برجسته کردن حاشیه یعنی روزمرگی و خستگی

شوشان - نوید قائدی : هر وقت اصل کار مغفول ماند و فرع برجسته شد شکی نیست کل کار بد از آب در می آید.اگر چند روزی و چند ماهی و چند سالی طبق روال پیش رود اما در نهایت و عاقبت کار خرابی و دل زدگی و خستگی و یکنواختی است.بگذارید از اصل مطلب دور نشوم می خواهم حکایت این روزهای مهمانی های ما ایرانی ها مثال بزنم که متاسفانه چند سالی است از اصل دور افتاده اند و به همین خاطر است که دیگر جذابیت و دلخوشی برای ما ندارند و شده اند اسباب زحمت و یکنواختی و گاهی هم دلخوری و سوی تعبیرها.

اگر اصل و هدف از مهمانی ها صله رحم و دید و بازدید و ساختن اوقات خوش است باید بسیاری از شاخ و برگ های اضافه آن را هرس کرد.یعنی پذیرایی چند ده مدله و چند غذایی و زحمت و تعارفات من در آوردی.هنر در این است که با ساده ترین اسباب بتوان اوقات خوش و خرمی را کنار هم رقم زد مگر نه مرغ و کباب و دسرهای رنگارنگ دیگر تکراری و حتی خسته کننده شده اند.از قدیم گفته اند حرمت امامزاده با متولی است پس اگر مهمانی می رویم یا مهمانی می دهیم بهتر است در ساده ترین شکل ممکن باشد و بیشتر به فکر ساخت ایامی خوش و ساده باشیم نه اینکه اسباب زحمت و تلافی را مهیا کنیم.اگر روزی املت ساده و ماست و خیار و دیزی این قدر به دهان مهمان و میزبان خوش بود چون رنگ و بوی سادگی و مهربانی داشت.چرا باید هر روز قصه و مهنت گذشته را بخوریم؟چرا نباید امروز با یک تصمیم قاطع بیایید طرح نو بر اندازیم و تغییر سبک و مدل زندگی دهیم تا بتوانیم در کنار هم مانند گذشته خوش و خرم باشیم.اگر قرار است هنری در زندگی باشد باید بتوان با ساده ترین ابزار زیبایی آفرینی کرد یعنی مانند استاد فرشچیان بر کاغذ ساده نقش عاشورایی زد نه بر لوح طلا نقش بست که طلا خود ارزش مادی خود را دارد.

پس بیایید با هم و در کنار هم با ساده ترین چیزها بهترین ایام و خاطرات را بسازیم که هنر در افرینش در ساده گی است.