کتان دمپا گت

حقیقت این است، کودکان کار در خیابان ها و معابر و بلوارهای سطح شهر به وفور حضور دارند. از خودروها، عابرین و شهروندان درخواست کمک می کنند. واقعیت اما روی دیگر ماجراست، اینکه چرا و چگونه کودکان کار در کنار سایر نیازمندان در سطح شهر مجبور به تکدی گری میشوند.
حقیقت این است که برخی کودکان با پارچه ای و شوینده اقدام به شستشوی شیشه خودروها می کنند، حتا اگر تمیز باشد و چه بهتر اگر آن خودرو مدل بالا و گران قیمت باشد. احتمال دریافت وجه بیشتر محتمل تر است. واقعیت اما این است که بدون تردید آنها از روی نیاز و نداشته هایشان است که از ساعات ابتدایی صبح تا پاسی از شب در جای جای شهر و بویژه 4 راه ها حضور دارند.  
حقیقت این است، کودکان باید بازی گوشی کنند و تفریح، تحت آموزش های علمی و عاطفی قرار گیرند و حمایت شوند. تا برای ورود به جامعه حاضر و آماده باشد.  واقعیت اما این است، او از ابتدای سنین کودکی پای به خیابان ها می گذارد و تبدیل به کودک کار می شود. او به یکی از نان آوران خانه می شود. تفریح و بازی گوشی او می شود، کار و تکدی گری و ...

امروز صبح، هوا گرم و طاقت فرسا، نه برای من و امثالم که در خودرو و روبروی کولر نشسته ایم، برای آنانکه چشم شان به چراغ قرمز و توقف خودروهاست. تا از طریق مختلف بتوانند اندک مبلغی را درآمد کسب کنند. کولر روشن بود، شیشه خودرو را اندکی پایین آورده بودم، دوست داشتم بدانم هوا چگونه شده، داغ بود. حرارت می بارید، گویی تنور نانوایی است. در همین حین صدایی گرفته و بم، صدایی که با سن و سالش هیچ سنخیتی نداشت. گفت: دایی آب توو ماشین داری؟ تشنه م خیلی. نداشتم. در عوض اندک مبلغی و آدامس داشتم که به او تقدیم کردم. پیش ترها نیز گفته بودم، معمولا در دنیای عابر بانک ها، پول نقد در خودرو می گذارم، صرفا برای انواع متکدیان، از کودک کار، تا آن بانوانی که تا پاسی از شب مشغول فروش اقلامی اند و دست نیاز به سوی مردم دراز می کنند. پسری نهایتا 12-13 ساله. کلاه و ماسک مشکی. دست کش آبی رنگ و تکه پارچه ای قرمز. شیشه شور هم در دست داشت. تیشرتی راه راه آبی و طوسی و سفید. شلوار کتان دمپا گت نخودی. کتونی های مشکی و زیبا. بواقع آن سن، آن استایل و ظاهر، آن چهره، فقط باید درس می خواند، فقط باید تحت آموزش و پیشرفت قرار می گرفت. او باید در گیم نت می بود، او باید باشگاه ورزشی می رفت. او که با جنم و مرد کار است، بی شک در موقعیت مطلوب و نرمال براحتی توان پیشرفت و آینده سازی را خواهد داشت.

چراغ سبز شد. حرکت کردم. او را به سمتی دیگر در حال حرکت دیدم، آنجا که چراغ قرمز است و خودروهای جدیدتر توقف می کنند. این حرکت دورانی دور میدان از صبح تا ساعت ها ادامه پیدا خواهد کرد. او قبل از آغاز تایم اداری به محل کارش می آید، تا پس از تایم اداری همانجا خواهد بود. و این راه پسری خوش چهره و خوش تیپ برای اندک درآمد است.

اگرچه شاید او درآمدی هم از این راه کسب می کند، اما نکته در آینده ای است که از چنین کودکان و نوجوانانی به احتمال رو به تباهی می رود، آنها نسل آینده همین شهر و مرز و بومند، بدون تردید ساماندهی و آموزش و متخصص کردن چنین افرادی که جنم و توان کار را دارند، مهم و ضروری است. جمع آوری آنها و بریدن اندک درآمدشان راهکار نیست، آموزش و جهت دهی آنها اثربخش و ماندگار است.