شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
یکی از کارشناسان جهان فوتبال نوشت: خیلی ها تعجب کردند وقتی که سرمربی فقید تیم ملی فوتبال برزیل، «تله سانتانا داسیلوا» در جام جهانی 1982 سانتر فوارد غیر تکنیکی، بنام «سرجینیو چولاپا» را در کنار اعجوبه های تکنیکی فوتبال آن زمان، یعنی؛ زیكو، سوكراتس، فالكائو، ادر و ....در ترکیب اصلی تیم ملی برزیل گذاشت.
مانوک خدابخشیان یکی از مفسران ورزشی کشورمان که تسلط کاملی نسبت به شناخت مسایل فوتبال جهان آن روز داشت، در این باره معتقد بود، علت بکارگیری «سرجینیو چولاپا» از سوی تله سانتانا، ویژگی های این بازیکن، برخلاف ضعف تکنیکی اش، در بازی بدون توپ می باشد که بخوبی می تواند در حریم تدافعی تیم های حریف، اخلال ایجاد کند تا دیگر بازیکنان تکنیکی برزیل، بتوانند در موقعیت گل قرار گیرند.
القصه، اکنون با تورقی در آرشیوهای ورزشی، می توان مصداق خوبی برای، سوژه ی امروز جهان یافت، که در جریان شیوع ویروس کرونا 2019، مشاهده می شود که مردم جهان کم کم با مفهومی بنام «حریم عفونی» آشنا می شوند که قبلاً نسبت به این نقیضه بی توجه بودند که دقیقا، منطبق بر لزوم مراعات دستورات پیشگیرانه ی بهداشتی و زیست محیطی است.
البته، بحث ما تاکید بر رعایت همان حریم عفونی است که همواره در تمام ابعاد در گذار مدرنیته و عصر ارتباطات، بشدت آسیب دیده و امروز باتوجه به فضای تنیده و متراکم جوامع توسعه یافته یا بدون مرز، کرونا، ویروس 2019، مجال یافته، از این حریم های عفونی عبور نماید و بیشترین گل های خود را به دروازه های سلامتی بشر هزاره ی سوم روانه کند.
با این توصیف، کرونا، به ما می آموزد که سیستم های ایمن سازی و سپرهای تدافعی خود را در تمام ابعاد سیاسی، هویتی ، زیست محیطی (بهداشت تن، سلامت روان) ترمیم و تقویت نمائیم.