مصباح الهدی

عشق را معنی می کنی برای ما ای حضرت عشق! تجلی می یابد مهرت در دل های عاشق و چنان سیقل داده ای وجودمان را که گویی زاده شده ایم تا برای تو بمیرم.

حسین(ع)! نامت آوزه ای است بر بلندای تاریخ، در زمان و مکان نمی گنجد حماسه ای که خلق کرده ای. مسلمان و غیر مسلمان نمی شناسد همه و همه را عاشق کرده ای و دل ها را دیوانه و جان ها را مست از بوی کوی عشقت!

آخر ای حضرت عشق! مگر می شود داستان کربلا ماندنت را جایی بیان کرد و اشک نریخت، مگر می شود مصائبی که بر تو و اهل بیتت وارد کردند را فراموش کرد، اینها بر روی دل های عاشقانت حک شده است، از زمین گرفته تا آسمان همه و همه همنوایند و یا حسین می گویند این روزها.

حسین(ع)! ای نور خدا و ای کشتی نجات، دستان مان را ببین که اختیارشان را برده ای،عاشقیم و دل شکسته،خسته و ملول از این روزهای زندگی مادی، بگیر این دستان را و مگذار در این دریای متلاطم غرق شویم.

از ضریح چه بگویم! حکایت ضریحت این روزها حکایت این دل تنگم عقده ها دارد، گویی یا میل کربلا دارد را زنده می کند و سیل عظیم مشتاقان را به کربلای معلی ات فرا می خواند. گوش کن صدای عاشقان را :

لبیک یا حسین لبیک یا حسین لبیک یا حسین

میخواهی کربلایی شوی بسم الله