هفته گذشته در دانشگاه شهید چمران اهواز ، هفته مدیریت سبز برگزار شد و در هریک از روزهای ان، کوشش گردید تا بطور نمادین فرهنگ رفتاری متناسب با حفظ محیط زیست، ترویج و گسترش یابد و ضرورت پاسداشت از محیط پیرامونی در سطح بالای ذهن شهروندان و دانشگاهیان قرار گیرد. گرچه یادآوری سمبلیک و نمادین رفتارهای خاص برای حفظ محیط زیست در مرحله اموزش و فرهنگ سازی خالی از فایده نیست ولی بنظر می رسد تا رسیدن به مقصود نیازمند تصمیم گیری های جدی و تغییرات رفتاری عمیق و استمرار ان در نظام مدیریتی و بلکه در همه لایه های جامعه هستیم.

از شعارها و گزاره های زیبایی که در هفته گذشته با هدف فرهنگ سازی تبلیغ و منتشر گردید، می توان اصول، پایه ها و مایه های تغییر رفتار فردی و اجتماعی مورد نظر را بیرون اورد‌. آنچه در این راستا از اهمیت برخوردار است میزان پاییندی همه مردم و بویژه مدیران به ان اصول و مایه هاست. به زبان ساده تر، همه ارکان جامعه باید در هر شرایط، رعایت اصول مدیریت سبز را سر لوحه برنامه و اهداف و رفتار روزانه و سازمانی خویش قرار دهند.

در ادامه به تعدادی از روش های برآمدن مدیریت سبز در دانشگاه ها اشاره می شود:

۱_ بهره گیری از روش های الکترونیکی برای انجام تبلیغات مناسبتی و اطلاع رسانی و عدم استفاده از کاغذ و بنر در این زمینه از سوی اداره روابط عمومی، تشکل های دانشجویی و معاونت فرهنکی دانشگاه.

۲_ پرهیز و خودداری از قطع درختان و هرس های نادرست از سوی اداره فضای سبز و مدیریت خدمات عمومی دانشگاه.

۳_ عدم استفاده از ظروف یکبار مصرف و پلاستیکی در سلف سرویس ها و غذا خوری های دانشگاه از سوی معاونت دانشجویی.

۴_ قرار دادن زباله و پسماندها در محل های ویژه و پاکیزه نگه داشتن محیط های عمومی دانشگاه بویژه معابر و خیابان های فرعی و مکان های دور از دید عمومی.

۵_اصلاح فرایندهای اداری برای کاهش میزان امد و شد و مراجعه حضوری ارباب رجوع به ادارات دانشگاه از سوی معاونت اداری و مالی .

۶_ تمرکز دادن برنامه های فرهنکی دانشجویان به خوابگاه ها و ادغام برنامه های مناسبتی و کاستن از برنامه های فرهنکی کم مایه از سوی ادارات دانشگاه که متولی اینگونه برنامه ها هستند.

۷_ تنظیم برنامه درسی دانشجویان به گونه ای که از رفت و امدهای متعدد دانشجویان در یک روز به دانشکده ها جلوگیری کند.

برای نظارت بر حسن برنامه های مدیریت سبز در دانشگاه پیشنهاد می گردد که کمیته برگزاری هفته مدیریت سبز در دانشکاه، وظیفه نظارت بر عملکرد ادارات و مدیران دانشگاه را برعهده بگیرند.

بخش دوم

برآوردن ایده ها و چشم اندازهای مدیریت سبز در دانشگاه شهید چمران اهواز که نخستین دانشکده ان، دانشکده کشاورزی بوده است و استادان و مفاخر این دانشکده از دیرباز بعضا از چهره های ملی و بلکه جهانی اند، چندان دشوار و دور از دسترس نیست. در کنار دانشکده کشاورزی، گروه آموزشی زیست شناسی نیز که با همکاری استادان دانشکده کشاورزی راه اندازی شده است، یکی از قوی ترین گروه ها بشمار می رود و استادان و دانشجویان نخبه ای را در خود جا داده است.

به رغم پیشینه درخشان این دانشگاه در داشتن باغ بتانیک و گیاهپزشکی و وجود استادان سرشناس در این رشته، امروزه دانشگاه شهید چمران اهواز نیازمند یک باغ گیاهپزشکی چند منظوره و بازسازی و ترمیم فضاهای سبز در حاشیه دانشگاه منتهی به رودخانه کارون است که عملا به ویرانه و مخروبه تبدیل شده است. جا دارد که در این زمینه، با سپردن کار به کاردان و جذب امکانات از بیرون دانشگاه، هر چه زودتر این نقیصه برطرف شود‌.

از سوی دیگر، با توجه به کاهش چشمگیر ورود دانشجو به دانشگاه ها، ضروری بنظر می رسد تا در زمینه توسعه کالبدی و ساخت دانشکده های جدید، بازنگری گردد و از تبدیل فضای سبز دانشگاه به ساختمان، خودداری شود.

گسترش سیستم آبیاری قطره ای برای فضای سبز دانشگاه که در سال های اخیر با رکود روبرو بوده است، از دیگر راه های استفاده بهینه از آب خام است.

افزون بر امور مربوط به حفظ آب و خاک، کنترل سیستم ترافیک و رفت و شد خودروها در دانشگاه، سرویس دستگاه های گرمایشی و خنک کننده، ساخت بالابر در سازمان مرکزی دانشگاه و دانشکده ها با بیش از دو طبقه، راه اندازی دوباره اداره نگهداری و تاسیسات دانشگاه، نظارت بهداشتی بر بوفه های دانشگاه همه و همه از مصداق های مدیریت سبز است.

گذشته از بازنگری در سیستم های سخت ابزاری، باید کوشش گردد تا از سیستم های نرم ابزاری و رایانه ای و حذف کاغذ از روندهای اداری دانشگاه بیشتر بهره گرفته شود. در این زمینه، بالابردن اطمینان به اینترنت دانشگاه و تقویت خدمات الکترونیکی می تواند در اصلاح روش های مدیریتی موثر باشد.

بخش سوم

برای دستیابی به مدیریت سبز، بی گمان مدیران ارشد و میانی در هر سازمان، نیازمند آموزش و آشنایی با راه های رسیدن به مدیریت سبز هستند و روش آزمون و خطا برای با تجربه شدن مدیران به مثابه سم مهلک برای سازمان است. مهم ترین بخش از این آموزش، شیوه تعامل و برخورد با نیروی انسانی است.

مصداق های مدیریت سبز بویژه در دانشگاه، محدود به استفاده بهینه از انرژی و حفظ محیط زیست نیست بلکه به مرزهای انسانی نیز می رسد مانند پاسداشت و تکریم نیروی انسانی شاغل و بازنشسته و بهره گیری از تجارب علمی و اجرایی آنان، رعایت ملاحظات انسانی و عاطفی در فرایندهای اداری، تامین امور رفاهی و خوش بینی و پرهیز از بدگمانی به ایشان و مدیریت دانش در دانشکاه.

بر این پایه، نوک پیکان و تمرکز مدیریت سبز در دانشگاه و بلکه همه سازمان ها، رسیدگی بهتر و شایسته تر به نیروی انسانی به عنوان ارزشمندترین سرمایه است.

نیک روشن است که در صورت بالا رفتن میزان مسئولیت شناسی در نیروی انسانی، میزان بهره وری و کارِِآیی در آن سازمان بالا می رود و خود بخود مقدمات بهره گیری بیشتر از انرژی و حفظ سلامت روحی و جسمی ارباب رجوع و مستخدمان در ادارات فراهم می گردد.

براین پایه، منفی گرایی و بدگمانی مدیران نسبت به نیروهای زیر دست خویش و بی توجهی به ملاحظات انسانی در هر سازمان، در نقطه مقابل مدیریت سبز قرار دارد و نابود کننده همه انگیزه های مثبت نزد مستخدمان است.

متاسفانه برخی از مدیران با تفسیر های نادرست از بهره وری و صرفه جویی و اقتصاد مقاومتی و مدیریت سبز، بیشترین فشارهای مالی را بر پرسنل و کارمندان عادی سازمان خویش روا می دارند و آنان را حتا از حقوق قانونی نیز محروم می کنند.

برچسب ها: دکتر حسن دادخواه ، دانشگاه شهید چمران اهواز ، مدیریت سبز ، دانشگاه زباله و پسماندها

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه