برای شاعران جوان و استعدادهای بیشمار کشور هیچ چیز را جز مطالعه شعر، زیاد نوشتن و علیالخصوص توجه به نقد اساتید در انجمنهای ادبی مهمتر نمیدانم. ما برای عبور از بنبستهای ادبی قطعا به ذهنها و نیروهای جوان که خالق تصاویر تازه هستند و از زاویه خود به جهان نگاه میکنند نیاز داریم.
شوشان : سروش نزاهی از شاعران جوانِ دهه هفتادی و آتیه دار کشورمان است. این شاعر جوان و پر کار، به زودی اولین مجموعه شعرش منتشر میشود. در ادامه گفت و گویی را که با او داشتیم می خوانید.
چگونه وارد شعر شدید ؟
از انتهای دورهی تحصیلی متوسطه در رشتهی علوم انسانی علاقه به ادبیات خصوصا شعر را در خود احساس کردم و بهصورت نیمهحرفهای از ابتدای دههی ۹۰ شعر کلاسیک را شروع کردم در ادامه با مطالعه و آشنایی با جریان شعر نو و مدرن امروز و آشنایی با استاد علیرضا شکرریز از پیشکسوتان و اساتید شعر سپید کشور و استان خوزستان در دانشگاه آزاد اسلامی و حضور در انجمن شعر این بزرگوار شعر سپید را به عنوان قالب شعری خود انتخاب کردم که تا امروز این قالب را به صورت حرفهای چه در نقد و چه در سرایش ادامه میدهم.
چه کسی در ادبیات، الگوی شما است؟
قطعا با نگاه اجمالی به تاریخ ادبیاتمان با شاعران و نویسندگانی فرهیخته و فراوانی بر خواهیم خورد که به جد قدرت اشاره را از هر نویسنده و شاعری جهت انتخاب الگو میگیرد. که بنده هم خود را از این قضیه مستثنی نمیدانم اما با توجه نقطهای که امروز در زیست ادبی خود دارم قطعا شاعران جریان شعر نو علیالخصوص شعر سپید و با تخصیص بیشتر شعر پست مدرن دهه ۷۰ را الگوی خود میدانم البته در تلاش هستم روزی به زبان منحصر به فرد خود که سالها برای این مهم در تلاش هستم برسم چرا که قطعا ادبیات ما پس ۲ دهه نیاز به پوست اندازی دارد.
وضعیت شعر کشور را چگونه ارزیابی میکنید؟
با نگاه کلی به شعر کشور علیالخصوص چند دهه اخیر به نظر میرسد شعر امروز ما آنقدر درخدمت موسیقی قرار گرفته که دچار رکود و تکرار شده است. متاسفانه بعداز دهه هفتاد هیچ جریان تازهای که حرف و مولفهی تازهای برای مخاطب داشته باشد ندیدیم حداقل در زبان، تکنیک، فرم و ساختار... .
به علاوه جریانات و سبکهای تازهای هم که در سطح کشور از ظهور آنها صحبت میشد فقط در نام گذاری تازه هستند و در محتوا و مولفههای فنی هیچ رویکرد و جایگاهی در تاریخ ادبیات نخواهند داشت.
چه توصیهای به شاعران تازهکار دارید؟
برای شاعران جوان و استعدادهای بیشمار کشور هیچ چیز را جز مطالعه شعر، زیاد نوشتن و علیالخصوص توجه به نقد اساتید در انجمنهای ادبی مهمتر نمیدانم.
ما برای عبور از بنبستهای ادبی قطعا به ذهنها و نیروهای جوان که خالق تصاویر تازه هستند و از زاویه خود به جهان نگاه میکنند نیاز داریم.
پیشنهادهای شما برای بهبود وضعیت ادبیات چیست؟
یکیاز پیشنهادهای کلیدی که برای بهبود وضع کنونی میتوان داشت شاید این باشد که ما بعداز مدتی مسیر خود را از الگوی مورد علاقهی خود جدا کنیم و فارق از هر گونه تکرار و کپی راه و زبان منحصر به فرد خود را بهعنوان یک هنرمند مستقل کشف کنیم. رعایت این مسئله قطعا باعث ایجاد پدیدههای متعدد در قالب و جریانات مختلف ادبی و متعاقبا دگرگونی وضع موجود خواهد شد.
آیندهی شعری خود را چگونه میبینید؟
آیندهی شعری خود را روشن میبینم چرا که چند مجموعه شعر و برنامههای مختلف فرهنگی، ادبی در سالهای آتی دارم و در همین راستا در تلاش هستم که به ادبیات و ادیبان کشور عزیزم نهایت خدمت را بکنم چرا که این تنها چیزی است که میتوانم به آن ببالم.
دنیای بدون شعر، برای شما چگونه است؟
دنیای بدون شعر برای من و تمامی علاقمندان و هنرمندان در این حوزه بی روح و خالی از احساسات است بههرحال هر انسانی با توجه به حوزهی استعداد و تواناییهای فرهنگی و اجتماعیاش نیازهای روحی منحصر به فرد خود را دارد که پاسخگویی به آنها شرط حیات روح آدمی است.
چه آثاری را در دست چاپ دارید؟
به یاری خدا یک مجموعهی شعر در قالب شعر سپید آمادهی چاپ دارم که تا پایان سال وارد بازار کتاب کشور خواهد شد و این مجموعه را چکیده ۱۰ سال فعالیت ادبی خود تا به امروز میدانم.
چند شعر کوتاه از خودتان که دوست دارید
با خامه نوشتند :
تولدت مبارک
ولی این حرف خام
از کیک پخته بعید است
چه برسد به آدم پخته...
حالا چگونه به دنیا بیایم؟
رگ کیک را
با سنگ جِت بُبُرم
یا تیغ جراحی؟
یا وسط مراسم
لباس مکانیکی بپوشم
شمع را عوض کنم ؟....
۲
آخرین فشنگت
روی سرم جا دارد!
سراسرم را هدف بگیر
شلیک کن
ولی با من حرف بزن
کلمه ای هستم
که تلفظم
برای خودم سخت است
و برای زنده ماندن
فقط به یک گلوله نیاز دارم
که از دهان تو شلیک میشود...
۳
با این همه مشکلات زیبا
کشیدن پوست
فقط مسیر اشک را هموار میکند...