ریال از واژهٔ اسپانیایی و پرتغالی "real" وارد فارسی شدهاست که هم به معنی «شاهی» است، هم نام سکهٔ نقره رایج در آن دو کشور و در سرزمینهای وابسته به آن بود. ریال از زمان حضور اسپانیاییان و پرتغالیان در خلیج فارس و مراودهٔ ایشان باایرانیان وارد فارسی شده است.
این واژه از واژه لاتینی «رگالیس» (regalis) به معنی شاهنشاهی میآید که صفتی است از اسم «رکس» (rex) به معنی شاه. واژه انگلیسی «رویال» (royal) همریشه با "real" اسپانیایی و پرتغالی است.
در سال ۱۳۰۸ ناگهان واحد پول "تومان” کنار گذاشته شد و واحد «ریال» که ریشه اسپانیایی و پرتغالی دارد و سابقه تاریخی در ایران نداشت به عنوان واحد رسمی پول برگزیده شد.
ریال در میان مردم مقبولیت و رواج نیافت و مردم ایران ۱۰ ریال را یک تومان فرض کردند و در میان مردم واژگان تومان و قران (تُمَن و قِرون) کاربرد دارد و واحدهای رسمی ریال و دینار در محاورات مردم استفاده نمیشود.
حتی در میان رسانههای و مسئولان کشوری ایران نیز استفاده از تومان مرسومتر است . اولین سکههای ریال ، سکههای ۱، ۲، ۵،۱۰ ریال، بر روی نقره ضرب شدند. سکههای طلا که در دوران پهلوی تعیین شدند و انتشار یافتند برای اولین بار ۱۰۰ ریال ارزش گذاری شدند .