شوشان_علی عبدالخانی: یکی ار سایت های خبری خوزستان به نقل از مدیر کل حفاظت محیط زیست استان خوزستان نوشت:
<< برداشت ۶ میلیارد متر مکعب از سرشاخه های کارون برای طرحهای توسعه کشاورزی و صنعت در استانهای بالادست برنامه ریزی شده که در صورت اجرای انها هیچ آبی به خوزستان نمی رسد. >>
همیشه برایم این سئوال مطرح می شود که این برنامه ریزان دولتی از کدام قماش آدمیانند و کدام راز در میان آنان نهفته است که حاضرند از یک سو رودها و کشاورزی در استانی به نام خوزستان، خشک و نابود شود و از دیگر سو در استانهایی دیگر نه تنها کشاورزی در کمال رونق و شادابی باقی بماند بلکه بر سرعت چرخهای صنعت آن استانها بواسطه آب خوزستان افزوده بشود.
این اصرار زاید الوصف برنامه ریزان و تمرکز آنها بر نابودی استان قطعا تابعی از قانونمداری، اخلاق محوری و حداقل های انصاف حکومتی نیست و بر همین اساس مخاطب ما در بحث انتقال آب و مشکلات متعدد ناشی از آن، اصلا دولت و عوامل دولتی حتی انان که منسوب به خوزستان هستند نیست زیرا در بحث آب، دولت بدون لحاظ اصل عدالت و اصرار بر حرکت در چارچوب نوعی خاص از تبعیض حساب شده و برغم انتقال تدریجی عمده آبهای استان طی سالیان گذشته، هنوز هم برای ته مانده آب که کفاف حداقل مایحتاج استان را هم نمی دهد، نقشه می کشد و برنامه ریزی می کند.
خبر انتقال ۶ میلیارد متر مکعب آب از جمله مصادیق نگاه دوگانه، ظالمانه و مشکوک دولت نسبت به خوزستان است. اما خوزستانیهای دولتی که به شخصیتهایی ملی تبدیل شده و بعضا از دایره نفوذ معینی بهره می جویند یا آنان که در رده های مختلف مدیریتی مشغول به کار هستند، هر دو بخاطر مناصب و پستهایشان و حجم بهره مندی و برخورداریشان از انتساب به دولت، نسبت به موضوع انتقال آب بی تفاوت یا همسو با برنامه ریزان بوده و بعبارتی دقیقتر پنجره تاثیرگذاریشان نسبت به این موضوع مهم بسته و قفل شده و در بهترین حالت خیری از آنان برای استان قابل تصور نیست.
در چنین شرایطی تنها باقیمانده از این معادله خطرناک که خوزستان را به سمت بزرگترین بحران طول عمر خود می کشاند، نمایندگان مردم استان اعم از خبرگان، شوراها و مجلس هستند که متناسب با توان ذاتی و صلاحیتهای خود باید وارد یک رویارویی ویژه با برنامه ریزان مذکور شوند و برنامه خبیث و فراقانونی آنان را به چالشی از جنس اصرار و خواستن بکشانند.
هر چند که صاحب این قلم قواره برخی نمایندگان مجلس بویژه منتخبین اهواز را متناسب این مرحله حساس نمی بیند اما با توجه ضرورت و بی سابقه بودن شرایط حاکم بر استان ناچاراً از همین نمایندگان مجلس در کنار شورائیان و خبرگان تمنای ابتکار عمل و خارج کردن استان از وضعیتی که در آن است، می رود.
صرفنظر از حجم عناوین، و بدون ذکر نام، گاهی اوقات سرجمع تاثیرگذاری یک نماینده شورای شهر اهواز در رابطه با خدمات تحصیلی برای مردم بویژه مناطق محروم و حتی قضایای مربوط به آب و کشاورزی استان، بمراتب بیشتر از یک نماینده مجلس است، بنابراین همه باید از لاک بی تفاوتی خارج شده و برای نجات استان و اهواز نظر و عملی مفید را بنام خود به ثبت برسانند.