شوشان - نويد قائدی :
ايجاد امکانات مناسب پیادهروی در شهر ازجمله ابتداییترین حقوق شهروندان است که مديران شهری بايد به آن توجه ويژه نمايند. متأسفانه توجه بیشازحد به خودرو و عدم توجه به ديگر مدهای حملونقل مانند پیادهروی و دوچرخهسواری باعث شده به پیادهروهای شهر اهواز بر اساس حداقل نیازهای شهری و انسانی توجه نشود.
به دليل کمتوجهی به شهروندان در چند دهه گذشته، اقدام مناسبی براي ساخت پياده راههای استاندار به عمل نيامده است که بتواند هويت شهروندی و نياز به ارتباطهای اجتماعی و پرسه زني شهری را تقويت نمايد، اگر مديري بخواهد ادعا کند که در هسته مرکزی شهر مثلاً خيابان سلمان فارسی پياده راه ایجادشده است بايد اذعان کرد اين ادعا مردود و غیرقابلپذیرش است چون تنها کار انجامشده انجام پیادهروهای بیهدفی است که با انتخاب بی مرتبطترین نوع مصالح انجام و محلي برای گذر خشک عابران و اغلب دستفروشی شده است.
قابلذکر است در طراحي و اجراي پياده راهها که امروز جز نيازهای اساسی يک کلانشهر محسوب میشوند بايد مسائل مختلف اجتماعی، شهروندي، جابجايي و... منظور شود. با طراحی متناسب يک پياده راه متناسب با اقليم شهر اهواز (نه رواق طراحیشده در خيابان طالقاني اهواز که هيچ تناسب و معيار متناظري با بافت شهر ندارد و اتفاق يکدستي خيابان را خدشهدار کرده است)میتوان نشاط اجتماعي را احيا کرد. بیاهمیتی به پیادهروها در گفتار اکثر شهرداران دهه معاصر مشهود بوده است و تمام شهرداران شعار اسفالت و انجام تقاطع غير همسطح و ايجاد معبر سواره دادهاند اما هيچ شهرداري بر مرمت و نوسازي پیادهروهای استاندارد و پر مفهوم و يا حتي انجام معابر استاندارد دوچرخهسواری تأکیدی نداشته است. اين رويه يعني غفلت از بخش انساني شهر و توجه به کالبد شهري که نمیتواند موجب ايجاد مناسبات شهروندي و ارتباطهای سازنده چند سويه شود.
پيشنهاد میشود جهت مرمت و همگنسازی پیادهروها، شهرداري اهواز کارگاه ساخت سنگفرشهای استاندارد را خود راهاندازی نمايد، که بسيار ساده و کمهزینه است و بهصرف و صلاح شهرداري است تا هر مديري بنا به سليقه خود نرود و هر تکه شهر را بهگونهای فرش نمايد که با گذر ايام امکان ترميم آن نباشد و شهر پر از معابر متفاوت باشد. دوم اينکه توجه به ايجاد بحثهای فرهنگي و اجتماعي در معابر با کمک نهارهایی همچون ارشاد، کتابخانهها و کانون پرورش فکري کودکان انجمنهای هنري و ... که بتوان اوقات شهروندان را غني کرد، توجه به نورپردازی نشیمنگاههای مناسب و ارائه خدمات موردنیاز تا پیادهرو زنده و پويا شود.
از پیادهروهای ساده و بیروح و فاقد خلاقيت و زيبا نمیتوان انتظار روحیهای نرم و لطيف و مهربان با مراودات بالاي انساني از شهروندان داشت، نگارنده تصور دارد نوع و ظاهر پیادهروها حتي میتواند شخصيت ديدگاه شهروندان بومي و حتي گردشگران غیربومی را متأثر نمايد.