اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
آخرین اخبار
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار
کد خبر: ۲۴۹۸۰
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۷:۴۱
بررسی وضعیت بازار مسکن خوزستان در روزنامه فرهنگ جنوب
این نشست با حضور مدیرانی از اتاق اصناف ، اتحادیه املاک اهواز ، انبوه سازان خوزستان ، اتاق بازرگانی اهواز ، انجمن شرکت های عمرانی استان ، شورای شهر اهواز ، راه و شهرسازی خوزستان ، انجمن کاردان ها و دانشگاه شهید چمران برگزار شد.



مقدمه 

---------------------------------------------------------------

روزنامه فرهنگ جنوب: اولین بار است صاحب نظران و مسئولینی که دستی در بازار مسکن خوزستان دارند و به نوعی درگیر و دار آن هستند دور هم جمع شدند و در یک نشست و پاتوق تخصصی از دغدغه های خود و همچنین آینده بازار مسکن در خوزستان سخن راندند و گاهی نیز انتقاد کردند و سیاست های گذشته و حال مدیران را به چالش کشیدند و زمانی نیز در لوای نقد ، پیشنهادات علمی و عملی خود را برای تسهیل در خانه دار شدن شهروندان و رونق بخشیدن به بازار مسکن ارائه دادند. مسکن و رفتن زیر یک سقف ، دغدغه اصلی و اول همه خانواده هاست. همیشه قیمت مسکن و اطلاع از آینده این بازار، مورد توجه عموم مردم قرار داشته و از آنجایی که سهم زیادی از متقاضیان بازار مسکن، اجاره نشین هستند، بنابراین اینکه در آینده چه اتفاقی در بازار مسکن رخ می‎دهد، مورد توجه قرار داشته است.

عواملی همچون نرخ رشد نقدینگی، حجم پول در گردش، عرضه و تقاضای مسکن، وضعیت مسکن مهر، تسهیلات و وام های بانکی توسط سیستم بانکی ، سوداگری و دلالی ، قیمت مصالح ساختمانی ، تحریم ها و ... عوامل اثرگذار بر قیمت مسکن است. حالا نیز بحث وام های جدید مطرح شده و سوالاتی را درباره استقبال یا عدم استقبال از این تسهیلات و همچنین تاثیر آن در بازار مسکن در اذهان به وجود آورده است که در نشست تخصصی بررسی وضعیت بازار مسکن خوزستان ، اساتید و مدیران مرتبط با این حوزه ، به بخشی از این سوالات و ابهامات پاسخ دادند.

این نشست با حضور مدیرانی از اتاق اصناف ، اتحادیه املاک اهواز ، انبوه سازان خوزستان ، اتاق بازرگانی اهواز ، انجمن شرکت های عمرانی استان ، شورای شهر اهواز ، راه و شهرسازی خوزستان ، انجمن کاردان ها و دانشگاه شهید چمران برگزار شد. البته قرار بود نمایندگانی از سازمان نظام مهندسی ساختمان و بانک مسکن نیز در این هم اندیشی حضور داشته باشند که به دلایلی نتوانستند خود را به این نشست برسانند و جوابگوی انتقادات مطرح شده نسبت به نهاد خود باشند. هر چند گفت و گوها بیشتر به ابهامات موجود مسکن مهر خوزستان بویژه شهرهای جدید رامین و شیرین شهر کشیده شد اما در لوای آن گریزی نیز به تاثیر وام های جدید و همچنین آینده مسکن زده شد و در نشست های آینده این مباحث به صورت تخصصی تر بحث و تبادل نظر خواهد شد.



---------------------------------------------------------------

* رئیس انجمن انبوه‌ سازان خوزستان :نبود نظارت بر سازمان نظام مهندسی ساختمان

* معاون مسکن راه و شهرسازی خوزستان : مسکن مهر باید از ظرفیت بافت های فرسوده شهری بهره مند می شد

* رئیس اتحادیه مشاورین املاک اهواز :وام مسکن باید 80 درصد ارزش ملک را شامل شود 

* رییس انجمن شرکت های عمرانی استان خوزستان : مسکن مهر در خوزستان و اهواز مهری نداشت 

* افقه استاد اقتصاد دانشگاه چمران:  ساز و کار کشور در جهت تولید و پیشرفت نیست

* رئیس سازمان نظام کاردان ساختمان خوزستان : بخش نظارت نباید تنها توسط  سازمان نظام مهندسی انجام گیرد 

* شیرمردی عضو شورای شهر اهواز : جذابیتی برای  ترغیب مردم در شهرهای جدید ایجاد نشد

* مدیرمسئول روزنامه فرهنگ جنوب: عوامل مختلفی بر قیمت مسکن و رونق آن موثر است

* نائب رئیس اتاق بازرگانی اهواز : انبوه سازان به کیفیت تولید مسکن توجه نکرده اند 

* بازرس انجمن انبوه سازان خوزستان : نبود امکانات در شهرهای جدید علت عدم رغبت مردم برای اسکان است

نماینده اتاق اصناف خوزستان : انتقاد از عوارض بالای شهرداری در ساخت و سازها





در ابتدای این نشست ، امید حلالی مدیرمسئول روزنامه فرهنگ جنوب در چند بخش باب بحث را گشود. بخش اول ، وام های جدید مسکن بود و سپس به موضوع مسکن مهر و وضعیت آن اشاره کرد و در نهایت نیز عواملی را برشمرد که بر قیمت مسکن تاثیر گذار است از جمله : مذاکرات هسته ای. عمده مباحث مطرح شده توسط امید حلالی در ذیل می آید:

بی شک ابلاغ جدید وام و تسهیلات مسکن ، ذهن ها را به این سمت می برد که تحولاتی در بازار مسکن بوجود خواهد آمد، زیرا استفاده از این تسهیلات یکی از راه های خانه دار شدن عمده جمعیت جوانان است. در این بین چیزی که باقی می ماند بازپرداخت اقساط وام 80 و 60 میلیون تومانی است که به اعتقاد همگان و طبق آنچه بانک مرکزی اعلام کرده است تقریبا دو برابر این مبلغ و طی دوازده سال باید بازپرداخت شود. از طرف دیگر بسیاری منتظر نتیجه مذاکرات هسته ای هستند که با اتمام مذاکرات و آگاهی از نتایج آن ، این مردم اند که تصمیم می گیرند در این بازار سرمایه گذاری کنند یا خیر.
در بخش مسکن مهر نیز توجه به این نکته ضروری ست. دولت احمدی نژاد توجه ویژه ای به بازار مسکن در قالب مسکن مهر داشت. در آن مقطع زمانی در شهرهای مختلف خوزستان شاهد کلنگ زنی و ساخت مسکن بودیم. در دوره ای که نیکزاد وزیر راه و شهرسازی شد چون آدم اجرایی و پرکاری بود به این امر سرعت بخشید ولی در کلیت ، آن چیزی که از مسکن مهر در افتتاح پروژه ها مد نظر بود به نتیجه نرسید و عملا آن انتظاراتی که از این طرح می رفت برآورده نشد.

 
بهرام نوذری نماینده اتاق اصناف از دیگر حاضران این نشست بود و موضوعات مختلفی در حوزه مسکن و صنعت ساختمان مطرح کرد که در برگیری آن از مسکن مهر بود تا انتقاد از عوارض بالای شهرداری در ساخت و ساز و همچنین انتقاد از نرخ بالای خدمات نظام مهندسی ساختمان. نظرات ایشان در این نشست در ذیل می آید:

در کلانشهر اهواز خریداران مسکن مهر دو دسته شدند ؛ یک سری افرادی که برای فرزندان خود می خواستند خانه بخرند و یک سری هم خانواده هایی بودند که مستاجر و یا بدون مسکن بودند و مبادرت به خرید مسکن مهر کردند. اما این طرح علیرغم اینکه در ابتدا طرحی موثر به نظر می رسید اما باعث شد بازار مسکن با اتفاقات متعددی مواجه شود. در حال حاضر نیز بر اساس سیاست های بانک مرکزی و دولت ، وام 60 و 80 میلیون تومانی قرار است به متقاضین خرید مسکن داده شود که قطعا بازپرداخت آن ماهیانه بالای یک میلیون تومان است. حال این سوال مطرح می شود : آیا واقعا جوانی که حقوقش ماهیانه 900 هزار تومان است می تواند به این تسهیلات دل خوش باشد و از عهده ی باز پرداخت آن برخواهد آمد؟! اگر این وام ها ماهیانه بازپرداختی معادل 300 هزار تومان داشته باشد آن وقت می شد به خانه دار شدن جوانان خوش بین بود. بنابراین معتقدم تسهیلات جدید با این شرایط نمی تواند افراد بی خانه را صاحب مسکن کند و آن طور که باید و شاید استقبال از این وام نخواهد شد.

متاسفانه در برهه ای شاهد دلالی در خرید و فروش وام مسکن بودیم. به طور مثال یک خانواده پنج نفره ، پنج سپرده در بانک مسکن باز می کردند و پنج وام نصیب شان می شد و هر وام را بین دو تا سه میلیون می فروختند و در عرض شش ماه 15 میلیون تومان نصیب شان می شد. در واقع شاهد نوعی دلالی در این عرصه بودیم. ضمن آنکه اوراق مشارکت بانک مسکن نیز مدام در حال گران شدن است. با این تفاصیل به نظر می رسد کسی در راستای خانه دار شدن جوانان فکری اساسی نکرده است.

گرانی مسکن در اهواز چند عامل دارد و عمده ترین آن ، گرانی خدمات نظام مهندسی ساختمان، عوارض بالای شهرداری و تسهیلات نادرست بانک ها با سودهای کلان است. در رابطه با مسکن مهر نیز باید گفت که در مسکن مهر هزینه های بالایی صورت گرفت اما منتج به نتیجه نبود. در حال حاضر چاره کار در این است که شیرین شهر و شهر رامین تکمیل و به اتمام برسد و به روش های مختلف مردم را راغب به سکونت در این دو شهر نماییم. راه های مختلفی در این خصوص وجود دارد. یکی از راه های آن ، تکمیل زیرساخت هاست و با توجه به فاصله زیاد از اهواز ، در حوزه حمل و نقل و مترو نیز باید سریع تر چاره ای اندیشیده شود.



فرشید پورحاجت رئیس انجمن انبوه‌سازان مسکن و ساختمان استان خوزستان نیز از دیگر مدیرانی بود که حضوری فعال در گفت و گوها داشت. فرشید پورحاجت در ابتدای نشست ، گریزی به مسکن مهر زد و در رابطه با جانمایی و ایرادات آن سخنانی بیان کرد و سپس به ظرفیت های خالی کلانشهر اهواز در ساخت و ساز و زمین های بلاتکلیف و غفلت متولیان از این ظرفیت ها اشاره نمود. وی به موضوعاتی همچون لزوم ترغیب مردم به خرید مسکن در شهرهای جدید ، انتقاد از عدم نظارت بر سازمان نظام مهندسی ساختمان و افزایش بدون دلیل نرخ ها ، تسهیلات بانکی، سیاست های اشتباه بانک مسکن و ... اشاره نمود و راهکارها و پیشنهادهای عملیاتی نیز برای بهبود اوضاع ساخت و ساز و رونق مسکن ارائه کرد که در ذیل می آید:

 بحث جانمایی مسکن مهر اهواز را هیچ کسی تائید نمی کند. در واقع بی رونقی  شهرهای جدید رامین و شیرین شهر به جانمایی نامناسب آن بر می گردد. تنها هدف دولت احمدی نژاد در حوزه مسکن ، صرفا ساخت مسکن بود اما هیچ توجه و کار کارشناسی به بحث جانمایی مسکن مهر نشد و اکنون پس از هفت سال شاهد این هستیم که مسکن مهر بی نتیجه مانده و ایرادات فراوانی بر آن وارد است.
معتقدم دولت قبل در ساخت مسکن قدری زیادروی کرد. در آن مقطع زمانی ، قرار شد سالانه هزار میلیارد تومان در این زمینه هزینه کند و به همین دلیل بدون پشتوانه اسکناس چاپ کرد و از یک میلیون و پانصد هزار واحدی که تحویل داد با برنامه ریزی های صورت گرفته قرار بود سالانه بتواند 3 هزار میلیارد تومان برگشت پول داشته باشد اما متاسفانه این موضوع در خوزستان به نتیجه دلخواه نرسید. به عبارتی بهتر ، می توان گفت که هم نیازسنجی و هم جانمایی مسکن مهر در برخی شهرهای خوزستان اشتباه بود. از دیگر ایرادات مسکن مهر این است که در بحث شناسایی پیمانکاران در زمینه ظرفیت سنجی ، دقت کافی به عمل نیامد و عملا می خواستند به هر طریق و شیوه ای کار را به سرانجام برسانند. از طرفی بحث تحریم هم کمر تولید را شکست و پیمانکاران را به چالش کشاند و 30 درصد مسکن مهری هم که در خوزستان استارت آن زده شد بدون متقاضی رها شد.
در هشت سال اخیر ، شورای مسکن خوزستان و متولیان امر هیچ فکری برای ارائه خدمات و تکمیل زیرساخت ها در مسکن مهر نکردند و همین امر موجب شد انگیزه متقاضیان برای حضور در شهرهای جدید روز به روز کمتر شود. وقتی به زیرساخت ها و نحوه ارائه خدمات در دو شهر رامین و شیرین شهر نگاه می کنیم ، می بینیم عملا  اقدامی انجام نشده است. پس طبیعی است که هیچ فردی رضایت ندهد امکانات موجود در اهواز را رها کند و به 30 کیلومتری کلانشهر و دور از امکانات برود.

کلاشهر اهواز به گفته صاحبنظران و کارشناسان امر ، ظرفیت اسکان جمعیت دو میلیون و سیصد هزار نفری را دارد. پس چرا با این ظرفیت باید میلیاردها تومان جهت ایجاد شهرهای جدید هزینه می شد؟! موضوع مهاجرت سرریز جمعیتی ، زمانی رخ می دهد که شهر دیگر ظرفیت نداشته باشد لذا تا زمانی که اهواز ظرفیت اسکان و ساخت و ساز را دارد لزومی ندارد در بیابان سرمایه گذاری کنیم و خانه بسازیم. در حال حاضر زمین های بسیاری در اهواز وجود دارد که بلاتکلیف مانده اند؛ مثل زمین هشتصد هکتاری که مورد اختلاف ارتش و شهرداری است و یا زمین صد و پنجاه هکتاری در کیانشهر و.....

در خصوص بافت فرسوده و احیای آن نیز همین موضوع صدق می کند. در بافت فرسوده ما چه اتفاقی افتاد؟ آیا نمی شد فکری کرد؟ متاسفانه 13 درصد بافت فرسوده کشور در استان خوزستان قرار دارد و باید چاره ای برای آن اندیشیده شود. در این شهرستان شانزده منطقه دارای بافت فرسوده و حاشیه ای، شناسایی شده اند که طبق برنامه چهارم و پنجم توسعه کشور قرار بود سالانه 10 درصد از این بافت ها بازسازی و احیا شود اما تاکنون این اتفاق نیفتاده است. ارگان‌هایی همچون شهرداری و معاونت عمرانی استانداری می‌توانند نقشی بسیار موثری در زمینه احیاء بافت‌های فرسوده داشته باشند. استانداری، شهرداری و اداره راه و شهرسازی به عنوان ارگان‌های متولی، باید با تشکیل ستاد بازآفرینی بافت های فرسوده در استان و برگزاری جلسات مربوطه به بازسازی این بافت‌ها کمک کنند. مسکن سرمایه ملی تک تک ما ایرانیان به شمار می رود ولی متاسفانه این سرمایه گذاری بزرگ در بیابان ها انجام شده و بلا استفاده مانده است. با این وجود باید کمک شود که این پروژه ها به نتیجه برسد. انتظار می رود استاندار در این زمینه ضمن استفاده از نظرات دانشگاهیان ، نخبگان و صاحبنظران ، شرایطی را ایجاد نماید تا بخش خصوصی ترغیب به ساخت و ساز در این مناطق شوند و جذابیت ها و انگیزه لازم برای ساکن شدن مردم در این شهرها ایجاد شود.

زمانی متوجه شدیم که جانمایی مسکن مهر در اهواز نامناسب است که کار از کار گذشته بود. در گام اول باید مطالعاتی در این خصوص صورت می گرفت و بعد به فکر ساخت و ساز در شهرهای جدید می افتادیم نه اینکه جایی را بسازیم بعد ببینیم حالا خوب است یا نه. مردم ما عاقل هستند و حساب کتاب سرشان می شود و می دانند در چه بخشی پول هایشان را هزینه کنند تا بتوانند به سود برسند. از این رو فکر نمی کنم بتوان قبل از ایجاد انگیزه و رغبت کسی را راضی کرد آنجا سرمایه گذاری کند و در نهایت مردم را در آنجا اقامت داد. اگر بهترین امکانات رفاهی، آموزشی، تفریحی و بهداشتی و سیستم حمل و نقل مناسب مثل اتوبوس های بی آر تی فراهم شود، قطعا دیگر نیازی نیست فرزند ما در طبقه دوازده سیتی سنتر مهزیار میان آهن پاره ها بازی کند ! راه حل صرفا این است که بخش خصوصی در کنار اساتید دانشگاهی و صاحبنظران و همچنین جامعه رسانه ای به تشویق مردم بپردازند تا در شهرهای جدید ساکن شوند و این امر زمانی محقق می شود که زیرساخت ها مهیا شود.

با وجود رکود در بازار مسکن، هنوز هم شاهد تقاضای ساخت و ساز هستیم ولی متاسفانه بانک ها تولید در بخش مسکن را فلج کرده اند. این گونه به نظر می رسد که سیستم بانکی به صنعت ساختمان سازی علاقه ندارد و همین موضوع باعث شده که 1200 رشته شغلی دیگر حول محور مسکن ، آسیب ببینند. فکر می کنم یکی از دلایل عدم توسعه اقتصادی کشور و رکود فعلی ، عدم رونق در حوزه مسکن و تولید است.
بانک مسکن به عنوان بانک تخصصی بخش مسکن در سال های اخیر انحصاری شد و کاری کرد که صنعت مسکن در کشور فلج شود ؛ به گونه ای که در بهترین شرایط بیش از 25 درصد سود در بخش مسکن سودآوری ایجاد نشد در حالی که بانک ها با سود 33 درصد تسهیلات پرداخت می کنند. همچنین  در یک سال گذشته 55 درصد کاهش صدور پروانه بهره برداری مسکن داشتیم که نشان از رکود بخش مسکن دارد.

در کنار این موارد ، باید به این موضوع توجه داشت که می توان در کشور سالانه یک میلیون و دویست هزار واحد مسکونی ساخت و این نشان می دهد که بازار ، نیازمند مسکن است و تا شرایط را مهیا نسازیم و سیستم بانکی اینگونه است به نتیجه دلخواه نخواهیم رسد. نبود نظارت بر عملکرد سازمان نظام مهندسی نیز از دیگر معضلات این بخش است. در پنج سال گذشته هیچ نظارتی بر این سازمان نشده و تمام نرخ های تعیین شده از سوی این سازمان بدون قیمت گذاری صورت می گیرد. این سازمان می توانست سازمان توسعه ای و بازوی محکم در کنار استانداری و شهرداری ها باشد اما به یک بنگاه اقتصادی تبدیل شده به گونه ای که درآمد این سازمان در دو سال گذشته از 130به 280 میلیارد ریال رسیده است.

متأسفانه ، جامعه مهندسي و مردم رضايت مطلوبي از فعاليت‌هاي اين سازمان ندارند و بايد با اصلاحات جديد اعتبار بيشتري به اين سازمان داده شود. ما به اين بررسي نقد داريم و اگر قرار بود اصلاحات قانوني سازمان در مجلس رسيدگي مي‌شد بايد پاسخگويي سازمان‌هاي نظام‌مهندسي را دنبال مي‌کرد، اين در حالي است که پاسخگويي نظامات مهندسي در شأن مردم ما نيست. ارتقاي کيفيت ساخت‌ و ساز به فراموشي سپرده‌ شده است در حالي‌که در اصلاحات جديد مسائل مهم‌تري را مي‌توانستند پيگيري کنند. مثلاً مشخص شود جايگاه جامعه مشاوران در ذات اين قانون کجاست؟ يا جايگاه جامعه پيمانکاران کجاست؟ من به‌عنوان نماينده طيف انبوه‌سازان مي‌پرسم آيا کشور ايران را جامعه انبوه‌سازان، پيمانکاران و مشاوران آباد کردند يا سازمان‌هاي نظام‌مهندسي؟ وزارت راه و شهرسازی اهتمام ویژه ای به تدوین آیین نامه دارد که بر اساس آن دیگر به مجری ذیصلاح و سازمان نظام مهندسی نیازی نیست.

 به گفته وزير راه و شهرسازي اين واسطه‌گري مالي سازمان نظام‌مهندسي درواقع ريشه انحرافاتي است که رخ‌داده، چون اين واسطه به‌جاي اينکه تنظيم‌کننده روابط باشد و نظارت کند و اگر انحرافي ديد جلويش را بگيرد، خودش واسطه مالي است. سازمان نظام‌مهندسي و ساير نهادها به‌جاي اينکه نقش تنظيم‌کننده قواعد و اجراي قانون را داشته باشند چون وارد تجارت شده‌اند قابليت اعتمادشان را از دست دادند. حال سؤال اينجاست که آيا بزرگ‌ترين تشکل صنفي ساختماني در سال جديد نياز به دگرديسي دارد؟ 
یکی دیگر از مشکلات بخش مسکن در کلانشهر اهواز ، حذف پارکینگ منازل بود. از سال 72 تصمیم گرفته شد پارکینگ منازل برای استفاده از تمام ظرفیت زمین حذف شود اما پولی که مابه ازای ساخت پارکینگ به صندوقی شهرداری واریز شد سرانجام آن مشخص نشد و جالب آنکه خبری هم از ساخت پارکینگ نشد! در رابطه با تسهیلات جدید و وام مسکن نیز تصور بنده بر این است که بانک مرکزی به نتیجه دلخواه نمی رسد و این طرح با شکست روبه رو خواهد شد. اما نکته جالب این طرح جدید این است که انحصار طلبی تسهیلات مسکن از زیر نظر بانک مسکن خارج می شود  و بانک های دیگر نیز می توانند تسهیلات مسکن در زمینه ساخت و ساز بدهند.
مسکن حمایتی نیز از دیگر طرح های وزارت راه و شهرسازی است و مطالعات خوبی در رابطه با آن صورت گرفته است و امیدواریم برای سه دهک پایین جامعه ، بنیاد مستضعفان، کمیته امداد و بهزیستی وارد عمل شوند نه اینکه شاهد دلال بازی و رشد قارچ گونه بنگاه های املاکی باشیم که بعضا باعث گرانی مسکن شده اند.



فرامرز احمدی نژاد نائب رئیس اتاق بازرگانی اهواز از دیگر مدیران حاضر در این نشست بود. احمدی نژاد در این رابطه بر کیفیت ساخت و ساز و ایجاد برند بر اساس ذائقه مردم تاکید کرد. وی علاوه بر پرداخت به موضوع مسکن مهر اهواز و اشاره به وضعیت و جانمایی آن ، به مباحثی همچون فرهنگ سازی ، لزوم ایجاد جذابیت در شهرهای جدید و .... پرداخت که در ذیل بدان اشاره می شود:

در بخش مسکن ، انبوه سازان به کیفیت تولید توجه نکرده اند باید در این زمینه ذائقه سازی و آن را به برند تبدیل کرد. در ساخت مسکن باید جذابیت وجود داشته باشد و این جذابیت برای هر دو طرف تولید کننده و متقاضی است. ایجاد جذابیت در ساخت مسکن باید منطبق با خواست متقاضیان و با توجه به توان مالی آن ها باشد و این تجربه ای است که در دیگر مناطق کشور لحاظ می شود. شاید یکی از دلایل اینکه ما نقد می کنیم خرابی های بیش از اندازه ای ست که باید فکری برای رفع آن ها شود و جا دارد از روزنامه فرهنگ جنوب بدلیل برگزاری چنین نشستی تشکر کنم و ای کاش این نشست ها قبل از تصمیم گیری برای جانمایی مسکن مهر در اهواز برگزار می شد تا در آزمون  و خطا مشکلات این چنینی را رفع و نمی گذاشتیم چنین گرفتاری هایی بوجود می آمد.

در حال حاضر، مهمترین مشکل مسکن مهر خوزستان در شهرستان اهواز است. از جمله ایرادات مسکن مهر اهواز ، فاصله نسبتا زیاد آن با اهواز است و همین دلیلی شده تا مردم استقبال چندانی از آن نکنند.  افراد زیادی هستند که محل کار و یا دفترشان در مرکز شهر اهواز است و عملا جای پارک خودرو برای آن ها وجود ندارد اما در تهران این گونه نیست. شما در نظر بگیرید فردی در کرج زندگی می کند ولی کار او در تهران است و تمامی وسایل حمل و نقل سریع و آسان و ارزان قیمت برای رسیدن به محل کار در اختیار او قرار رگفته است.

خوشبختانه در تهران فرهنگسازی خوبی صورت گرفته و مردم می دانند برای فرار از آلودگی و گرانی مسکن مجبور هستند در شهرهای اطراف تهران زندگی کنند، اما اشتباه استراتژیک مسئولین خوزستان و ارشد کشور این بود که مردم را نتوانستند قانع کنند به این دو شهر بروند. اینکه خواسته باشیم فردی را قانع کنیم به شیرین شهر برود و آنجا ساکن شود را چگونه می توان بدست آورد، فکر می کنم تنها راه این است که پرسنل و کارگران شرکت های نیشکری را بتوانیم به این مهم تشویق کنیم زیرا می توانند به راحتی به محل کار خود بروند.


قنبرعلی زنگنه رئیس اتحادیه مشاورین املاک اهواز نیز در این نشست حول محور مسکن و ساخت و ساز سخنانی بیان کرد. عمده مباحث زنگنه بر سهم وام های مسکن اختصاص پیدا کرد و راه حل عملی و عملیاتی خود را نیز در این رابطه بیان نمود که در ذیل می آید:  

در کشورهای جهان 80 درصد ارزش خانه به صورت وام و مابقی از سوی مصرف کننده تامین می شود و تنها بیست درصد قیمت خرید مسکن را مصرف کننده پرداخت می کند اما در کشور ما این قضیه برعکس است و 60 میلیون تومان وامی که در اهواز به این منظور تعلق می گیرد به هیچ وجه کافی نیست و صرفا می توان با آن یک قبر در علی بن مهزیار خریداری کرد و این واقعا تاسف بار است ! از این رو باید طرز فکر پرداخت وام مسکن تغییر یابد و به نحوی وام پرداخت شود که بتواند 80 درصد قیمت یک ملک را تامین کند، آن هم با بهره کم و دراز مدت.

یکی از ایراداتی که همگان به شیرین شهر و شهر رامین برای ساخت مسکن مهر می گیرند جانمایی اشتباه است، اما کافی است به دو استان اصفهان و تهران نگاه کنید؛ هم جانمایی خوب بوده و هم ابزارهای تشویقی و هم اینکه امکانات رفاهی در این شهرها فراهم شده است. از این رو فکر می کنم اگر کسی برود در زرگان و شیبان و... خانه بخرد بهتر از این است تا برود در شهر رامین خانه خریداری کند.

در مناطقی که مسکن مهر اهواز ایجاد شده ( شهر رامین و شیرین شهر) چه امکاناتی به آن اختصاص داده شده است؟ باید برای خرید مسکن امکانات و یک سری جذابیت ها وجود داشته باشد. شما توجه نمایید که در شیرین شهر حتی برای تردد به شهر ، مشکلاتی وجود دارد و ایاب و ذهاب آن نامشخص است. ضمن آنکه باید این را هم مد نظر قرار داد که فضای تفریحی، درمانی، رفاهی، خدماتی و حتی خرید و فروش در آنجا شکل نگرفته است.

 یکی از بزرگترین مشکلات استان خوزستان ، سیستم فاضلاب و یا تصفیه خانه های فاضلاب است و به طور قطع و یقین در دو سال آینده این معضل گریبان بسیاری از شهرهای خوزستان را می گیرد. در مرکز استان و در منطقه کیانپارس آن قدر ساخت و ساز بدون پارکینگ در مجتمع های تجاری و ... بالا است که طبیعتا در آینده ای نزدیک با مشکلات فراوانی در این منطقه روبرو می شویم و در این خصوص تاکنون نه شهرداری و نه نهاد دیگری برای رفع این معضل چاره اندیشی نکرده است. شهرداری و سازمان نظام مهندسی در صورت اجازه ساخت در تراکم صد در صدی باید به فکر تامین پارکینگ هم باشند.

 در زمینه وام های مسکن هم باید گفت که این تسهیلات باید به گونه ای باشد که نسبت به قیمت روز مسکن پرداخت شود و تقسیط آن هم باید بر اساس حقوق متقاضی باشد. از طرفی دیگر برای رسیدن به نتیجه در کلانشهری مثل اهواز ، باید به عمودی سازی روی آورد و از امکانات و زمین های دولتی بهره جست و تراکم صد درصدی برای ساخت داده شود. در سنوات گذشته بالای پنجاه درصد انبوه سازان برای ساخت و فروش یک مسکن سود گرفته اند اما دولت یکی از دلایل گرانی و تورم در بازار مسکن بوده است و وقتی با افزایش صد درصدی در شن و ماسه روبرو می شویم و قیمت مصالح مدام در حال گران شدن است اما قیمت مسکن و حقوق ها این گونه رشد نکرده است و قطعا مشکلات زیادی پیش می آید.


مرتضی افقه استاد اقتصاد دانشگاه های شهید چمران اهواز و تهران در این نشست سخنانی بیان کرد و جوابگوی برخی ابهامات در این حوزه بود و ایران را کشوری محسوب کرد که حمایتی از تولید نمی کند و گاهی نیز ضد تولید است. عمده صحبت های وی در ذیل می آید: صنعت مسکن تاثیر زنجیره ای در اقتصاد کشور دارد که به دلیل بی تدبیری ها دچار چالش های بسیاری شد. مسکن بخشی از تولید است و تا زمانی که تولید به یک امر مقدس تبدیل نشود توسعه کشور همچنان به حالت معکوس باقی می ماند. در کشور نه تنها تولید کننده تقدیر نمی شود که تنبیه هم می شود و ساختارهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به گونه ای است که تولیدکننده تنبیه می شود.  متاسفانه تولید به طور کل در ایران ارزش محسوب نمی شود و هر کسی دست به تولید و کارآفرینی می زند مورد تشویق و تمجید قرار نمی گیرد.

در دوره آقای رفسنجانی متاسفانه همین نقدها بود و در دوره آقای خاتمی هم همین گونه بود. اگر خواسته باشم با احتیاط بگویم ، کشور ما نگاهی به تولید ندارد و اگر بخواهم واقع گرایانه سخن بگوییم حتی ضد تولید هم هستیم.یکی از اشکالات تولید این است که هزینه زیست محیطی آن کسر نمی شود ولی بسیاری از هزینه های دیگر در حال انجام است.  

متاسفانه بی تدبیری در تمام ابعاد موج می زند و نمی توان زیاد دنبال مقصر گشت، چون مجموعه تصمیم گیران مقصر هستند. در دولت احمدی نژاد به طرز عجیبی اتفاقات بدی رخ داد و تعجب می کنم هشت سال همه به این موضوع نگاه می کردند. دولت احمدی نژاد از دو آیتم خوب بهره مند بود :  اول اینکه بالاترین درآمدهای ارزی تاریخ کشور را داشتند و دوم اینکه تمام اجزای قدرت از او حمایت می کردند اما در ادامه و پایان کار ، همه را ضد خود کرد. ما از روز اول شمشیر بر روی تمام دروازه های اقتصادی دنیا کشیدیم. از این رو باید بگویم که ساز و کار کشور در جهت تولید و پیشرفت نیست.

احمدی نژاد علم اقتصاد را قبول نداشت و به همین دلیل برخی از وزرا و مدیران بانک مرکزی را در دوره خود که همسو با او نبودند عوض کرد. همه جا اعلام می کردند که نرخ تورم 20 درصد است و او اعلام می کرد که 12 درصد است ! بسیاری از کارهای احمدی نژاد در کشور نمایشی بود و تنها طرح مناسب او مسکن مهر بود که متاسفانه شکست خورد و طرح های زیاد دیگری هم بودند که می توانستند موفق باشند ؛ مثلا بنگاه های زودبازده. چون می توانست اشتغال فراوانی را ایجاد کند ولی بانک مرکزی از آن حمایت نکرد. در ادامه کار نیز ، سهام عدالت به ناکاآباد رفت و مسکن مهر به جایی نرسید و بانک ها ورشکست شدند. اگر فروش نفت نبود قطعا نابود می شدیم زیرا مردم صد هزار میلیارد تومان به بانک ها بدهکار هستند و بانک ها به سمت ورشکستگی و نابودی پیش رفتند.

اما تیرخلاص دولت احمدی نژاد به اقتصاد کشور زمانی زده شد که هدفمندی یارانه ها صورت گرفت و برای تولید هیچ چیزی مد نظر قرار نگرفت و نابودی اقتصاد تکمیل شد. به نظرم مسکن مهر یک طرح احساسی بود و طرح باغ ویلا هم که بعدها مطرح شد از آن طرح های هیجانی و بدون فکر بود که در همان مرحله به در بسته برخورد کرد. 

50 درصد جمعیت کشور در هفت شهر ساکن هستند و این افراد باعث تخریب گسترده منابع شده اند، این در حالی است که این میزان زمین در کشور وجود دارد ولی هیچ فکری برای بردن امکانات به آنجا برای آبادانی نشده و بعضا جانمایی های اشتباه و پمپاژ وسیع پول باعث این مشکلات شده است. در این رابطه طرح های نافرجام زیاد است. متاسفانه هشت فرودگاه ساخته شده بدون استفاده در کشور داریم و پانزده هزار طرح نیمه تمام که فکری برای اتمام آن ها نشده است.

در دنیای اقتصاد همیشه مقوله سود و ضرر مورد توجه است و هر زمان که فردی به ضرر افتاد سعی می کند جلو ضرر را بگیرد اما گویا در برخی از کارها در کشور ما چنین آیتمی رعایت نمی شود و بعضا در ضرر غرق می شویم. جاده ساحلی اهواز بسیار شیک است و به سبک اروپایی ها آن را ساخته ایم ولی به هیچ عنوان نتوانسته مشکل ما را مرتفع نماید، زیرا روبروی این جاده خانه های فرسوده صد ساله و ساختمان های بلند اداری قرار دارند، این در حالی است که باید این محل ، مکانی برای اشتغالزایی و کسب درآمد مردم باشد. متاسفانه نفت ضربه بزرگی به اقتصاد کشور زده و علیرغم اینکه نعمت بزرگی برای ما به شمار می آید ولی به خوبی نتوانسته ایم از آن بهره ببریم.



هوشنگ شیرمردی عضو شورای شهر اهواز و رییس کمیسیون املاک اهواز نیز از دیگر مدیران حاضر در این نشست بود. موضوعاتی همچون حاشیه نشینی ، املاک شهرداری اهواز ، انتقاد از عملکرد سازمان نظام مهندسی ساختمان و مسکن مهر و ... از جمله مباحث مطرح شده توسط وی بود که در ذیل می آید:

اهواز 400 هزار نفر حاشیه نشین دارد که می توان مردمان این مناطق را برای سکونت در شهرهای جدید شیرین شهر و شهر رامین اسکان داد. اهواز پتانسیل ها و فرصت های سرمایه گذاری بسیاری در زمینه مسکن دارد که با یک برنامه ریزی منظم می توان اثرگذار بود. بافت فرسوده و عدم وجود پارکینگ نیز به عدم مدیریت بر می گردد و متاسفانه علیرغم اینکه می شد در بافت فرسوده به ظرفیت های بالقوه ای دست یافت و بخش عظیمی از مشکلات اهواز را حل کرد اما به این بخش کم توجهی شده و به جای آن هزینه های هنگفتی در شیرین شهر و شهر رامین صورت گرفته است.

به نظر می رسد طرح شهرهای جدید اهواز از ابتدا دچار مشکل بوده است و هیچ کاری برای ایجاد امکانات در آن شهرها صورت نگرفته است این در حالی است که اهواز سیستم فاضلاب ندارد و همانند یک بمب ساعتی عمل می کند و هر آن امکان دارد شهر دچار مشکل شود. می توانستیم از این فرصت برای سرریز جمعیت به آن شهرها استفاده کنیم که متاسفانه جذابیتی برای انجام این کار در آن شهرها به وجود نیامده است. اختیار ما در شورای شهر اختیار مناسبی نیست و ما بیشتر شورای شهرداری هستیم تا شورای شهر. این در حالی ست که اگر به شورای شهر توجه بیشتری شود می توانستیم به کمک انبوه سازان یک گام بلند رو به جلو برای تامین نیازهای مسکن و حل معضلات آن برداریم.

دو سال است که در شورای شهر ریاست کمیسیون مسکن را عهده دار هستم و تصویب شده که سازمان مسکن و زمین راه اندازی شود تا زمین های شهرداری را شناسنامه دار کنیم تا از این طریق به درآمدهای شهرداری کمک کنیم اما در این دو سال تنها بین سی تا چهل درصد املاک شهرداری شناسنامه دار شده است و این موضوع یک فاجعه است و هنوز مشکلات اسناد حل نشده است.

متاسفانه اختیارات شورای شهر آن قدر کم است که شهرداری تنها بیست درصد با ما همکاری می کند و ما نمی توانیم در بخشی از اهواز برای حل مشکل مسکن و ساخت و سازها وارد کار شویم.
عمده مشکلات مسکن در خوزستان و اهواز به سازمان نظام مهندسی ، بیمه و شهرداری برمی گردد زیرا همه این ها می خواهند به اندازه یک انبوه ساز سود ببرند. سازمان نظام مهندسی ساختمان باید تحت نظارت شورای اسلامی شهر اهواز باشد.

یک مصرف کننده زیر این همه سودخواهی از بانک ، شهرداری ، بیمه و نظام مهندسی و ... نمی تواند کمر راست کند. این سوال پیش می آید که مگر سازمان تامین اجتماعی چند درصد می خواهد به کارگران و صاحبان کار خدمات بدهد و یا اینکه سازمان نظام مهندسی چه خدماتی را ارائه می کند که چنین هزینه های هنگفتی را تحمیل می کنند؟!

در رابطه با شهرهای جدید اهواز هم باید گفت که متاسفانه وعده هایی که برای دو شهر شیرین شهر و رامین داده شد در ابتدای امر مثل وعده تحویل بنز بود، اما حتی یک پیکان هم نصیب متقاضیان نشد و این ظلم به سرمایه مردم و بیت المال است. برای رفع مشکلات مسکن در خوزستان باید اول به وضعیت دهک های بی خانمان جامعه نگاه کنیم و سپس ظرفیت های موجود در شهر اهواز را به صاحبان مسکن تحویل دهیم زیرا امکانات در اهواز مهیا است و بهتر می توان به اهداف مد نظر در ساخت مسکن رسید.


علی باقر طاهری رییس انجمن شرکت های عمرانی استان خوزستان نیز از دیگر مدیران حاضر در این نشست بود. عمده انتقادات وی در زمینه مسکن مهر اهواز بود و در کنار آن به موضوعاتی همچون سیاست های راه و شهرسازی ، تصدی گری دولت و ... پرداخت که در ذیل می آید: مسکن مهر در خوزستان و اهواز مهری نداشت و بی مهری کرد. مسکن مهر به شرکت هایی واگذار شد که صلاحیت نداشتند. به عنوان نمونه شرکتی عهده دار این کار شد که رتبه پنج هم نداشت و 10برابر ظرفیت اجرایی اش به این شرکت کار واگذار شد.

مسکن را باید انبوه ساز و نه این که قصاب و جوشکار بسازد و این به صراحت در قانون آمده است. به طور مثال در شوشتر یک جوشکار می خواست 250 واحد مسکن مهر را بسازد که نه تنها کار به اتمام نرسید بلکه نیمه کاره رها شد. تا زمانی که امکانات و خدمات در شهرهای جدید اهواز چنین است هیچ کسی حاضر نیست به شیرین شهر و شهر رامین پا بگذارد و کیفیت کار هم در انجا پایین است.



به دنبال صحبت های کارشناسان امر، محمد راستگو معاون مسکن اداره کل راه و شهرسازی خوزستان به بخشی از موضوعات و مسائل مطرح شده در نشست پاسخ داد که در ادامه می آید: مسکن سیاست های مختلفی را پشت سر گذاشته و هر کدام یک نامی را به یدک کشیدند. در ابتدا زمین را بدون هیچ گونه امکاناتی برای ساخت در اختیار قرار می دادند و بعد به فکر افتادند باید آماده سازی زیرساخت ها قبل از انجام کار صورت گیرد و بعد هم مسکن اجتماعی مدنظر قرار گرفت و.... اما طرح جامع مسکن از هشت سال پیش ابلاغ شد و در حال حاضر بحث بازنگری آن مطرح است.

طبیعتا انتقاد وقتی از جایی صورت می گیرد معلوم است مردم به آن توجه دارند و جامعه پویایی برای این مهم داریم اما در حال حاضر تدوین برنامه های جدید مسکن بر اساس بازنگری طرح جامع است و اولویت هم اقشار متوسط و آسیب پذیر است. یکی از جذابیت های مسکن این است که در اقتصاد خانواده و اقتصاد ملی تاثیرگذار است. بین سی تا چهل درصد اقتصاد یک خانواده به مسکن اختصاص می یابد.

شما وقتی به سهم مسکن در اقتصاد نگاه کنید می بینید که سی درصد طرح های ثابت ملی، دوازده درصد اشتغالزایی و بیست و پنج درصد تسهیلات بانکی و نیم تا سه درصد بخش دولتی را در برمی گیرد و دولت کمترین تصدی را در این زمینه باید داشته باشد، اما متاسفانه در دولت گذشته چنین نبود و بیشتر شاهد تصدی گری دولت بودیم. وقتی مسایل اجرایی و سیاسی با هم تلفیق می شود نتیجه ای جز این هم نخواهد داشت؛ یکی از مواردی که به مسکن مهر وارد است تلفیق آن با مسایل سیاسی است.

جدا از این مسائل ، قضاوت در مورد مسکن مهر مشکل است چرا که بخشی از نیاز جامعه را برآورد کرد اما اشکالاتی به آن وارد است و به غیر از اهواز در دیگر مناطق خوزستان موفقیت هایی داشت. طرح مسکن مهر بزرگترین طرح عمرانی کشور در سی سال گذشته بوده است و در بخش هایی موفقیت داشتیم و در بخش هایی هم بسیار ناموفق بوده ایم. به عنوان مثال در اندیمشک ، ماهشهر و دزفول موفق بوده ایم ولی در آبادان و بندر امام بسیار ضعیف عمل کردیم و خروجی خاصی نداشت. معتقدم این طرح شکست نخورده و موفق است اما باید از ظرفیت بافت های فرسوده شهری در این زمینه بهره برده می شد.

در زمینه شهرهای جدید انتقادهایی وارد است اما این طرح متعلق به دولت گذشته نبود که بحث ساخت شهرهای جدید به 25 سال قبل بر می گردد. باید در عین احترام به انتقادها دنبال راهکارهایی بود که این بخش از سرمایه های ملی به گونه ای مدیریت شود که در کنار سودآوری به کیفی سازی هم توجه شود.

مشکلی که در استان داریم بخشی نگری به قضایا است و هر دستگاهی از زاویه دید خود به مشکلات می نگرد و همگرایی کمتر صورت گرفته است، اما باید این دیدگاه را هم داشته باشیم که اگر در بخش مسکن هزینه ای دریافت می شود به دنبال حذف این هزینه ها نباشیم بلکه در قبال این هزینه ها باید خدمات بهتری ارائه کرد و به دنبال خدمات بهتر باشیم. در کشورهای پیشرفته همیشه هزینه ای بالغ بر 5 تا 10 درصد جهت مطالعه ساختمان سازی انجام می شود ولی در کشور ما نهایتا این رقم به 3 درصد می رسد و ما باید به این سمت برویم که هزینه ناظر و شهرداری را پرداخت کنیم ولی از آنها خدمات بگیریم و باید این موضوع برای همه نهادها صورت گیرد.


مهندس محمدرضا رضایی رئیس سازمان نظام کاردان ساختمان خوزستان نیز که در این نشست حضور داشت به محورهای مختلف در زمینه مسکن اشاره کرد که در ذیل می آید:

ریشه معضلات ساختمان در کل کشور و نه تنها خوزستان ، استفاده رانت گونه نظام مهندسی از سازمانهای بالادستی صنعت ساختمان است. زیرا اغلب مسئولین این سازمان ها عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان هستند و از طرفی دیگر نفوذ خوبی در وزارت راه و شهرسازی و همچنین صنایع و معادن دارند. همین نفوذ باعث شده هر مصوبه و قانونی که برخلاف عملکرد سازمان نظام مهندسی در کشور وضع شود با سرسختی تمام از سوی اعضای نظام مهندسی رد شد و همین عوامل باعث شده شاهد رکود در صنعت ساخت و ساز باشیم و همیشه سعی می کنند به نحوی روی این موضوع سرپوش بگذارند.

صنعت ساختمان در بخش نظارت نباید تنها توسط سازمان نظام مهندسی انجام گیرد و طبق قانون هر مرجعی که از سوی وزارت راه و شهرسازی پروانه کار دارد باید بر این کار نظارت کن، اما این پروسه که باید 6 ماه به نتیجه می رسید به دلیل اهمال کاری راه و شهرسازی بعد از 6 سال به نتیجه رسیده و حال باید این خلاء 6 ساله را با مشکلات فراوان پر کنیم زیرا نظام مهندسی تمام حق را برای خود قائل است.

وقتی در صنعت ساختمان سازی به این بنگریم که متولیان امر زیر نظر سازمان نظام مهندسی هستند و کارها بین این افراد تقسیم می شود، دیگر حس رقابتی وجود ندارد و کار با کیفیتی بوجود نمی آید. در رابطه با وام ها و تسهیلات جدید بانکی هم باید گفت که این موارد نمی تواند در ساخت و ساز انبوه کمک حال صنعت ساختمان باشد. وقتی هزینه ساخت یک ساختمان رقمی بالغ بر یک میلیارد تومان می شود، تسهیلات 80 میلیون تومانی می خواهد چه دردی از دردهای انبوه سازان را برطرف سازد؟ شاید این وام که نهایتا 50 درصد قیمت یک ملک در اهواز را تامین می کند بتواند در گلستان و یا پردیس و یا نقاط دور از مرکز شهر را ساپورت کند، در غیر این صورت این وام توانایی حل مشکلات را در فعالیت های بزرگتر ندارد. 

موضوع دیگر در راستای این وام این می باشد که بازپرداخت آن هم برای هر کسی میسر نیست و اقساط ماهیانه بالای یک میلیون تومان برای هر کسی ساده نیست. در راستای مسکن مهر بارها اعلام کرده ام و اکنون هم می گویم که جانمایی مسکن مهر برای ساماندهی سرریز جمعیتی اهواز بسیار بد بوده است و همین موضوع باعث عدم استقبال شده است و علیرغم اینکه بارها از ما خواسته اند که به این دو شهر برویم و کارها را عهده دار شویم و تسهیلات خوبی هم به ما می دهند اما تمایل به انجام این کار نداریم. فکر می کنم در صورت بردن تمامی امکانات و خدمات رفاهی مثل اتوبوس، فضای سبز، امنیت، بهداشت و فروشگاه و ... شاید بتوان خوشبین بود که شهر رامین به این دلیل که به شمال خوزستان وصل می شود هشت سال دیگر و شیرین شهر هم بین 13 تا 15 سال دیگر ، بخشی از جمعیت سرریز را در خود جای دهد. در غیر این صورت این دو شهر به این زودی ها نتیجه نخواهند گرفت.

: شما در نظر بگیرید فردی در آن شهرها ساکن شود و وسیله نقلیه نداشته باشد و باید ساعت 6 صبح سرکار خود که در اهواز است حاضر شود، حال با توجه به عدم وجود سیستم حمل و نقل چگونه باید خود را به اهواز برساند؟! 

امیدوارم دلسوزی مسئولین برای این دو شهر مثمرثمر قرار گیرد و پیگیر باشند، زیرا دلم می سوزد از اینکه زمانی ما را دومین استان به لحاظ حجم انجام کارهای عمرانی می دانستند ولی در نتیجه گیری معلوم نیست استان چندم هستیم و این اتفاق بدلیل سوء مدیریت است و ما را به استان های آخر تبدیل کرده است.




در ادامه این نشست ، محمد گیّم بازرس انجمن انبوه سازان خوزستان نیز حضور داشت و به بررسی شرایط موجود پرداخت که در ذیل به آن اشاره می شود:

یکی از ایرادات ما به مسکن مهر این است که اقشار کم درآمد به آنجا می روند و این موضوع احتمال بزه را افزایش می دهد. در تهران این مسئله برای مردم جا افتاده است که باید برای رهایی از آلودگی و مسائلی از این دست به شهرهای اطراف بروند و ساکن شوند و امکانات سفر هم برای آنها فراهم شده، اما در خوزستان چنین چیزی فراهم نشده بخصوص در اهواز. 

مگر ما در مهدیس آلودگی نداریم؟ اما مردم حاضرند آنجا ساکن شوند و به دلیل نبود امکانات به شهرهای اقماری نروند. وقتی مردم خواهان آسایش هستند قطعا وام 60 میلیونی را برای رفتن به شیرین شهر و شهر رامین دریافت نمی کنند چرا که آنجا فاقد امکانات است. پس وام 60 و یا 80 میلیونی برای مسکن مهر و ساماندهی آن به کار گرفته نخواهد شد و اشخاصی هم که توانایی ساکن شدن در اهواز را ندارند به حاشیه شهر می روند و بر جمعیت 400 هزار نفری حاشیه نشینان اهواز افزوده خواهد شد. حاشیه نشینی یعنی عدم امنیت، یعنی ایجاد بزهکاری و ... باید برای این معضل فکری اساسی شود و خدمات به گونه ای به شهرهای اقماری اختصاص یابد که مردم تمایلی برای حاشیه نشینی نداشته باشند و به شهرهای جدید بروند.











نام:
ایمیل:
* نظر:
اینستاگرام شوشان
شوشان تولبار