در روزهای تعطیل عید ۱۳۹۸، بارندگی و جاری شدن سیل در بیشتر استان ها و جان باختن شماری از هموطنان و ویران شدن جاده ها و ساختمان ها و امور زیر ساختی، مردم در سراسر کشور را عزا دار و بهت زده کرد.

این پدیده طبیعی، که قابل کنترل و بلکه بهره دهی به انسان هاست، بنا به دلایل گوناگون، در کشور ما زیان آور و فاجعه ساز شده است.

خوشبختانه نه می توان دشمنان بیرونی و نه سردمداران رژیم های پهلوی و قاجار را از مسببان ابن سیل اخیر در کشورمان معرفی کرد.

این پدیده، بی گمان یک روزه و یک شبه بوجود نمی آید. گرچه وقوع سیل، یکباره و آنی و لحظه ای است ولی زمینه های تشکیل دهنده آن، در بازه ده و بیست و سی ساله بوجود می آید.

افزون بر نداشتن تجهیزات پیش بینی هوا، نداشتن تجهیزات مدرن امداد و نجات، نداشتن مدیران ویژه کنترل بحران های طبیعی، دست برد ها به طبیعت و از بین بردن جنگل ها و مراتع و‌‌......که از جمله مهمترین علل و اسباب فاجعه بار شدن سیلاب ها در کشورمان است، عواملی چون تکیه بر بیلان کار سازی در مدیریت ها و سودآوری کوتاه مدت طرح های عمرانی را می توان از اسباب این گونه بحران ها به شمار آورد.

این در حالی است که به لحاظ داشتن نیروهای متخصص و کارشناس امور آب و سدسازی و هواشناسی و توسعه اقتصادی و شهر سازی از توانمندی های ارزشمندی برخوردار هستیم.

سیل پردامنه و گسترده اخیر به گوش های ناشنوا و سودجویان اقتصادی در طرح های عمرانی و بلکه آحاد مردم اثبات کرد که طبیعت، یک موجود زنده است و تعامل با موجود زنده تابع ضوابط و مقررات و اخلاق ویژه ای است.

سیل پربلایی که این روزها گریبان همه مردم ایران و مقامات عالی رتبه را گرفته است، واکنش و در واقع سیلی گرم طبیعت ایران در روزهای سرد بهار است تا شاید همگان به هوش بیایند و از سیل های دیگر و واکنش های سخت موجودات زنده در جامعه جلو گیری کنند.

جامعه و اجتماع انسانی در هر سرزمین، به سان و مانند یک موجود زنده، زنده و جاندار و تابع سنت ها و اداب و اخلاق است و بی توجهی به احساس جمعی و خواست اجتماعی و نیازهای طبیعی آن، موجب متراکم شدن انرژی ها و عقده ها و تولید تنفر گروهی و سرخوردگی و ناامیدی اجتماعی می گردد.

در سه دهه گذشته متاسفانه فرصت و امکان آسیب شناسی اجتماعی و جامعه شناختی جامعه امروز ایران برای کارشناسان فراهم نشد و از سوی دیگر، تصور می شد که امکان وقوع آسیب در جامعه ای که متصف به صفت " اسلامی" است کار یاوه و عبثی است.

امروز جامعه ایران دچار آسیب های جدی اجتماعی است.وجود اقوام و ادیان که بالقوه فرصت و نه تهدید شمرده می شود و حقوق خود را می طلبد، پدیده هایی چون طلاق، اعتیاد، فقر گسترده، بر هم خوردن توازن های جمعیتی، خودکشی، بیکاری، بالا رفتن سن ازدواج، فقدان احزاب مستقل و آلام و مصایب اقتصادی همه و همه دست به دست داده است و متاسفانه گویی عزم ملی و راه حل بنیادی برای گریز و درمان آن دیده نمی شود.

شرایط و وضعیت آرام و ساکت و خاموش جامعه ایران که دردمند آسیب های جدی است، نیازمند واکاوی فوری و درمان و رسیدگی ریشه ای و بنیادی است.

خوشبختانه جامعه علمی و دانشگاهی ایران برخوردار از متخصصان دلسوز و ایران دوست در رشته های علوم انسانی است و برای آسیب شناسی دردهای جامعه، توانمند است.

بی توجهی به راه حل های پیشنهادی آنان و رد کردن و نپذیرفتن رهنمودهای علمی و واقع بینانه آنان، بی گمان جامعه فردای ایران را دچار سیل ها و گسست هایی خواهد نمود که کنترل آن آسان به نظر نمی رسد.

سیل ویرانگر کنونی ایران اگر فقط همین فایده را داشته باشد که با سیلی خود، مقامات تصمیم گیر ایران را متنبه کند، با همه زیان های انسانی غیر قابل جبران آن، می تواند نعمت پنهان و آیتی از آیات الهی برای سرزمین آهورایی ایران باشد!!

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه