- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- مسئولیت اجتماعی شرکتها؛ فرصتی برای توسعه پایدار استان خوزستان
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۱۲ فروردين ۱۴۰۴ - ۱۹:۰۲
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ منوچهر علیزاده :
تفنگ ازاواخرقرن چهاردهم میلادی برای بودن ونبودن همدوش بشرشدوهمواره ازابزارهای ضروری وموثرجوامع انسانی بوده است که درادوارتاریخی باتغییرات فزاینده سیطره ی خودرا از نیاز شخصی به ضرورت انکارناپذیر ملی گسترش داد ودرایران کهن بویژه مردمان جغرافیای زاگرس وخوزستان درکوه و دشت علاقه ای عمیق تربا تفنگ داشته ودارندوبعنوان ارزشمندترین عنصرحماسی وآیینی در ادبیات وسروده های شادی وشیون بربلندای زاگرس و وسعت جلگه ی خوزستان حرمتی بلند وماندگار داردوچون کارون درآداب ورسومات مردمان این دیارهمنوایی زلال وجاری وپیوسته داردکه شاعر حماسی بختیاری تفنگ را آنقدرذی قیمت میداند که حاضراست تمام دارایی های مادی ومعنوی خود را غیراز تفنگش را به بهترین عزیزش هدیه نمایدودرباورمردمان فهیم تفنگ بعنوان یاردیرین ازمنزلت وحرمتی ناگسستنی با مهارت وتدبیر به هنگام داشته و دارد.
تفنگ ازاواخرقرن چهاردهم میلادی برای بودن ونبودن همدوش بشرشدوهمواره ازابزارهای ضروری وموثرجوامع انسانی بوده است که درادوارتاریخی باتغییرات فزاینده سیطره ی خودرا از نیاز شخصی به ضرورت انکارناپذیر ملی گسترش داد ودرایران کهن بویژه مردمان جغرافیای زاگرس وخوزستان درکوه و دشت علاقه ای عمیق تربا تفنگ داشته ودارندوبعنوان ارزشمندترین عنصرحماسی وآیینی در ادبیات وسروده های شادی وشیون بربلندای زاگرس و وسعت جلگه ی خوزستان حرمتی بلند وماندگار داردوچون کارون درآداب ورسومات مردمان این دیارهمنوایی زلال وجاری وپیوسته داردکه شاعر حماسی بختیاری تفنگ را آنقدرذی قیمت میداند که حاضراست تمام دارایی های مادی ومعنوی خود را غیراز تفنگش را به بهترین عزیزش هدیه نمایدودرباورمردمان فهیم تفنگ بعنوان یاردیرین ازمنزلت وحرمتی ناگسستنی با مهارت وتدبیر به هنگام داشته و دارد.
تفنگی که از دیربازفرمانبری مطیع دردستان شهیدان والامقام و مدافعان سینه سترگ وطن برای پاسداری ازحریم هویت وامنیت ملت بود نمی بایست وسیله ای برای تفاخر های کاذب عاری از حقیقت ونماد نامتناسب بد عت های اجتماعی ونمایش های غلط ومخل امنیت جامعه وضدفرهنگ دینی وآیین های فاخرملی تبدیل شود.
شوربختانه بعضی ازافرادبا رفتارهای احساسی وهیجان های کاذب ازسرناآگاهی تفنگ را وسیله ی ذبح اندیشه وقدمت فرهنگ پویا وتمدن سازمردمان متدین ، متمدن ونجیب این سرزمین مبدل ساخته اندودردناک تر بعضی ازافرادنیز با هم نشینی درکنج محافل خودبزرگ پنداری وذهن های محصور وغروب یافته ی بی اعتنا به مسئولیت خود وآینده ی دیگران با افسانه سازی ، قصه سرایی ، فخر بافی موشفق های تهی ازحقیقت وبی توجه به عاقبت اندیشی همگام رویه های مذموم وناپسندتیراندازی شده وفرهنگ وزندگی مردم را به سخره گرفته اند وعملا زمینه رابرای تحمیل خسارتهای جبران ناپذیرمعنوی ومادی برای استحاله فرهنگ وتحریف آداب ورسوم واقعی ومسرت بخش را فراهم می نمایند.
واگویه ای سخت که به جای طبل شادی ماشه را می فشارندوبا صدای تیرهای تفنگ چگونه درشادی ها شکوفه های خندان لاله های روح بخش بهارعمر وامیدآفرین زندگی مردم راپرپر وقامت های مشحون از شوروشعف مغروق درشادیها را به خاک می افکنند وحزن انگیز تر با ماشه چکانی تفنگ بدستان درسوگ هایمان شیون هارا دوچندان وغم جانکاه فراق را با آتش تیر تفنگ وداع دیگری را رقم می زنند. بی شک آنقدردرکشور ومنطقه آداب وسنت های زیبنده از خردهیاری وهمدلی ازمیراث اجداد ونیاکان تحت لوای شرع وقانون وجوددارد که می توان با نبودن وسکوت تفنگ درتمام آیین ها ومراسم ها ازآنها بهره جست وبه همه وابستگان و دل بستگان باکمال متانت واحترام همراهی وهمگامی نمودولحظه های ناب وتکرارنشدنی زندگی وآرامش را برای همدیگر استمرار بخشید. باید باورداشت غرش تفنگ درمراسم ها تن ها رامجروح ونفس ها را خاموش و روح و روان جامعه را پریشان وآزرده می کند و بنیادهای وجود را ویران می سازد.
آری تیراندازی درآیین ومراسم ها نه هنراست ونه فخرمی آفریند ونه قدرت می آوردبلکه رفتاری نا بهنجاروغیرمقولانه وهیجان زودگذری است که نه تنهاسرنوشت دیگران رابه اجباردچار تغییر ونقصان می کندبلکه ممکن است هستی دیگران را به کام نیستی بکشاندوهرگزعاقبتی قابل جبران نخواهدداشت. اینک با هرمرام واندیشه ای ازقامت برافراشته ای دست مهربان وحکیمانه ای ازماشه ای برداشته شود صمیمانه به گرمی می فشارییم وامید است همه درکنارهم وبا همگرایی وامیدوار به افقی روشن درتبیین عاقبت این بدعت غلط وخسارت بار درحوزه های فرهنگی ، اجتماعي، امنیتی، اقتصادی و.... با آگاهی بخش عالمانه ومسئولانه در روشنگری همت نموده وبا پیامدسنجی ونکوهش رفتارهای ناصواب وهمچنین دراحیا ، تقویت وترویج سنت های نیکو وستودنی آراسته به عقل وخرد و مزین به اصالت ومنزلت فرهنگ دینی وملی ، فردایی بهتروسرشاراز آسایش وآرامش برای حال وآینده ارزانی نماییم.
