دعاي روز اول ماه مبارك رمضان

اللهمّ اجعل صیامی فیه صیام الصائمین

اولین درخواست بندة روزه‌دار از خدای خویش این است که در این ماه که قرار است میزبان این دعوت، خدای سبحان باشد و بندگانش همه میهمان سفرة کرم و رحمت بی پایانش باشند، مبادا از روزه گرفتن، فقط گرسنگی و تشنگی نصیبشان گردد، بلکه شایسته‌گی‌های یک روزه‌دار حقیقی را برای خود کسب کرده و با چنگ زدن به ریسمان لطف الهی در کارهایی که معصومین(ع) در این ماه به ادای آنها سفارش کرده‌اند اقدام نماید.

و قیامی فیه قیام القائمین

خداوندا! قیام و بر پا داشتن نماز که نشانة آشکاری از قیام برای توست را از گونه‌ای قرار ده که مؤمنین، دستورات تو را به نیکوترین راه و روش بر پا داشتهاند.عبادات اگر همراه با قصد و نیّت پاک و عاری از آلودگی نباشند ره به جایی نخواهند برد و تأثیر خود را از دست خواهند داد. عبادتی می تواند راهگشا باشد و رحمت خداوند را بسوی بنده‌اش جلب کند که فقط برای رضای او صورت گیرد. تأثیر گذاری عبادات به نیّت صالح و ادای خوب آنهاست. در این ماه تمرین کنیم که فقط برای رضای او قدم برداریم و کاستی‌های اجرای دستورات را نیز از میان برداریم.

و نبّهنی فیه عن نومة الغافلین

در این بخش از خداوند می خواهیم که ما را از خواب غفلت بیدار نماید. خواب غفلتی که از نشانه‌هایش، پند نگرفتن از حوادث روزگار و بیهوده گذراندن عمر گرامی است. گاهی انسان با گرفتار شدن در زیاده خواهی مال، فرزندان و امکانات ظاهری دنیا، از خیلی کارها غافل می‌گردد. غافل شدن از شناخت ارزش واقعی خویش، غفلت از پرداختن به خود سازی، غافل شدن از تلاوت قرآن و عبادات الهی همه و همه نمونه‌ای از غافل شدن است.

و هب لی جرمی یا اله العالمین و اعف عنّی یا عافیا عن المجرمین

در پایان از خداوند درخواست می کنیم تا لغزش‌ها وخطاهای‌ ما را ببخشد واز گناهان ما درگذرد. با گشایش این صفحة نورانی است که امیدواری بنده به خدای خویش افزایش یافته وعزم اورا برای حرکت درمسیر تکامل انسان شایسته افزون خواهد نمود.