شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت:
بعد از سفر تبلیغی آیت الله جزایری به انگلیس و اخبار ضد و نقیض بعدی که پیرامون آن سفر منتشر گردید، بخوبی می توان فهمید که استعفای آیت الله جزایری، از حیث آسیب شناسی علم سیاست، نشانه ی یک فترت مبهم در شاکله ی انتقال قدرت سیاسی استان در خوزستان است.
به هر دلیل با توجه به استعفای حضرت آیت الله جزایری، که خود به دلیل ناتوانی جسمی اعلام نموده، باز نمی توان به کتمان و یا پاک کردن صورت مساله این نقیضه اکتفاء کرد و تهدیدات احتمالی ناشی از خلاء وجوه مقبولیت، مشروعیت، کاریزما و فقدان تجربه کافی در امر نمایندگی ولی فقیه را نادیده گرفت .
هرچند نوگرایی و نوسازی از سوی مقام معظم رهبری در نمایندگی های ولایت فقیه، امری صواب و قابل تقدیر است اما این مهم در خوزستان بدلیل پیچیدگی های موجود که محصول چند بحران و سرباز شدن چند شکاف هستند را باید مدنظر گرفت که براساس وجود نقیضه ی فترت در انتقال قدرت سیاسی ممکن است جانشین آیت الله جزایری در فقدان کاریزما، تجربه و شناخت کافی، نتواند کنترل و مدیریت بحران ها و سرباز شدن شکاف های موجود را مثل ایشان اعمال نماید .
حالیه باتوجه به کاریزما، وزن سیاسی و تجربه ی سرشار آیت الله جزایری فقدان ایشان ممکن است برای نظام و انقلاب ، در استان خوزستان مخاطره آمیز باشد.
نگارنده، پیشنهاد می نماید، براساس استعفای حضرت آیت الله جزایری و با عنایت به آسیب شناسی فوق الاشاره، بحث جانشینی و انتقال قدرت، خیلی هوشمندانه، بطئی و خردمندانه با مکانیزم جرح و تعدیل، باید به شکل زیر صورت پذیرد.
۱- با توجه به انس عاطفی دو طرفه که بین مردم خوزستان و آیت الله جزایری وجود دارد، هجرت ایشان به قم، کمکی به حل مساله که نمی کند، بلکه نتیجه ی عکس هم می دهد.
۲-ابتدا، باید مساله امامت جمعه تعیین و در کنار آیت الله جزایری جانشین مذکور برای نمایندگی ولی فقیه پخته و پرداخته گردد.
۳-البته در تعیین انتخاب جانشینی، که اصلا، فضولی آن به منتقد و یا منتقدین نیامده است و ربطی به نگارنده ندارد اما تعیین شاخصه هایی نیز باید در نظر گرفته شود که مجموعا بافت عشایری، روشنفکری و سیاسی استان براساس آن شاخصه ها، امکان پذیرش آن جانشین را داشته باشند هرچند مردم ولایتمدار استان خوزستان به حکم رهبری تمکین می نمایند و به نماینده ی ایشان همان احترامی را خواهند گذاشت که به حضرت آیت الله جزایری روا می داشتند اما، گفتن این حرفها و اشارات، از باب مشورت و محض اطلاع، شنیدنش بد نیست.