یکی از اقدامات بسیار تاثیرگذار در زمینه حفظ آثار و فرهنگ دفاع مقدس و جنگ تحمیلی، راه اندازی راهیان نور است که طی آن هر ساله دهها هزار نفر از دختران و پسران جوان کشورمان با سفر به مناطق جنگی در دوران دفاع مقدس و شنیدن روایت ها و تاریخچه عملیات نظامی، در جریان جانفشانی ها، سختی ها و ایثارگری های رزمندگان و فرماندهان و آوارگان و مهاجران جنگ تحمیلی قرار می گیرند.

اگر جنگ هشت ساله را یکی از فرازهای مهم تاریخ انقلاب اسلامی بلکه تاریخ معاصر کشور عزیزمان ایران بدانیم، در این صورت، ارزشمندی و اهمیت آشنا شدن نسل های پس از جنگ، با رخدادها و واقعیات عینی دوران دفاع مقدس، برجسته تر می گردد.

افراد شرکت کننده در سفرهای راهیان نور، این فرصت را پیدا می کنند تا در تعطیلات نوروزی و تابستانه، با یادمان ها، پایگاه ها، آثار و سازه های بجا مانده از دوران جنگ از نزدیک آشنا و ادوات نظامی و عملیاتی منهدم شده دشمن بعثی را از نزدیک ببینند.

آشنایی با شهیدان و طرح ها و نقشه های عملیاتی که موجب پیروزی ها و بیرون راندن دشمن از شهرها و مرزهای کشورمان شدند، از دیگر برنامه های سفرهای راهیان نور است.

همه برنامه های یاد شده با هدف زنده نگه داشتن تاریخ جنگ و الگوسازی شخصیتی برای جوانان و حفظ و یادآوری ارزشهایی است که از رهگذر جنگ تحمیلی بوجود آمد و همچنان می تواند پشتوانه و دستمایه فرهنگی قابل اطمینانی برای مربیان و آموزگاران و دستگاه های تربیتی کشورمان قرار گیرد.

نظر به این اهمیت، در سراسر سالیان گذشته و همزمان با برقراری این سفرهای پربرکت، پیشنهادهایی با هدف غنی تر کردن این سفرهای معنوی در رسانه ها ابراز و منتشر شده است که بررسی و عمل به برخی از آنها می توانسته است دستاوردهای حاصل از این ابتکار را افزونتر کند، ولی متاسفانه پیشنهادهای یاد شده، گویی نتوانسته در روند متعارف برنامه های راهیان نور تغییرات چشمگیری بوجود بیاورد و لذا نواقص و کاستی های حاصل از این بی توجهی همچنان باقی است. در ادامه به چند نمونه ان اشاره می گردد:

۱_ در مسیرهای حرکت راهیان نور و در شهرهای مرزی و جنگی، آثار و سازه های تاریخی و مرقدها و موزه هایی وجود دارد که آشنا شدن حاضران در سفرهای راهیان نور، با این اماکن می تواند در معرفی فرهنگ غنی و تاریخ پر افتخار کشورمان به جوانان مفید باشد و زمینه میهن دوستی و ایران شناسی را در انان زنده نگه دارد ولی متاسفانه این آشنایی صورت نمی گیرد.

۲_ سفرهای راهیان نور نتوانسته به اقتصاد و چرخه مالی در شهرهای مرزی و جنگی و رونق اشتغال در این مناطق تاثیر چشمگیری بگذارد. کلیه مایحتاج و نیازمندی های حاضران در راهیان نور، گویی پیش از شروع سفر و در شهرهای مبدا تهیه و خریداری می شود.

۳_ جاده ها و راه های ارتباطی بویژه در شهرهای استان خوزستان، ظرفیت پذیرش حجم سنگین از خودروهای راهیان نور را ندارد و ظرفیت جدیدی برای این سفرها به امکانات جاده ای در این استان افزوده نشده است.

۴_ خدمات شهری و کنترل های ترافیکی در مدت حضور راهیان نور در شهرهای جنگی و مرزی، جوابگوی حجم و فشردگی جمعیت مسافر نیست و شهرداری های مناطق مرزی امکانات جدیدی در اختیار ندارند و از این رو، مردم و ساکنان بومی این شهرها با مشکل روبرو می شوند.

۵_ باغ موزه های دفاع مقدس و مراکز پژوهشی و مطالعاتی پیرامون مقوله دفاع مقدس بعضا در استان های غیر مرزی که تماس مستقیمی با جنگ نداشتند، تاسیس و راه اندازی می شود.

کم توجهی به نواقص و کاستی های یاد شده در برنامه های راهیان نور، موجب گردیده است تا شهرهای مرزی و جنگی کشورمان که در دوران جنگ از لحاظ فیزیکی و اقتصادی و اجتماعی متحمل صدمات فراوان شوتد، همچنان از بی رونقی و عقب ماندگی رنج ببرند.

براین پایه، ضروری بنظر می اید تا مسئولان ارشد سفرهای راهیان نور، برای جبران و رفع کاستی های یاد شده و مانند آن، تغییرات و تجدیدنظرهایی در سیاست ها و اهداف ان ایجاد نمایند‌

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه