درست در برهه ای از زمان که همه دارند از آب و باران و سیل و رگبار و باد و غبار می نالند، من می‌خواهم علیرغم ابراز همدردی ام با هموطنان آسیب دیده ام از منظری دیگر به این بحران بپردازم.

همه قبول داریم که هر کس دارای یک جایگاه حقیقی و حقوقی است که دیگران موظف و مکلف به رعایت حریم تعیین شده ی آن هستند و هرگونه دخل و تصرف در حریم اشخاص دارای عواقبی است که قانون مشخص کرده است و همه اعتقاد داریم که اجازه نخواهیم داد هیچکس به این چهارچوب شخصی و اعتقادی ما وارد شود.

این مثال با وسعت بسیار گسترده تری شامل طبیعت و محیط زیست نیز می شود و طبق قوانین نوشته شده و حتی نوشته نشده، همه موظف و مکلف به رعایت آن هستیم.

حال سوال اینجاست؟ کدامیک از ما، کدام دولت و کدام مجری قانون در کشور ما تاکنون به حریم قانونی (حقیقی و حقوقی) طبیعت احترام گذاشته و حرمت آنرا پاس داشته اند؟

کدام پروژه و شرکت و کارخانه و سد ما در حریم قانونی و مجاز طبیعت ساخته و احداث شده اند؟

آیا من و شما اجازه می دهیم که کسی بدون اجازه به حریم چهاردیواری مان ورود کند و یا در سرزمین قانونی مان به ساخت و ساز بپردازد؟ بی شک جواب مشترک همه ما منفی است و این تلنگری است به خودمان و عملکردمان که چگونه بارها و سالها به خودمان اجازه داده ایم که سدهای غیرکارشناسانه بسازیم و نفس کوهها و دره ها را تنگ کنیم؟

چه کسی و چه قانونی به ما اجازه داده که سالها و بارها بخاطر منافع خودمان دست به سرقت از طبیعت بزنیم و جنگل ها را نابود کنیم؟

آری، شهروند عزیز ، هموطن داغدیده، دولتمرد غافل از بازخواست، مدیر ناکاربلد و کارشناس ناکارآمد، همه ی این سیل ها و بحران ها تنها گوشه ای از خشم طبیعت مهر بانی است که سالها و قرن ها مورد بی مهری من و شما قرار گرفت و سکوت پیشه کرد.

طبیعت ی که ذاتش میزبانی و خوشروئی و دادن آب و محصول و گل و پروانه به قاب زندگی و نگاه ماست اما ما چنان بی‌رحمانه و ناکارشناسانه و خودخواهانه پا به حریمش گذاشتیم که طاقت ش فزون شد و تنها برای لحظاتی خشم ش را هویدا کرد.

طبیعت اگر تف بکند، آب مرا خواهد برد و خروپوف بکند، باز زمین میلرزد و اگر خشم کند، همه مان نابودیم، پس مواظب باشیم و حرمت نگه داریم قبل از آنکه حرمت مان را آب، با خود ببرد.

آقای رئیس جمهور

وزیر محیط زیست

مدیران بحران

سدسازان

باور کنید تنها راه مبارزه با طبیعت و جلوگیری از اینهمه بحران و آسیب همزیستی مسالمت آمیز و البته کارشناسانه با طبیعت زیبا و آرام و مهربان است نه بخشنامه های کاغذی و حکم های صوری و کمک های بلاعوض به مردم بیچاره و سلفی های عملکردی به وقت ناچاری.

امیدوارم از اینهمه آسیب درس بگیریم و دیگر به جای معذرت خواهی از خدا و طبیعت و مردم و درختان و دره ها، پز سدها و جاده ها و معادن غیر اصولی مان را ندهیم و به محیط زیست قشنگ مان فخر نفروشیم که توانستیم در طول چند سال، چقدر از اندامش را زخمی کنیم.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه