شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت
به مناسبت آغاز هفته گرامی داشت سربازان گمنام در استان خوزستان
در جمهوری اسلامی ایران، همواره تقویت باورهای دینی و ارزش های فرهنگی مانند، رعایت حق الناس و فرایند اجتماعی شدن، که تواَمان در برقراری نظم، اتحاد، همدلی و سایر همکاری های اجتماعی دیگر، موجب تسریع مدیریت امنیت اجتماعی در سطح جوامع شهری بحران زده می شوند.
البته آنچنان که امید حلالی در پایگاه خبری شوشان نوشت : روز شنبه نمایشگاهی در اداره کل اطلاعات خوزستان دایر گردید که چکیده ای از دستاوردهای این نهاد را در حوزه های مختلف از قبیل مراحل شناخت تجمعات و مبارزه با اغتشاشات، رسانه های مکتوب و مجازی و شبکه های اجتماعی، آسیب های اجتماعی، نحله ها و فرقه های انحرافی عقیدتی (شیرازی و یمانی و سرخی و ...)، بهاییت، سلطنت طلبان، منافقین و گروه ری استارت، حوزه ی حساس اقوام، تکنولوژی و نرم افزار، سلفی گری و وهابیت و مبارزه با گروه های تکفیری، اقدامات معاونت برون مرزی و ضد جاسوسی، مبارزه با مفاسد اداری و مالی و فرار مالیاتی، شمه ای از اقدامات عملیاتی در ضربه زدن به گروه های خرابکار و ... را عرضه کرده است.
نتیجه گیری ؛
با توجه به گزارش جامعی که پیش روی ماست، در آن پیام نیز می شود موارد دیگری را در کنار این همه خدمات ارزنده ی سخت افرازی به شرح زیر، مدنظر گرفت.
1- تاُسیس پژوهشکده های جامعه شناسی مدرن نیل بر مدیریت امنیت اجتماعی که تحت یک سری اقدامات پیشگیرانه ی نرم افزاری، از قبیل پیش بینی بحران های آتی، که موجب شناسایی مخاطرات حریم اجتماعی و بهره مندی حداکثری از فرصت های طلایی که به افزایش امید در سطح زندگی شهروندان می انجامد.
2- باتوجه به این که مدیریت بهینه ی امنیت اجتماعی، می تواند نوعی توانمندی مضاعفی را در تار و پود جامعه ی خوزستانی پدیدار سازد، لذا پاسداری هرچه بیشتر از میراث و دستاوردهای فرهنگی در گرو خلاقیت و ابتکارات جدیدتری در این نوع مدیریت است. بخصوص آن مقولاتی که در گزارش مربوط به نمایشگاه مزبور بدان پرداخته شد. از جمله، آن دسته از خصوصیاتی که گروه های اجتماعی و قومی را در برابر تغییرات و تهدیدات بالقوه ی جامعه ی بحران زده ی خوزستانی مصونیت می بخشد.
۳- مدیریت امنیت اجتماعی باید اهتمام و اراده ی خود را معطوف به افزایش سرمایه های اجتماعی بنماید تا در نتیجه، بتواند گسست پیوندهای اجتماعی موجود در سطح جامعه ی خوزستانی را در سایه ی انسجام، اعتماد و تعامل هرچه بیشتر ترمیم نماید.*
۴-مدیریت امنیت اجتماعی، باید توجه ی ویژه ای به اولین کانون اجتماعی، یعنی حفظ امنیت روحی و روانی در سطح خانواده ها، به معنای واقعی کلمه، یعنی رفع تهدیدها و بهره مندی از فرصت ها را در سطح خانواده ها باز تعریف نماید.*
۵-مدیریت امنیت اجتماعی، با گسترش شهرنشینی و بروز آسیب های اجتماعی در سطوح مختلف در مناطق و محلات شهری، فارغ از هر نوع جناح بندی و سلایق متفاوت، نظارت عملی خود را به مقوله ی مدیریت شهری اعمال نماید، مخصوصا، در آنجایی که فقدان خدمات اجتماعی و عدم عرضه ی کالاهای فرهنگی، موجب از بین رفتن فضاهای مفرح و صدمه زدن به اوقات فراغت شهروندان می شود.*
۶-در واقع، الویت بخشی نخست، در جامعه شناسی امنیت، باید به پاسداری از هویت های اجتماعی بر پایه ی گسترش فضاهای فرصت ساز و تهدید زدایی از موانع و محدودیت هایی استوار گردد که ممکن است برخی از کارکردهای مخرب دستگاه های اجرایی ایجاد کرده باشند.*
۷-رویکردهای سلبی در راستای حفظ امنیت اجتماعی فقط می توانند به برقراری نظم و امنیت سخت افزاری در ظرفیت ها و محدوده های خاصی منجر شوند. لذا، شایسته است، تا مدیران امنیتی اراده ی راسخ تری به وجوه ایجابی بخش نرم افزاری امنیت داشته باشند. بویژه توجه ی جدی آنها، به ماهیت مدرنی که در توانمندی های موجود یک جامعه بحران زده برای برقراری ثبات و امنیت وجود، می توان متصور بود.
۷-تقویت نگرش های مربوط به جامعه شناسی خُرد در مقوله ی امنیت اجتماعی که دیدگاه ما را به آن دسته کارهای ترکیبی جلب می نمایند که در حقیقت، نشاَت گرفته از عینیت، ذهنیت، مناسبات و تعاملات غیر رسمی می باشند و نیز نباید از نگرش های کلانی غافل ماند که انگیزه ی ما را به امنیت اجتماعی در بستر جمعی جامعه و هنجارهای رسمی آن معطوف می سازند.