حذف برخی هنرمندان و گروه های نمایشی خوزستان

شوشان / سید مهدی موسوی- کارگردان تئاتر

بی شک جشنواره تئاتر استان خوزستان را می توان به عنوان تنها بخشی از بضاعت تئاتر استان قلمداد کرد که گروه های نمایشی طی فرایندی پرفراز و نشیب درآن شرکت می کنند.

آنچه در این میان مهم است نفس حرکت خود جوش و تاثیر گذار هنرمندان گوشه وکنار استان است که در سخت ترین شرایط وبد ترین مکان های تمرین به تهیه وتولید آثار نمایشی می پردازند. حرکتی که سال ها روندی پر فراز و نشیب را طی کرده امروز رنگ دیگری به خود گرفته است.

عدم ارائه شیوه نامه ساختارمند و ثابت وتدوین سیاست های شفاف و راهبردی در این حوزه تئاتر استان گاها با عقبگرد هایی مواجه می شود. اعمال سیلقه های شخصی ورابطه ایی در انتخاب متون نمایشی ونداشتن دبیر خانه ایی فعال در طول سال وبرخوردار از افراد توانمندی که امتحان خودرا پس داده باشند از نکات قابل توجه برگزارکنندگان است.

عدم چرخش نخبگان و با تجربه های اهل فن در ارزیابی و کارشناسی آثار متاسفانه مهم ترین آفت این رویداد شده است. به شکلی که با نگاهی اجمالی به سال های نه چندان دور، افراد توانمند و با تجربه وشناخته شده تئاتر استان در آن حضوری فعال داشته اند، اما عملکرد نامناسب در حذف برخی هنرمندان و گروه های نمایشی و همچنین کنارگیری و دلزدگی آنان باعث شد تا جشنواره تئاتر استان از رونق کمتری در این سالها برخوردار باشد.

علاقه مندی و تمایل اهالی تئاتر استان جهت شرکت در این جشنواره به حدی بود که با اعلام فراخوان شور ونشاط وافری حتی در شهرستان های کوچک این استان پهناوردیده می شد.

چهره هایی که یکی پس از دیگری عطایش را به لقایش بخشیدند وترجیح دادند بنویسند ویا برای جشنواره های خارج از استان کارکنند و برخی شاگردان خودرا به این جشنواره هدایت کردند.سیاست های متغیر وقائم به افراد هیچ گاه نمی تواند تئاتر استان را به شکوفایی برساند.

بر کسی پوشیده نیست جشنواره تئاتر استانی رنگ وبوی رابطه ها رادارد وروند بهبود اوضاع آن دیده نمی شود. انتخاب هیئت های بازخوانی متون نمایشی وبازبینی در چند سال اخیر با حرف حدیث های فراوانی از سوی هنرمندان روبه رو بوده است و هیچ گاه پاسخی از سوی برگزار کنندگان ارائه نمی شد.

انتخاب نمایش ها براساس اشخاص ونام ها جایی برای بروز استعداد های جوان نمی گذارد.آسیب ها جدی این رویداد را با همراهی اهالی تئاترمی توان به نقاط قوت تبدیل کردوباردیگر رونق از دست رفته را باز آفرید.جشنواره تئاتر استان نیازمند آسیب شناسی دقیق وپالایش است. نیازمند تعین سیاست های شفاف با استفاده از خرد جمعی اهالی تئاتر استان رادارد.ایجاد دبیر خانه دائمی با افرادی توانمند در فضایی سالم جهت پاسخگوی مطالبات ونارسایی ها وبازماندگان جشنواره می تواند مفید واقع شود.