شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
رابرت جی دان، نویسنده کتاب نقد اجتماعی پست مدرن که در ایران توسط صالح نجفی ترجمه شد در فصل سوم صفحه ۲۳۰ تحت عنوان وانمایی و بحران واقعیت پست مدرن نوشته است: ژان بودریا، واضع نام آور نظریه "بحران واقعیت" با بهره گیری از مفهومی متعلق به "مارشال مک لوهان" وارونه شدن فرآیند تفکیک فرهنگی یا همان فرآیند حذف تمایزهای فرهنگی را در تراز روش بازنمایی به مثابه ی نوعی فرآیند درون پاشی وصف می کند که بر طبق نظریه ی نشانه شناسی در چهارچوب مدرنیته نشانه ها به وضوح در سه حوزه ی دال(انگاره، واژه)، مدلول(معنی، مفهوم) و مرجع(مصداق، واقعیت) تصویر می شوند و متناظر با این سه حوزه، سه سپهر خودآئین و مستقل در پهنه ی فرهنگ مطرح می گردد.(حوزه زیباشناخت، حوزه نظری، حوزه اخلاقی_عملی) که با فروپاشی این سپهرهای سه گانه ی فرهنگ، ساختار خود نشانه نیز منهدم می شود و مبدل به صرف روش دلالت دال می گردد.
البته، با ساده سازی این تفسیر جامعه شناختی یعنی جوامع ناظر به این مصداق تهی از معنا و بیشتر به شکل مجازی در می آیند و عینیت بخشی های درون وقایع به ضمایر انتزاعی پیوند می خورند .
در بحران اخیر ایران، شکل مجازی روایت ها بشدت مورد توجه افکار عمومی گشته به گونه ای غافل از عنیت های پیش رو با وسواسی به صورت محمل اصلی تلفیق گشته و مجدد در عرصه های فرهنگی و اجتماعی بازتاب داده می شوند و به گونه ای که سوژه تحت تاثیر مرکزیت بخشی ابژه ها هنری گشته و دلچسب تر از حقیقت های موجود در وقایع باورمند می گردند.
به هرحال، حل این معماها در حال و روز ایران آشوب زده از عهده ی سیاستمداران به طور کلی خارج گشته و بیشتر باید تابع ویزیت های اجتماعی حل مشکلات به دست جامعه شناسان و روانشناسان باشند.