شوشان - ابراهیم منصورنژاد:
آری، شاید اینگونه متصور شویم که خوزستان سرشار از منابع نفتی است، از صنایع بزرگ و ارز آور بهره مند است، بنادر بزرگی در اختیار دارد و رودخانه و کشاورزی پر رونقی دارد. پتروشیمی و حفاری، دریا و بازارچه های مرزی و ... قطعا اینگونه است، بر کسی پوشیده نیست که خوزستان قلب اقتصادی ایران است. اما عایدی آن برای خوزستان جز آلودگی و محرومیت چیز دیگری نیست!
وضعیت درمان در خوزستان واقعا بحرانی است؛ در روزها یی که جامعه درگیر آنفولانزا شده بود مثلا وضعیت بخش اورژانس بیمارستان ابوذر غیر قابل باور بود. مردم التماس می کردند تا یک تخت در بخش عفونی به بیمارشان بدهند.
کمبود فضای درمانی داریم؛ سرانه تخت در اهواز سه تخت به ازای هر یک هزار نفر است و این در برخی مواقع که بیماری بصورت عمومی درمی آید ایجاد بحران می کند که منجر به عدم ارایه خدمات درمانی مناسب و در خور شان به شهروندان می شود. در حمیدیه و باوی هم این سرانه متاسفانه صفر است و بار آنها را شهر اهواز به دوش می کشد. حال با این حجم از مراجعه ارایه خدمات با کیفیت دور از انتظار است. راه حل اما پیگیری برای توسعه مراکز درمانی است.
متأسفانه طی سال های گذشته به نسبت نیاز، بیمارستان استاندارد احداث نشده و این درحالیست که خوزستان در بعضی رشته ها مثل مغز و اعصاب معین استانهای دیگر نیز می باشد؛ در بیمارستان گلستان کارکنان بخش اورژانس وضعیت مناسبی ندارند و بنوعی جهادگونه به کار خود ادامه می دهند.
اوضاع جاده ای در خوزستان اصلا خوب نیست و یکی از ورودی های همیشگی بخش اورژانس بیمارستان گلستان تصادفی ها هستند و اولین عامل تصادف نیز وضعیت بد جاده هاست که از جمله می توان به تلفات بسیار بالای جاده مسجدسلیمان ـ اهواز و یا جاده هفتکل و آبادان به ماهشهر اشاره کرد. جاده های که علیرغم انتشار اخبار و تصاویر و فیلم های ناراحت کننده از تصادفات اما متاسفانه اقدامی که تاثیرگزار باشد و این حوادث را بخواهد کاهش دهد انجام نپذیرفته است.
در زمان جنگ هشت سال بودجه توسعه ای به خوزستان داده نشد و منطقی هم بود چون جنگ و بمباران تمام ساخت و سازها را تخریب می کرد؛ بعد از آن دوران هم بودجه را با احتساب شرایط عادی و نه به اندازه تخریب های جنگ تخصیص دادند. بویژه برخی شهرها که نیمه نابود شده و یا دو شهر آبادان و خرمشهر که کامل نابود شدند و آثار بجای مانده از 8 سال جنگ را همچنان می توان بر در و دیوار آنها دید.
علاوه بر این طی هشت سال جنگ عدم توسعه هم داشتیم؛ یعنی وقتی هزینه و برآوردهای ساخت یک بیمارستان تعیین می شد، سال های بعد قطعا این برآورد به توان 10 افزایش پیدا می کرد، این در حالی است که بودجه مورد نیاز را با همان عدد و رقم قبلی به خوزستان اختصاص دادند و این موضوع عملا پروژه های عمرانی را متوقف می گذاشت. در این میان مسوولین استانی و نمایندگان می بایست توان چانه زنی را افزایش می دادند که این مشکل برطرف شود، لیکن شرایط استان نشان میدهد، تلاش قابل توجهی صورت نگرفته است. بنابراین و با استناد به این واقعیت و با احتساب ما به تفاوت هزینه های بودجه ای که می شد آن سال ها در خوزستان صرف کرد، خیلی طلبکار هستیم.
بسیار عالی جناب منصورنژاد
اما امیدواریم که شما نیز مانند نمایندگان قبلی فقط به شعار ومصاحبه جهت کسب آرای خود اکتفا نکنید و وقتی انتخاب شدید این مردم مظلوم را فراموش نکنید.
انشاالله اگر با ایمان واقتدار برای مردم کار خواهید کرد موفق و موید باشید در این عرصه رقابتی.