امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
*بعد
از پایان جلسه ی باصطلاح همایش حقوق شهروندی ۲۹ بهمن
ماه ۱۳۹۶ در سالن
شهید علی هاشمی استانداری خوزستان و اعتراضات لویی جرگه ای بعضی از شیوخ عرب، سران
قوم بختیاری و تعدادی از نخبگان و اساتید دانشگاهی از نوع رفتار نامناسب برگزار کنندگان
فهمیدم که نمی شود حقوق شهروندی را فارغ از پیوست های آمایشی آن در خوزستان جای انداخت.*
*از آنجایی که حقوق شهروندی رابطه ی مستقیم با فرهنگ جوانمردی
و عیاری دارد، پس برآن شدم که ضمن یک بررسی مقایسه ای و تطبیقی بین رفتار مکتب فکری
شائولین که منبعث از فرهنگ رزمی کنفیسوسی است و نیز آیین پهلوانی حکمت خسروانی ایران
باستان که مبتنی بر اخلاق گذشت و راَفت اسلامی است برای مخاطبان عزیز توضیحاتی چند،
نیل بر نقش پدیری موثر در رابطه با پیوست های آمایشی حقوق شهروندی متناسب با هر اقلیم
شرح دهم.*
*پیشینه
شناسان قدمت مَعبد شائولِین(少林寺shàolínsì)
و هُنرهای رزمی را، به ۵۲۰۰ سال
تخمین می زنند و در مورد طرز تفکر ساکنان این معبد تاریخمند وارد گفتگو می شوند.مثلا،
هنرجویان و ساکنین این معبد حدود 400 سال اول را بر این عقیده بودند که روح انسان به
جسم او ارجح تر است و برای ارتقاء و تکامل فضایل انسانی، فقط باید به تعلیم روح پرداخت، اما از ۴۸۰۰ سال
پیش ساکنین این معبد به این نتیجه رسیدند روح از جسم جدا نمی باشد و باید برای تکامل،
روح و جسم را با هم تعلیم داد پس از این رو و از این تاریخ به بعد، آنها هنرهای رزمی
شائولین را بوجود آوردند.*
*◄ برخی
از محققین، تبارشناسی تفکراتی که هنرهای رزمی برآن تکیه می کنند را به اشخاص بزرگی
همچون بودا، تائو، کنفسیوس ، بودید هارما و غیره .... نسبت می دهند.*
*اما بعضی دیگر قدمت آن را بیش از ۲۲۲۰ سال
قبل از به دنیا آمدن افراد فوق الذکر ربط دادند، و پدر معنوی آن تفکرات را راهبه ایی
به نام ( NG MUI) می دانند.*
*به هرحال
تفکری که پشت این هنر رزمی ایستاده است، در واقع یک خواستگاه اقلیمی دارد، که لااقل توانست، ترویج همان فرهنگی باشد که امروز موجب پویایی کشورهایی
چون چین، ژاپن و کره جنوبی گردد.*
*البته ورزش پهلوانی ایران باستان؛ همچون مکتب شائولین، آمیزه
ای از خصلت های فداکاری و «جوانمردی» برخوردار است، که مشتمل بر صدق و صفا، فروتنی،
خودشکنی و پرهیز از خودخواهی، خودبینی و سفر باطنی به مرزهای لایتناهی حق پرستی، حق
جویی و حق طلبی است. در یک کلمه «اعتلای معنویت» همراه با پرورش جسم و قدرت جسمانی
در آحاد جامعه ما می باشد. چنانکه در گذشته نه چندان دور در کثرت شهرهای ایران،
«پهلوانان» در «زورخانه ها» یکی از متخلق ترین چهره های مردمی و تکیه گاه قابل
اعتماد برای قشر ضعفا و مظهر «احقاق حقوق شهروندی»، شجاعت و ایستادگی و مقاومت در برابر
ظلم و مقابله با ستم و ستمگری بوده است.*
*بنابراین، ورزش های باستانی برای ما نه یک ورزش بلکه یک تاریخ و یک فرهنگ است. زیرا فرهنگ پهلوانی در تاریخ گذشته ما توام با گذشت، فداکاری، مردانگی و جوانمردی بوده و هدف آن برخلاف تفکرات هنرهای رزمی شائولین برای کسب قدرت نبوده بلکه در جهت احیای فضایل انسانی و همیاریهای مدنی پایه گذاری شدند.*