- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
شوشان – سرویس دفاع مقدس:
هواپیما که رفت، چند نفر بی‌هوش ماندند و من که ترکش توی پایم خورده بود و حاج حسین، تنها. رفته بود یک تویوتا پیدا کرده بود. آورده بود. می‌خواست ما را ببرد تویش. هی دست می‌انداخت زیر بدن بچه‌ها. سنگین بودند، می‌افتادند. دست شان را می‌گرفت می‌کشید، باز هم نمی‌شد. خسته شد. رها کرد رفت روی زمین نشست. زل زد به ما که زخمی‌افتاده بودیم روی زمین، زیر آفتاب داغ. دو نفر موتور سوار رد می‌شدند. دوید طرف شان.
گفت: «بابا! من یه دست‌بیش‌تر ندارم!
نمی‌تونم اینا رو جابه‌جا کنم. الان می‌میرن اینا. شما رو به‌خدا بیاین.»
پشت تویوتا، یکی یکی سرهامان را بلند می‌کرد، دست می‌کشید روی‌سرمان.
- نگاه کن. صدامو می‌شنوی؟ منم. حسین خرازی. گریه می‌کرد.
شادی روح شهدا و سلامتی جانبازان صلوات
