امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
روزنامه فرهنگ جنوب در ستون ویژه های خود نوشت: رطي يکي دو سال اخير وضعيت اقتصادي کشور واقعا بي سر و سامان بود : يک روز مرغ گران ميشد و يک روز تخممرغ (آخرش هم هيچکس نفهميد اول مرغ گران شد يا تخممرغ؟!)، يک روز گوجهفرنگي ناياب ميشد و يک روز روغن نباتي (به هر حال در هر دو صورت خوردن املت مستضعفين با اختلال همراه ميشد)، يک روز سکه آنقدر گران ميشد که عموم بدهکار مهريه بدبختتر از قبل ميشدند و يک روز تورم آن قدر افزايش مييافت که بقيه افراد هم وضعيتي مثل بدهکاران مهريه پيدا ميکردند، يک روز دلار بالا ميجهيد و يک روز ريال با سر شيرجه ميرفت در استخر خالي و...قس علي هذا. به هرحال اقتصاد کشور وضعيتي داشت که خدا نصيب هيچ زنده و مردهاي نکند... اما خدا را شکر، بزنم به تير و تخته، خوشبختانه ما داراي مديراني در بخش اقتصاد هستيم که در اين درياي متلاطم چنان سفت و محکم و راحت و آسوده سر صندلي مبارک نشسته بودند که کمکم همه داشتيم باور ميکرديم که همه اين اتفاقات شايعه است!
واقعا دست شان درد نکند که در همه اين روزها هيچکدام احساس کوچکترين نگراني نداشتند و توانستند در اين زمينه استثناهايي ماندگار در ميان مردم باشند! با اين همه نميدانم چه شد که وضعيت عوض شد؟! آيا ما شهروندان ناشکري کرديم؟! آيا آن طور که بايد و شايد قدر اين مسوولان را ندانستيم؟! به هر حال هر چه شده، متاسفانه و با کمال شرمندگي، گويا راحتي و آسايش مسوولان اقتصادي ما کمي تا قسمتي به هم خورده است و همين موضوع بايد باعث شرمندگي همگان باشد!
در اين راستا وزير محترم اقتصاد در بياناتي جگرسوزناکانه به اطلاع مردم رساندند که «نگران توقف اجراي قانون هدفمندي يارانهها هستم»! واقعا اين احساس نگراني را بايد کجاي دل مان بگذاريم؟!