- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
علی درویشی
دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی
آدمی را با گذشته پیوندی است بس ژرفتر از آینده. انسان ، در حالی که به سختی در تکاپوی ساختن آینده خویش است ، شوق حماسی نیز برای درک و دریافت ریشه های دیرینه هویت خود دارد. در حقیقت انسان گذشته را در خدمت آینده می داند . همانطور که گذشته سیاره زمین متعلق به همگان است حفظ و صیانت از تاریخ و میراث فرهنگی نیز وظیفه همگان می باشد.
اهمیت حفاظت و صیانت از میراث فرهنگی ملتها به قدری با اهمیت میباشد که حتا با انعقاد کنوانسیون هایی در بین کشورهای جهان بر لزوم مراقبت و حفاظت از مواریث تاریخی در زمانهای جنگ و فوق العاده نیز تاکید گردیده است و در کنوانسیون ۱۹۵۴ میلادی لاهه روش های اجرایی لازم برای ایجاد و حفظ روحیه احترام به میراث فرهنگی در نیروهای مسلح را توضیح داده و آنرا از جمله وظایف و متعهدات هر یک از کشورهای متعاهد می داند بر اساس بندهای دوگانه ماده ۷ هر یک از کشورهای متعاهد در زمان صلح مکلف به انجام اقدامات ذیل می باشند:
۱_ ترتیبات خاصی برای مراعات این قرارداد منظور دارند و در زمان صلح نزد افراد نیروهای نظامی خود روح احترام به فرهنگ و اموال فرهنگی همه ملل را بپرورانند . این امر معمولا از طریق آموزش و اهمیت میراث فرهنگی از نظر فرهنگ ملی و جهانی در سطح نیروهای مسلح انجام می گیرد.
۲_ در زمان صلح در نیروی نظامی خود، فرد یا افراد متخصصی را تربیت کنند که ماموریت آنها مراقبت در حمایت اموال فرهنگی و همکاری با مقامات کشوری مامور حفاظت از میراث فرهنگی خواهد بود.
مجموعه میراث فرهنگی به عنوان متولی حفاظت ، حراست ، آموزش و پژوهش ، حفظ و احیا و معرفی به مانند یک رهبر ارکستر باید درک درست و عمیقی از قطعه موسیقی که اجرا می کند داشته باشد و یا یک کارگردان تئاتر که باید تمام روابط درونی اثر نمایشی خود را شناخته و حس نماید ، باید شناخت عمیق و درونی از اثر تاریخی مورد حفاظت خود بدست آورده و کار خود را نه تنها به عنوان یک اقدام علمی که به عنوان یک عمل اخلاقه تلقی نماید. شوربختانه مسولین میراث استان خوزستان و شهرستان شوش از این قاعده مستثنی میباشند.
در عصر ما جهانی شدن شکل تازه‌ای به روابط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی داده و سازمان‌ها را دستخوش تحولات عمیقی کرده است. مدیریت در عصر جهانی شدن باید پاسخگوی نیازهای جدیدی باشد که قبلا به این صورت مطرح نبوده است. مدیریت سازمان‌ها باید از این پدیده نوظهور فرصت‌های تازه‌ای خلق کند وقبل ازآنکه آن را تهدید به‌شمارآورد به ثمربخشی‌های آن بیاندیشد و از آن بهره گیرد.
آیا مدیریت میراث فرهنگی و مدیریت شهری شوش ، جهانی می اندیشند و عمل می کنند؟ میراث فرهنگی از مهمترین و حساس ترین سازمان های جهانی می باشد چرا که بغیر از حفاظت و ... باید دربرنامه ریزیهای فرهنگی و آموزشی توانایی بالقوه ای داشته باشد.
شوربختانه میراث فرهنگی شوش از این قاعده مستثنی می باشد چرا که پس از تغییر در مدیریت هیچ گونه اقدام مثبتی از این اداره عریض و طویل دیده نشده است جز حفظ پست و مقام ، همان پست و مقامی که مولا علی (ع) از لنگه کفش خود بی ارزش تر می دانست.
فرصتها در شوش به سادگی از دست می روند و دریغ از هوشیاری مسولین . عملکردهای ضعیف مدیریتی میراث فرهنگی آسیب های جیران ناپذیری بر فرهنگ و تمدن شوش وارد کرده که (شعر بهار با اندکی تغییر) کار شوش با خداست را در اذهان تداعی می کند.
خلاصه ی اقدامات تمامی کارشناسان اداره میراث فرهنگی در استعلام می باشد ، آیا وقت آن نرسیده است که از این کارشناسان در امر آموزش استفاده شود؟
عملکرد یک مسول زمانی مشخص می شود که مردم از عملکردها و برنامه های آن مسول به نیکی یاد کنند . آیا مردم از عملکر ضعیف اداره راضی هستند ؟
آیا میراث فرهنگی در این چند سال توانسته است برنامه ای ارائه دهد؟
آیا در شورای تامین از اهداف و برنامه های میراث سخنی به میان آمده است؟
چه برنامه هایی برای صنعت گردشگری و صنایع دستی ارائه شده است ؟
آیا از مطالبات میراث فرهنگی دفاع شده است ؟
چند جلسه با مسولین شهری و استانی با موضوع و محوریت میراث فرهنگی برگزار شده است ؟
آیا ...؟ و هزاران پرسش دیگر که مسولین میراث فرهنگی می بایست جواب دهند .
از تاریخ و قدمت شوش سخن گفتن کار ساده ای نیست. وجب به وجب این شهر مملو از تاریخ است که در سکوت و خاموشی بسر میبرد و هراز گاهی کاوشگران غیرمجاز یا کشاورزان و ساخت وسازهای شهری و...لایه های تمدنی را به هر بهانه ای میشکافند و تخریب می‌نمایند .
صدای مظلومیت تاریخ و تمدن شهرستان شوش به گوش جهانیان میرسد و همه را نالان میکند بجز مسولین خوش نشین میراث را که توانایی پرداخت حداقل هزینه بنزین یگان حفاظت را نیز ندارند.
در دول غربیه هرگاه محوطه تاریخی کشف میشود جشن و پایکوبی به راه می اندازند . به دو علت:
اول اینکه صفحاتی از تاریخ و هویت آنها کشف شده است که به آن افتخار می‌نمایند.
دوم : بلافاصله بفکر اشتغال و درآمدزایی می افتند. اما در ایران بخصوص خوزستان وقتی اثر یا محوطه ای کشف میشود دوستداران فرهنگ و تمدن ماتم میگیرند چراکه خوب میدانند مسولین ذیربط و شهری توانایی حفظ و نگهداری آثار را ندارند و یا اینکه هیچ گونه برنامه ای برای آن ندارند و تنها هنر مسئولین امر تکیه بر کرسیهای سو مدیریتی خود میباشند که متاسفانه این موضوع کمک شایانی به تخریب محوطه های تاریخی شوش نموده است.
خبر تخریب محوطه های تاریخی شوش همیشگی و به وفور میباشد در این رابطه انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوش پس از بررسی و موشکافی متوجه چند دلیل شده که نشان از سومدیریت مدیران استانی و شهرستانی میباشد که به شرح ذیل میباشند:
۱_کمبود شدید نیروی یگان حفاظت با وجود دو محوطه ثبت جهانی ، بیش از ۲۰۰ تپه تاریخی و بیش ۸ هزار هکتار عرصه تاریخی ..برای حفاظت از محوطه ای گسترده حداقل ۳۰ نفر نیرو با امکانات و تجهیزات ؛ نه ۲ نیرو به حقیقت باید نشان را از سینه مدیران استانی گرفت و به سینه یگان حفاظت شوش زد ، نیروهائی که با نیرویی اندک بارها موفق به دستگیری حفاران غیرمجاز شده اند، بازدیدهای متوالی تا مرز عراق ، اهواز ، ایلام ،....
۲_ نبود هزینه سوخت برای ماشین و موتور جهت گشت به مناطق
۳_ کوتاهی در امر آموزش و جلب مشارکت های مردمی و اجتماعی
۴_ عدم تعامل و همکاری با سازمان های همسو
۵_ عدم ایجاد انگیزه در پرسنل میراث به دلیل اتخاذ سیاستهای اشتباه سازمان از جمله تغییر قرارداد یگان حفاظت که نه تنها در
سال ۹۶ افزایش حقوقی که دولت مصوب نموده است نگردیده بلکه میزان دریافت حقوق پرسنل قراردادی سازمان از سال ۹۵ به مقدار قابل توجهی کمتر گردیده است.
۶_ ...
حدود ۱۵۰ سال پیش حاج سیاح محلاتی از خرابه های شوش دیدن میکند و شوش را اینچنین توصیف میکند: " شوش از آثار قدیمه ی تمدن و شرف ایران است" شهری که تمدن و شرف ایران خوانده میشود نمی باید اینچنین مدیریتی برای میراث فرهنگی آن اتخاذ شود. ناتوانی و بی برنامه بودن میراث فرهنگی و مسولین شوش موجب شده است که این فرصت استثنایی به معضل تبدیل و عده ای از این این آب گل آلود اقدام به تحریف تاریخ چند هزار ساله ی شوش نمایند .
با توجه به اینکه میراث فرهنگی اداره ای می باشد که تاریخ و باستان شناسی را با پوست و استخوان خود درک کرده و به ارزش معنوی این آثار ملی و جهانی واقف هستند می باید از کوچکترین فرصت در شناساندن تاریخ پر افتخار ایران کوشش کنند تا مخالفین میراث را جذب نمایند .
