محسن بهاروند
17 مردادماه سالروز شهادت خون نگار ایرنا شهید محمود صارمی شهیدی از دیار قهرمان پرور لرستان که در مزار شریف به دست گروهک متحجر طالبان به شهادت رسید به نام روز خبرنگار نامگذاری شده است.
فارغ از اینکه خبرنگاران این تلاشگران عرصه جهادی قلم نباید به یک روز محدود شوند و بلکه تمام روزهای سال به نام آنان باید ثبت و ضبط شود اما نامگذاری نمادین این روز به نوعی قدردانی و قدرشناسی از زحمات این قشر تلاشگر است.
از سال 1378 تا کنون هر سال این روز در سراسر کشور گرامی داشته می شود و به همین مناسبت از چند روز قبل تا چند روز بعد از 17 مرداد مراسمی توسط ارگانهای مختلف برای تکریم خبرنگاران برگزار می شود.
نفس قضیه که همان تکریم خبرنگاران است بسیار زیبا و جالب توجه است زیرا ما ایرانیها همواره مردمی قدردان بوده و حتما این بزرگداشت نیز نشات گرفته از این فرهنگ اصیل ایرانی است.
اما آنچه پر واضح است اینکه گاهی مشاهده می شود که برخی برای نام و نان خود در این روز از هیچ کوششی دریغ نمی کنند تا به اسم تکریم خبرنگاران به نان و نوائی برسند.
از همین قشر برخی با آمدن به میان خبرنگاران بیلان کاری خود را ارائه می دهند و انتظار دارند خبرنگاران همین گزارش عملکردشان را به بهانه روز خبرنگار انعکاس دهند. برخی نیز با به راه انداختن تیم تبلیغاتی و فعال کردن دوربینها و عکاسان خود به میان خبرنگاران و حتی مراجعه به رسانه ها سعی در مطرح کردن نام و نشان خود دارند.
از این هم که بگذریم دسته ای هستند که آئین تجلیل از خبرنگاران بر پا می کنند و هزینه های آنچنانی در برنامه های خود انجام می دهند و حتی برای یک سخنران، شاعر ، خواننده و ... معروف هزینه های آنچنانی کرده اما در پایان برنامه حتی شاخه گلی را از خبرنگاران دریغ می کنند.
همین دیروز در فضای مجازی نامه ای را دیدم که مدیر اجرائی بزرگداشت مراسم روز خبرنگار در یک شهر از توابع استان تهران درخواست بودجه ای در حدود 60 میلیون تومان کرده بود که سهم سخنران و مجری و ... بالای 5 میلیون اما مبلغی که برای تجلیل از چندین خبرنگار آن حوزه در نظر گرفته بودند 3 میلیون تومان بود.
خبرنگاران واقعی هرگز دنبال هدیه و پول و ... نیستند و قطعا شرافت حرفه ای خود را با هیچ چیز عوض نمی کنند اما اگر مراسمی برای آنان برگزار می شود باید به نام و به کام آنان باشد نه اینکه به نام خبرنگار اما به کام غیر خبرنگار باشد.
حتی بارها مشاهده شده که عده ای در این روز خود را خبرنگار معرفی کرده در حالی که حتی یک سطر خبر در طول سال ننوشته و نخواهند نوشت زیرا نه تخصصی و نه تجربه ای در این زمینه دارند.
بیائیم در روز خبرنگار از حرمت قلم پاسداری نمائیم، از قلم تشکر نمائیم و از قلم زنان واقعی تجلیل کنیم ولو با یک شاخه گل و بجای اسم خودمان و مطرح کردن نام خودمان آنان را تکریم کنیم.