" فردا آخرین امتحانم را خواهم داد و عنوان دکتر را به من خواهند داد.ساکنین ساختمان من را با عنوان دکتر خطاب خواهند کرد.و این خطاب گوشم را درد می آورد. اما بر عکس پدر و مادرم از شنیدن آن خوش شان می آید.پدر و مادرم آدم هایی هستند که در الهه های پزشکی چیزی خودپسندانه ،سختگیرانه و رسمی می دیدند موجوداتی که بدون قرار قبلی کسی را نمی بینند و بعد از ملاقات یک اسکناس ده روبلی دریافت می کنند. "
مه 1884 نامه چخوف به ن.آ.لجکین
آری ، چخوف دوست داشتنی پایش به اهواز باز شد.
.اجرای زیبایی از یکی از شخصی ترین آثار آنتوان چخوف نویسنده اهل روسیه در تالار آفتاب اهواز به روی صحنه رفته است .
جدای از آثار داستانی و نمایشی این نویسنده که بسیار مورد تحسین جهانیان قرار گرفته اند . با اندکی تحقیق و تتبع شخصیت و سیاق زندگی شخصی خود این نویسنده را بسیار جذاب و خیره کننده خواهیم یافت.
چخوف پس از اخذ دیپلم به تحصیل پزشکی پرداخت اما بعد از فارغ التحصیلی به داستان نویسی در مجلات روی آورد و سپس به نوشتن نمایشنامه هایی برای تئاتر دست زد.
او تا آنجا پیش رفت که کار خود در پزشکی قانونی را رها کرده و یکسره به حرفه نویسندگی و نوشتن برای تِاتر روی آورد و از این راه امرار معاش می نمود.
داستان مرغ دریایی رئالیسمی سرشار از روابط عاطفی یک طرفه است که بدون اضافه کردن زرق و برق زبانی به جامه ی بیان به زیبایی توسط کارگردان به تصویر کشیده شده است . دسته گلی که از دست زوجی به زوجی دیگر در گردش و حرکت است. گردشی که سرانجامی فجیع نیز انتظار آن را می کشد.
موضوعی که در آثار چخوف به کرات منعکس شده ، تغیر دوران ها از سیستم فئودالی به دوران صنعتی است. گذار عصرها در آثار این نویسنده به گونه ای در زیر متن آثار او در جریان است.
فراتر از موضوعات، داستان های او در دورانی به رشته تحریر در می آید که سه سال پس از مرگش انقلابی مارکسیستی در کشور روسیه تزاری به وقوع می پیوندد و بعد از آن روسیه با نام اتحاد جماهیر شوروی شناخته می شود و زندگی مردم دستخوش دگرگونی ها ی شدیدی می شود.
تغییرات منجر به انقلاب به انحای مختلف در زندگی تک تک افراد و شخصیت های داستان ها و نمایشنامه هایش دیده می شوند.عشق یک طرفه که ناشی از عدم درک متقابل دو فرد است. به نحوی نشان دهنده عدم درک متقابل در کل جامعه ی زواردرفته ی روسیه ی قبل از انقلاب است. مردم و طبقات مختلف و مشاغل گونه گون صدای یکدیگر را درک نمی کنند. با عدم دیالوگ بین آحاد جامعه عشق و مهربانی از آن جامعه رخت بر خواهد بست و لاجرم حاکمیت نفرت ، خون و استالینیسم جانشین آن خواهد شد.
مطلقا "مقوله هنر تئاتر " در نمایشنامه مرغ دریایی نیز وقتی مخاطبی برای ادراک کردن نداشته باشد همانند عشق یک طرفه موجب شکنجه و عذاب هنرمند است.
واقعیت امر این است که ذکر نام و تصویر مکرر مرغ دریایی عطری از عمق و ژرفا را در نمایش می پراکند .آنجا که می پنداریم شاید نشانه ای است از امید و آرزوها و آمال نوع بشر و آزادی و رهایی که هنرمندان تئاتر به طور خاص در این نمایشنامه و به طور عام مردم روسیه و جهان قرن ها و هزاره هاست آن را جستجو و کاوش می کنند.
با همه تفاسیر، اجرای اثری گرانمایه و نفیس از میراث ادبیات روسیه توسط گروه ممتاز زهور را در اهواز به فال نیک می گیریم و امید و چشم داشت است این رویداد فتح بابی باشد بر اجرای دیگر متون فاخر این نویسنده و سایر نویسندگان بزرگ جهان .
"نویسندگانی که ما آنها را جاودانه یا خوب می نامیم یک ویژگی مشترک دارند آنها از جایی می آیند و شما را به آنجا فرا می خوانند و اینکه آنها مقصد خاصی دارند. مثل سایه پدر هملت که بدون دلیل حاضر نشده و بدون دلیل نیست که اذهان را بر می آشوبد.
ما زندگی را آن طور که هست توصیف می کنیم و دیگر هیچ ..."
25 نوامبر 1892 نامه چخوف به آ.س.سورین