راهکار های نجات فوتبال خوزستان چیست؟

شوشان - محسن بابادی // مربی و تحلیلگر فوتبال

چندی قبل برای یافتن پاسخ سوالی از پیشکسوتان فوتبال، به ورزشگاه پیر تختی اهواز رفتم.

سوال من این بود: کدامیک از بازیکنان فعلی خوزستان که در سطوح مختلف فوتبال کشور شاغل هستند شانس حضور در جام جهانی 2018 روسیه را دارند؟ هر یک از عزیزان بازیکنی را نام برد و نهایتا دیدم تمامی پیشکسوتان تنها اسم  2 یا 3 بازیکن را عنوان نمودند. آن هم بازیکنانی که از دید آنها شانس چندانی نداشته یا ندارند. یکی از این موسفید ها بمحض شنیدن این سوال اشک در چشمانش حلقه بست، ناگهان دستش را دور گردنم انداخت و سرش را بگونه ای خم کرد که اشک هایش را نبینم. پس از لحظاتی در حالی که ردپای اشک بر روی گونه هایش خطی براق انداخته بود، با صدایی لرزان گفت ممنون از اینکه بفکر فوتبال استان هستی و قصد داری برای پرداختن صحیح تر به این موضوع نظر ما خاک خوردگان را جویا شده و سپس بنویسی، اما روزگاری قبل از آغاز بازی های تیم ملی از هم می پرسیدیم کدامیک از این 10 یا 12 نفر خوزستانی که به تیم ملی دعوت شده اند ممکن است در بازی ها جز تیم اصلی نباشند؟ 

می گفت پسرم آنقدر سطح فنی بازیکنان خوزستانی بالا بود که اگر همگی آنان نیز بعنوان فیکس در تیم ملی بازی می کردند، دست کمی از تیم اصلی نداشتند. پس از خداحافظی از وی تا رسیدن به منزل، مرتبا گونه های خشک و تکیده وی همراه با صحبت های تاثیر گذارش همانند فیلمی غمناک از جلوی چشمانم عبور می کردند. این پیر فوتبال بسیار مختصر صحبت کرد ولی با همان چند جمله حقایقی تلخ را عنوان نمود. آری چنین است. در حالی که فوتبال استان در اکثر رده های سنی در کشور نماینده دارد، اما از درون پوچ و تهی شده است. تمامی شواهد و آمار روی کاغذ گویای موفقیت و پیشرفت فوتبال خوزستان است. از عملکرد فولاد تا حضور 2 تیم استقلال خوزستان و نفت آبادان در نیمه نهایی جام حذفی و.... 

اما آیا در پشت پرده و باطن فوتبال خوزستان چیز های دیگری نیز نهفته است؟ آیا فساد اخلاقی و مالی، دلالی، روابط پنهانی و باند بازی، جاه طلبی، رشوه خواری، مدیران ناکارآمد، کمبود امکانات، کنار گزاردن اهالی فن و پیشکسوتان، بی توجهی به مربیان پایه و بازیکن ساز، عدم بکارگیری مربیان با دانش و تحصیلکرده، دیدگاه مادی گرایانه به آکادمی ها و مدارس فوتبال، از بین بردن زمین های ورزشی، صغره سنی در فوتبال پایه و باشگاهی و....توسط عده ای بدخواه و منفعت طلب کاری کرده که فوتبال استان محتاج بازیکنان وارداتی پر از ناز و افاده باشد یا خود بخود چنین مسائلی رخ داده و فوتبال استان به این حال و روز کشیده شده است؟ نیاز به بسط بیشتر این موضوع واضح و شفاف نیست. همه اهالی فوتبال آنچه باید بدانند را بخوبی می دانند.

اما چه باید کرد؟ می بایست تمامی اهالی خانواده بزرگ فوتبال استان از جمله مربیان پیشکسوت و حتی جوان، رسانه ها، جوامع دانشگاهی، هیات های فوتبال، اداره ورزش و جوانان، نمایندگان محترم شهرها و استاندار خدوم بیش از گذشته به خویش بیایند و با ایجاد همدلی و کنار گزاردن اختلاف سلایق و.... نگاهی پر محبت و امیدوارانه تر به فوتبال استان داشته باشند. یادمان نرود که قهرمانی های مقطعی در رده های مختلف سنی می آیند و می روند، اما آنچه تا مدت ها در اذهان باقی می ماند، خاطرات خوب در کنار هم بودن اهالی توپ و مستطیل سبز است نه دشمنی ها، کدورت ها و سایر مسائل منفی غیر قابل گفتن. آیا تابحال از خویش پرسیده ایم چرا از پرویز دهداری به عنوان معلم اخلاق یاد می شود؟ آیا ایشان با مسائل نابود کننده فوتبال استان اصلا میانه ای داشت؟ به امید اینکه از همین لحظه با دستانی گره کرده در هم و با عزمی راسخ تنها و تنها برای سربلندی فوتبال خوزستان قدم برداریم. فراموش نکنیم که فرزندان ما نیز در چنین محیطی رشد نموده و یا اینکه خدای ناکرده به مسیر نادرستی سوق پیدا خواهند نمود. بنابراین فردا خیلی دیر است، اگر از همین امروز و اول از خودمان شروع کنیم بد نیست.