شوشان - میثم فروغینیا:
سه شنبههای بدون خودرو را روزی قرار دادند تا بتوانند از این طریق فرهنگ استفاده از خودرو را در میان مردم بهتر جابیندازند و برخی از افرادی که به قوانین شهری پایبند نیستند را متقاعد به استفاده از خودروهای حمل ونقل عمومی وحتی دوچرخه نمایند تا بتوان به بهبودی وپاکی هوای شهرها کمک نمود.
اما چیزی که متاسفانه نمود دارد این است که در شهرهای خوزستان به خصوص اهواز فقط ژست موضوعات را به خوبی می گیرند وعملگرایی هیچ جایی در میان عملکرد مسئولین شهری واستانی ندارد.
مانند همین موضوع هوای پاک و سهشنبههای بدون خودرو، تاجایی که در بسیاری از شهرها وحتی کلانشهرها، شهرداران و استانداران با تردد بوسیله دوچرخه در میان مردم به این طرح پیوستند و دیگران را هم باخود همراه کرده اند و مردم هم وقتی مدیرانشان را اینگونه می بینند راغب می شوند که به آنها ملحق شوند.
ولی در شهرهای ما کاملاً برعکس عمل می شود و به پرستیژ و کلاس مدیران ما نمی آید تا با دوچرخه وحتی تاکسی (مترو که به آثار باستانی تبدیل شده) در شهر تردد کنند.
تردد آنها با اتوبوس را که دیگر در خواب هم نمی توان دید، آن هم فقط برای یک روز درهفته و برای پاکی هوا...، البته ناگفته نماند در برخی از قبوض خدماتی شعار سهشنبههای بدون خودرو را مشاهده می کنیم که سالهاست درحد و اندازههای شعار باقی مانده است.
احتمالاً مانند بسیاری از چیزهای دیگر فقط برای استفاده مردم نوشته شده است، نه برای اجرایی شدن در حوزه مسئولین!
امروزه بسیاری از شهرها وکلانشهرها پی به این موضوع برده اند که محیط زیست پیرامون را باید با دست خودشان سالم نگه دارند و امید بستن به دولتها کاری بیهوده و شاید دور از دسترس باشد و برای زندگی هرچه بهتر و زیبایی آب و هوای محیط، سهشنبههای بدون خودرو یکی از راههایی است که میتواند باعث شود هوای شهرها برای ساعاتی پاکی ولطافت را احساس کند.
به خصوص شهرهای صنعتی مانند اهواز که متاسفانه هیچ گاه در زمره شهرهای آلوده نامی از آن به میان نمی آید و رسانه ملی هیچ گاه نام این شهر را بعنوان یک کلانشهر آلوده اعلام نکرده درحالیکه برخی شهرها که صنعتی هم نیستند مدام نامشان بعنوان شهرهای آلوده سرخط کاغذهایی است که در دست مجریان دست به دست می شود.
به هر حال این طرح جدیت خاصی را می طلبد که باید از مدیران شهری و استانداری و حتی رسانه ها آغاز شود.