بعد از بارندگی اخیر شهر اهواز، پرده ای عریان از مصایب هنرمندی مردمی و بی آلایش و مهربان در قالب مستندی کوتاه در شبکه های اجتماعی و خبرگزاری های کشور به معرض نمایش درآمد که تحلیل روانشناسی و جامعه شناسی آن می تواند حاکی از عصاره مشکلات مردم این دیار باشد، محتوای این فیلم کوتاه می تواند از ابعاد مختلف قابل بررسی باشد که مواردی از آن به اختصار بیان می شود.

یک هنرمند مردمی همیشه زیستی ساده و روحی مهربان و لطیف و معاشی شرافتمندانه و اندک دارد که زندگی و مطاع پشیز دنیا برای آن ارزش چندانی ندارد و بیشتر حیات ابدی و رضای خداوند را می طلبد.

این نمایش کوتاه و تلخ عصاره ای از مصایب زندگی طبقه ضعیف و متوسط مردم خطه جنوب خصوصا خوزستان است،که از بد روزگار در دریای نفت و گاز غوطه ورند اما از ابتدایی ترین امکانات زندگی و معیشت و اشتغال فرزندان خود محروم و بی پناه مانده اند.

این اتفاق نشان داد که صنف و انجمن و نهادهای مدنی در کشور و استان ما خوزستان هنوز عملکرد قابل قبولی ندارند و نمی توانند حداقل تامین کننده و حافظ منافع تعدادی از هنرمندان و پیش کسوتان باشند.

تقدیر الهی به گونه رقم خورد که با نمایش تراژیک کلیپ عمو قاسم عزیز، به قول شاعر دانه های شفاف دل این فرهنگی مرد به تعبیر خودش هویدا و در دل مردم ایران بیشتر جاگیرد.

نمایش فیلم و واکنش ها در سطح ملی ثابت کرد مردم ایران زمین هنوز سادگی،مهربانی،پاکی و بی آلایشی را به وفور دوست دارند و این مفاهیم برای آنان ارزشمند است و این مردم هنوز هنرمندان مردمی را واقعا دوست دارند،نه آن هنرمندانی که زندکی آنان نمایشی از کبر و ریا و پول شده است.

در نهایت بار سنگین و تیره عملکرد مسئولان کشور و استان و دین ادا نشده آن ها نسبت به مردم خوزستان،خرمشهر،اهواز و کوت عبدالله و... در برگی تلخ و تاریک از تاریخ و قلب مردم این دیار ثبت شد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه