محمد كيانوش راد
امروز سالگرد شهيد عزيز استاد علي جمالپور است استادي كه در سني نامتعارف مدرس ِ استادان دانشگاه شهيد چمران بود. امروز در اهواز براي او بزرگداشتي برگزار شد. به دلايلي نتوانستم در اين نشست حضور يابم ، اما نمي توان از علي سخني نگفت.
علي از قم كه آمد از اوپرسيدم، قم را چگونه ديدي ؟ كسي بعد از شهادت مطهري هست ؟ كسي هست كه جاي او را بگيرد ؟
گفت ممد تا صد سال ديگر هم مثلِ مطهري پيدا نمي شود. گفتم پس با اين حساب مثل علامه طباطبايي چي ؟
علي گفت : شايد پانصد سال بعد در حوزه قم طباطبايي پيدا شود.
اين را محمد جمالپور گفت.
هر وقت از علي سخني گفته ام نمي توانم از انساني بزرگ ، مثل محمد سخني نگويم. محمد شهيدي زنده است. فقط چون زنده است قدرش را نمي دانيم.
گاهي گفته مي شود ما ملتي مرده پرستيم و تنها وقتي كسي از ميان ما رفت ، شايد از او تمجيد كنيم. محمد جمالپور ، يك نشانه از پاكي و جانبازي نسل انقلابي است ، كه اكنون ، براي نديدن خيلي از مسايل ، در گوشه اي خزيده است .
اگر علي جمالپور امروز بود ، به احتمال زياد تنها بود و برخي كسان كه امروز ازعلي تمجيد مي كنند ، احتمالا جزء دشمنان او بودند.
وقتي سخنان گلايه وار و دردناك و دردمندانه ي دكتر بيژن عبدالكريمي را مي شنويد ، به عمق فاجعه بي توجهي به انديشه و خردورزي در اين ديار وقوف مي يابيم. اگر علي جمالپور امروز زنده بود ، بي شك چهره اي موثر در حوزه انديشگي دردمندانه بود.
كتاب چهارمقاله او در باب " مباني التزام در ادبيات ماترياليستي " ، با نگاهي به آثار ماكسيم گوركي ، ژان پل سارتر ، آلبرت كامو و صادق هدايت گوياي ذهن جوال و نقاد او بود.
روح پاك او طاقت ماندن نداشت . آميختگي انديشه و عمل ، كار ساده اي نيست. اما او چنين بود ، تجسم انديشه اش بود. در جبهه نيز كوله پشتي اش ، تير و فشنگ نبود ، كوله ي او پر از كتاب بود.