- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۹
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
علی عبدالخانی روزنامه نگار :
روزگاری از آبادان بعنوان پیشرو و پیشگام شهرهای ایران بویژه تهران نام برده می شد. این پیشگامی فرهنگی، اقتصادی و عمرانی تا بدانجا پیش رفته بود که سهم پارلمانی آن نیز برابر با مرکز استان خوزستان یعنی سه نماینده تعیین گردید.
جنگ و آثار بر جای مانده از آن بر کسی پوشیده نیست اما این موضوع طی تمام سالهای گذشته بهانه ای شده است برای همه نابسامانیها و ناآبادانیهای آبادان. با این وجود آیا جنگ می تواند بهانه ای کافی برای عدم ادای تکالیف مرتبط به دو حوزه عمرانی و خدمات شهری از سوی شهرداری باشد.
پس از چند سال برای انجام کاری به آن شهر مملو از خاطرات مربوط به سالیان دور رفتم و بر اساس نوعی خوش بینی و یک ذهنیت مثبت بویژه اینکه آبادان در قلمرو فعالیت منطقه ثروتند آزاد اروند قرار دارد، انتظار داشتم با شهری متفاوت تر از چند سال گذشته روبرو بشوم اما در همان بدو ورود همه آن تصورات مثبت منتفی و از ذهنم ناپدید شد.
حداقل ترین انتظار من تغییرات جزیی بویژه در موضوع اسفالت، جدول خیابانها، رفت و روب، فضای سبز به اضافه پروژه های عمرانی متداول که همگی از وظایف ذاتی شهرداری هستند بود که متاسفانه این قبیل حداقل ها در آن شهر پر آوازه دیده نشد.
آری میان آبادان امروز و چند سال قبل تفاوت ملموسی که بتوان از طریق آن نمره ای هر چند کم به شهرداری آبادان داد وجود نداشت، انگار سازمانی به نام شهرداری وجود خارجی نداشت.
در ضمن گشت و گذار به یاد جمله ای مبنی بر تبدیل شدن آبادان به سنگاپور ایران افتادم. ادعایی که مصداق سنگ بزرگ علامت نزدن بود.
آبادان سه نماینده مجلس و چند نماینده شورای شهر دارد، آیا این تعداد از نمایندگان با صلاحیتهای ریز و درشت قادر به اصلاح روند رو به سقوط در شهرداری و گذاردن مجدد فعالیت آن در مسیر صحیح عمران و خدمات رسانی نیستند؟ هر بیننده ای نمی تواند بپذیرد که یک شهر نه چندان بزرگ که در دل یک منطقه آزاد و ثروتمند قرار دارد و سه نماینده نیز به مجلس معرفی کرده است، باید حال و روز اینچنینی داشته باشد؟!
بقول یکی از دوستان که میهمان ایشان در آن شهر بودیم: ایکاش به آبادان از منظر یک روستای بزرگ نگاه می کردند و در همان حدود به آن می رسیدند! .
واقعا برای هر بیننده بیطرفی این سئوال قابلیت طرح پیدا می کند که: اصولاً جایگاه شورای شهر آبادان در این سیر قهقرایی که شهرشان طی می کند در کجا قرار دارد و دلیل ناتوانی شورا در الزام شهرداری به عمل به وظایفش چیست؟ آیا موضوع از جنس انتفاعات شخصی است یا چیز دیگر؟ این سئوالی است که پاسخ آن بر عهده شورای شهر آبادان باقی می ماند.
