- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - عبدالرحمن نیک‌سرشت:
حوداث سال تحویلی ۹۸ در اندیمشک و دزفول که منجر به قتل نفس، جراحت شهروندان و تخریب و غارت اموال عمومی گشت موجب حیرت، تالم و تاسف وجدان عمومی گردید.
از این بابت که دیده و یا شنیده شد که بعضی از مقامات و شخصیت های محلی، اعم از انتصابی و انتخابی در تشدید، صف آرایی و یا شبهه ناک کردن اختلافات بر سر مسایل جزیی مربوط به سرحدات و آمایش سرزمینی این دو شهردخیل بودند و عده ای دیگر از آنها، در جریان حل اختلاف مذکور هم بی نقش بوده و هم سکوت پیشه نمودند.
به هرحال به مصداق همه ی ایران سرای من است، از آنجایی که، علائق و آرمان های سرزمینی همواره قابل ستایش و مورد احترام هستند و توجه به توسعه و عمران همه ی شهرها برای شهروندان شان امری معقول و نوعی امتیاز بشمار می آید، به نظر می رسد این مهم، در صورتی محقق می شود که همه ی شهروندان ضمن رقابت های سالم محلی و منطقه ای نباید به وحدت ملی و یکپارچه گی ملت خود آسیب وارد سازند و به عبارت دیگر، همه باید بدانند که علائق و آرمانهای محلی، همواره ذیل هاله ی مقدس حب الوطن یعنی: چو ایران نباشد تن من مباد، قرار دارد و شایسته و سزوار نیست که جماعتی به بهانه ی حق خواهی و یا دفاع از شهر خود، بخاطر یک دستمال، قیصریه را به آتش بکشاند.
البته، امروز جهان به نهایت سلسله مراتب مدنیت خود رسیده است و می شود گفت، همه ی ما دیگر جزو شهروندان جهان هستیم، به گونه ای که اصل در توسعه پایدار، تبدیل به یک امر جهانی شده است چه در سطوح محلی، منطقه ای، ملی و جهانی که همواره این سلسله مراتب، باید دقیق، ظریف دنبال و بازتولید شود .
حالیه، چه فرقی می کند، که کدام کس حق به جانب است، اندیمشکی ها و یا دزفولیها، چنانچه، اگر خدای ناکرده، آنها تصور کنند که در این نظم بشری، تافته ی جدا بافته ای هستند و ایضا، می توانند فارغ از حفظ مراعات استانی، ملی و جهانی توسعه یابند، هرچند دغدغه های محلی آنها در خصوص پیشرفت و آبادانی شهرهایشان به حق باشد.
به اعتقاد نگارنده، آنچه در وهله ی اول، به یک شهروند اندیمشکی و یا دزفولی اعتبار می بخشد، میزان درجه ی خلوص و تعلق خاطر آنها، نسبت به این ارزش های والای انسانی، حس همگرایی و احترام متقابل نسبت به علائق و آرمانهای سرزمینی دیگران است، آری، آن چیزی که موجب توسعه ی پایدار شهرها می شود، به هیچ وجه، عصبیت و یا برنتابیدن دیگری بعنوان رقیب نیست بلکه همواره پذیرش شاخصه های عمران و آبادانی، یعنی مدرنیته، گفتگو، مصالحه احسنت و مفاهمه ی فراگیر، باید نصب العین قرار گیرند و هنر متولیان امر، اعم از انتخابی و انتصابی در امور تصدیگری و حاکمیت مطلوب نیل بر اجابت این ارزش های والای انسانی و مدنی است و همواره باید مدافع آرامش و صلح باشند و در حل و فصل اختلافات بر سر مسایل ریز و درشت بکوشند نه این که خود پرچم دار و لیدر اعتراضات و پیشقراول معترضان گردند.
