در ماه گذشته در پی ادامه روند سیاسی در انتخابات پارلمانی کشور هندوستان، نارندرا مودی ، رهبر حزب بهاراتیا جاناتا با جذب اکثریت آرا برای دومین بار بعنوان نخست وزیر هند انتخاب شد.

مودی در ماه می در صورتی برنده انتخابات عمومی هند شد، که رکود اقتصادی و شاخص بیکاری بالا گریبان اقتصاد هند را گرفته بود ولی محبوبیت شخصی مودی، پایداری امنیت ملی و همبستگی حزب متبوع وی باعث گردید در انتخابات پیروز گردد.  

سیاستمداران هندی کاملا آگاه هستند که احیای اقتصاد هند و ایجاد شغل باید یکی از مهم ترین دستاوردهای حزب بهاراتیا جاناتا در دوره دوم خود باشد و با قرار گیری در بازی سیاسی ، چهره ای متفاوت از هندوستان را در منطقه غرب آسیا به نمایش بگذارند و با انتخاب مودی ، باعث شد تحولات سیاست خارجی در تغییر نوع نگرش روابط هند با عربستان سعودی، امارات متحده عربی و رژیم غاصب اسرائیل باعث گردید تا نسبت به ضرورت تشدید روابط اقتصادی با ایران تجدید نظر کنند.

هند بعنوان یکی از بزگترین وارد کننده انرژی همواره نیازمند تامین مداوم نفت خام و گاز مقرون به صرفه برای حفظ و پایداری اقتصاد خود بوده است. از اینرو تلاش دارد، تا با حضور نظامی در منطقه از ذخایر نفتی و رفاه در حمل و نقل نفتکش های حاوی مواد سوختی محافظت کند.

همزمان با سرمایه گذاری های کشورهای حوزه خلیج فارس در هند، تلاش های ایالات متحده برای منزوی ساختن ایران از نظر دیپلماتیک سرانجام هند را مجبور ساخته است تا دست از مراودات اقتصادی با ایران بکشد و از آنجاییکه معاملات هند و ایران اکثرا بر تبادلات نفتی متمرکز بوده است، تحریم های خصمانه آمریکا بر تهران باعث شد، تا در طول سال گذشته 48 درصد از واردات نفت ایران به هند کاهش یابد در میان این شکاف اقتصادی، عربستان سعودی و امارات متحده تلاش بیشتری برای فروش و صادرات نفت خود به هند را داشته اند.

صنعت دفاعی هند که یکی از نقاط کلیدی اقتصاد شرق آسیا محسوب می گردد و با توجه به سخنرانی افتتاحیه مودی در روز 25 ژوئن و برنامه ریزی برای دستیابی به سرمایه و فناوری پیشرو در صنعت دفاعی می توان انتظار برای توسعه بیشتر روابط هند در غرب آسیا را پیش بینی کرد. روابط اقتصادی که طی پنج تا هفت سال آینده شاهد آن خواهیم بود و با سرمایه گذاری امارات متحده عربی بمبلغ 75 میلیارد دلار در هند آغاز شده است.

از سویی دیگر عربستان سعودی با ایفای نقش میانجیگری غیر رسمی بین پاکستان و هند تلاش می کند تا از بروز تنش های اخیر بیشترین سود را برای خود قائل شود و با روابط دیپلماتیک نسب به اشتراک اطلاعات و مبارزه با تروریسم بیشترین صادرات نفت  خود را به هند داشته باشد. همچنین پس از فاش شدن درگیری های نظامی هند با پاکستان، هند تلاش دارد با  همکاری دفاعی با رژیم غاصب اسرائیل به سلاح های هدایت شونده با دقت بالا دست یابد و شرکت های فروش سلاح رژیم غاصب اسرائیل بعنوان بزرگترین تامین کنندگان سلاح هند، به ایفای نقش محوری در برآورده کردن نیازهای امنیت ملی هند ادامه خواهند داد.

با وجود معافیت تحریم های ایالات متحده آمریکا برای شرکت های خصوصی هند در بندر چابهار، مشارکت آنان بدلیل عدم تامین تجهیزات پروژه و ترس از تحریم های بانکی اروپایی متوقف شده است و با حضور در مجتمع جدید پالایشگاه نفت ابوظبی و همکاری با شرکت ملی نفت عربستان(آرماکو) سود 44 میلیارد دلاری را کسب می کنند. پالایشگاهی که در صورت تکمیل شدن قابلیت تولید 2/1 میلیون بشکه نفت در روز را خواهد داشت و این امر هند را به یک منبع سوخت ثابت متصل خواهد کرد.

امینت 6/7 میلیون نفر هندی در غرب آسیا و حفاظت از ذخایر نفتی منطقه باعث شد تا دهلی نو نقش نظامی قوی تری در خلیج فارس ایفا کند و با ارسال ناو هواپیمابر خود به منطقه بعنوان بازیگری جدی خود را جوامع بین المللی معرفی کند.

در پایان می توان به این نکته اشاره کرد که سیاست های غرب آسیای هند در چند سال آینده دستخوش تغییرات قابل توجه ای خواهد شد و شاهد تغییر سیاست های هند و دولتمران دهلی نو در روابط دیپلماتیک با سیاستمدارن منطقه در معرض دید قرار خواهد گرفت.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه