امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان – حبیب باوی ساجد : آقایان! نمی دانم شناخت تان از فوتبال استان چقدر است؟ اصلا الفتی با فوتبال دارید؟! تاریخ فوتبال استان را که صد و اندی سال پیش توپ را و فوتبال حرفه ای را به سایر نقاط کشور معرفی کرد اکنون شایسته است به این ذلت و خواری مطلق بنشیند!؟
آقایان! از دهداری و باشگاه شاهین
چه می دانید!؟ از عبدالحمید جاسمیان و شوت های بی نظیرش و آقای شوت ارتش های جهان در
دهه ی چهل شدنش!؟
از نخستین راه یابی تیم ملی ایران
به جام جهانی (۱۹۷۸) و
یازده بازیکن خوزستانی در مقدماتی اش چه می دانید؟
از دهه ی شصت و بازی های پرگل
تیم های خوزستانی زیر آتش و میگ های حزب بعث چه می دانید!؟
از تیم محلاتی پر افتخار (رفیش)
اهواز چه می دانید!؟
فولاد با دو قهرمانی را چقدر
می شناسید!؟
استقلال اهواز و قهرمانی اش!؟
می دانید چرا فوتبال استان چنین
به خاک سیاهی نشسته است!؟
برای این که گردانندگان فوتبال
استان، اغلب سر جای خودشان نیستند. شما را به خدا برگردید سر جای تان و بگذارید دانایان
به فوتبال استان از انزوا به صحنه برگردانند.
لفته سه برادران و امثال او را
برگردانید.
زمین های خاکی را احیاء کنید،
بازیکن از بیرون نخرید، شما فراتر از نفت،سرشار از ثروت فوتبالیست های بی بدیل هستید،
فقط کافی ست منافع جمعی ی «ما مردم» بر منافع اقلیت زیادی خواه ارجحیت یابد.
آقایان! به شما پیشنهاد می کنم
بروید و فیلم مستند «..برزیلته!» (تاریخ فوتبال خوزستان) را که سه سال از عمرم را بر
آن گذاشتم را ببینید و ببینید،آن وقت خودتان متوجه می شوید، جای تان جایی نیست که هستید.
(حبیب باوی ساجد، روز بارانی
ی باخت چهار بر یک فولاد به استقلال تهران/ اهواز )