شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
تمرکز، ساماندهی،پیروی از اصول تخصصی اعم از ماتریس مدیریت زمان و مکان، بهره مندی از کادر مجرب و متخصص در ستاد بحران، منجر می شود که ما اسیر تصمیمات خلق الساعه چالش آفرین نشویم.
علی ایحال، همانطوری که همگان دیدند، چند روزی از بحران سیلابی در خوزستان نگذشته بود که جناب رئیس جمهور محترم به استان تشریف آورده و در ستاد بحران، از ماهیت و نوع حوداث غیرمترقبه و راه مقابله با آن با مردم و متولیان امر به گفتگو نشست و طی اوامری، آقای اردکانیان وزیر نیرو را بجای خود بعنوان فرمانده عملیات معرفی نمودند و از همه خواستند تا از دستورات وی تبعیت کنند، با این استدلال، که تخلیه ی آورد اضافی پشت سدها، که یک کار کاملا تخصصی می باشد، صرفا، در مسوولیت وزارت نیرو است.
البته، ناگفته نماند که این تصمیم تک بعدی و خلق الساعه ریاست جمهوری، در این مقطع بحرانی نشان از بی برنامه گی دولت وی در مقابله با مهار سیلاب است، به دلایل زیر، تصمیم اولیه ایشان در معرفی وزیر نیرو و اقدامات بعدی به هیچوجه منطقی نبود.
۱- طبق انتظاری که می رفت و همانطوری که خود بعدها دیدیم، مشخص گردید، که اولا، جناب اردکانیان وزیر نیرو، بیش از هرچیز، به دنبال انجام ماموریت اصلی خود، یعنی نجات سدهای دز، کرخه و تخلیه ی مازاد آورد آنها بود تا این که اهتمام بر مقابله و مهار سرزیر سدها، در پایین دست داشته باشد و نیز همانگونه که ملاحظه گردید، ایشان هیچ برنامه ای در این مورد خاص ارائه نکرد و این مقام مسئول، نیز در جلسات ستاد بحران، آفتابی نشد.
۲- متعاقبا، بعد از رئیس جمهور، معاون اول ایشان جناب آقای جهانگیری و وزیر کشور در ستاد بحران استان خوزستان، حضور یافتند که همچون اردکانیان، هیچ کاری انجام ندادند و دوام نیاوردند.
۳- خوزستان با امکانات ناچیز دولتی خود و بدون بسیج ملی، بی دفاع در مصاف با این بحران به حال خود رها گردید و تنها با کمک نیروهای مسلح، بچه مسجدهای ولایی، بسبجی ها و مردم بومی با بحران سیلابی دست و پنجه نرم کرد.
۴- سوال اصلی و حلقه ی مفقوده ماجرا، در اینجاست، که اصولا، چرا باید این همه امکانات دولتی موجود در کشور، بسیج نگردیده و در خدمت مقابله با سیلاب به خوزسنان بسیج نشدند.!؟
۵- آیا، هنر اردکانیان، جهانگیری و رحمانی فضلی بعنوان بازوان دولت تدبیر و امید براستی چه بوده است.!؟
۶- تخلیه ی آورد مازاد سدها و انداختن آب زیر پای مردم و دستور تخلیه ی شهرها، که نیاز به این همه دنگ و فنگ، فیس و افاده و منت گذاری نبوده که بقول معروف، آیا، این غره کردن بدتر از غارت شدن نیست.!؟