شوشان - حجت الاسلام سید سجاد جلویانی:
هر کس با تاریخ مبارزات سیاسی معاصر آشنا باشد، ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ شمسی ، را می شناسد و می داند چرا این روز در تقویم سیاسی و دانشجویی پاسداشت می گردد ؟
دانشجویان دانشگاهها در کشور ما منبع انرژی علمی و پیشرفت آینده ملت بشمار می آیند .و از این حیث سرمایه ملی محسوب می گردند .
دولت ها همواره تلاش دارند در سلامت اخلاقی و علمی دانشجویان کوشش نمایند تا در آینده نزدیک این سرمایه بزرگ انسانی و علمی مولد پیشرفت همه جانبه ملت را بوجود آورد .
در کشورهای جهان سوم که تب جریانات سیاسی ، اجتماعی در اولویت اول افکار دانشجویی و دستگاه های امنیتی و قضایی است ، این چالش یک جریان فعال و مستمر میان نهادهای دانشجویی و دولت ها بشمار می آید .
کشور ایران هم در همین قاعده قرار دارد و نهاد دانشگاه و دولت همواره درگیر مسائل سیاسی ،اجتماعی جامعه هستند .
در این رویکرد، تقابل سیاسی ،اجتماعی بجای همکاری علمی و پژوهشی ،جای خودرا تثبیت نموده است .
این چالش بدگمانی فراوانی را میان اندیشمندان دانشگاهی و دولت مردان فراهم می آورد . و باعث هدر رفت سرمایه ملی دولت ها می شود . و منافع ملی را در میان مدت و طولانی مدت ازبین می برد .
در حالی که دولت ها باید بستر مناسب رشد علمی و پژوهشی دانشجویان را فراهم آورند تا در زمان دانشجویی آنها خود را کارآمد سازند ودر آینده نزدیک چرخ نیازهای دولت ها را به گردش در آوردند .
رابطه دولت و نهاد دانشگاه باید یک رابطه شفاف و سالم ،کاری و علمی باشد تا رابطه سیاسی و امنیتی .
در کشور ما به دلیل مشکلات فقرگسترده اجتماعی ، و شکاف طبقاتی ، تبعیض و فساد و ناکارامدی دستگاه های اداری و دولتی ، کمبود شدید عدالت اجتماعی در میان جامعه از نقطه صفر مرزی تا پاستور و بهارستان ، و وجود فاصله زیاد فقر و رفاه دولت مردان و مردم ، و نبود یک نقشه راه جامع پیشرفت متناسب با شرایط بومی و منطقه ای و هماهنگ با اقتصاد و تجارت جهانی ، نهاد علمی، آموزشی دانشگاها را تبدیل به چالش دولت کرده است .
علرغم توسعه کمی و کیفی نهاد دانشگاها در ۴۳ سال اخیر و تقویت رابطه علمی و پژوهشی نهاد دانشگاه ها و دولت باز شاهد تنش و درگیری مستمر سیاسی و اجتماعی و امنیتی و قضایی میان این دو نهاد مهم نظام اسلامی هستیم .
شایسته است دولت مردان حاکم بر مقدرات ملت با ایجاد شرایط مناسب اخلاقی و اجتماعی و کسب اعتماد نهاد دانشگاهی در حوزه قضایی و امنیتی از روند روبه رشد این شکاف و چالش جلوگیری نمایند و با آزاد سازی دانشجویان زندانی و ایجاد فرصت مجدد به آنها ،راه بازگشت به حوزه علم و دانش و خدمت به جامعه را فراهم آورند .
یقیننا این اقدام رابطه این دو نهاد را سالم تر خواهد نمود و به نقشه راه پیشرفت جامعه کمک شایانی خواهد کرد.
پیشنهاد می گردد دولت و قوه قضاییه در چنین روزی با درخواست از رهبری زمینه آزادسازی دانشجویان زندانی را فراهم آورند . تا روابط دوجانبه این دو نهاد صمیمی تر گردد . و فرصت بهره گیری از این سرمایه ملی هموار تر گرددو از خروج آنها به سایر کشور ها جلوگیری بعمل آید .