- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۳:۲۳
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
در بیان تجربه ی مدیریت شهری آمریکا، به تضاد و تعارض منافع بین بازیگران سیاسی - اجتماعی که از اقتصاد شهری تغذیه می کردند، برای توضیح منطق نوشتارم بهره می جویم.
همان معضلاتی که ظهور آن در مدیریت شهری آمریکا، از دهه ی 40 میلادی با پدیده ی آل کاپونیسم و در میانه راه از دهه 70 با تشکیل باندهای مافیایی استمرار و نهایتا، در عالی ترین شکل خود به سندیکای وسیعتری از بازیگران شهری که اتفاقا، در واضح ترین رفرنس خود به نقد فیلم سینمایی، برادری (The Brotherhood ) کارگردان : Martin Ritt محصول آمریکا، سال 1968 با شرکت کرک داگلاس و ایرن پاپاس، می توان اشاره نمود.
البته، ناگفته نماند که این تجربه ی تلخ و مرارت بار در مدیریت شهری که از دهه ی 90 شکل گرفت بعدها، قوه ی عاقله ی سیاسی - اجتماعی در آمریکا توانسته بین تضاد و تعارض منافع در همه ی حوزه های مدیریت شهری، مکانیزم های آشتی پذیری را برقرار نماید، بطوری که همه آنها بپذیرند که اختلافات را نمی توانند در اشکالی همچون آل کاپونیسم، باندهای مافیایی و یا سندیکای هیات مدیره ی جنایتکارانه حل و فصل نمایند و برای کسب منافع، باید از این رویه های غلط، غیرانسانی، تراژیک و خونبار عبور کنند.
آری، به گونه ای راهبرد نویسان نظمی را طراحی و فرهنگی را عرضه نمودند که همه بازیگران شهری بپذیرند، که در حوزه ای که خدمات، بهداشت و رفاه به شکل عمومی و همگانی توزیع می شوند، لااقل توقعات فزاینده ی زیاده خواهانه ی خود را تقلیل دهند، تا به این همه درگیری، آشوب، ناامنی و اختلافات خونبار پایان بخشند.
الغرض، آنچه در مدیریت شهری اهواز از حیث سیاسی و اجتماعی دارد اتفاق می افتد دقیقا، خسارت معنوی و مادی نتایج و کارکرد آن کمتر از تجربه ی تلخی نیست که آن را بیان کردیم و همانا، عمده ترین چالش آن لاینحل بودن همین تضاد و تعارض منافع بازیگران سیاسی- اجتماعی است که مرتب در این حوزه جریان دارد و اصلا، ربطی به تغییر اعضای شوراها و یا عزل و نصب های سریالی شهرداران ندارد و شایسته است که فضلا، عالمان دینی، امنای مردم، خیرخواهان و از همه مهمتر رهبراد نویسان علم سیاست و جامعه شناسان مبرز باید مکانیزمی خلق کنند تا جامعه ی اهوازی از شر این تضاد و تعارض منافع خانمانسوز رهایی یابد.
