باخردجمعی اصرار خطرناک ترامپ به مثابه ی عدو سبب خیر

تحولات تاریخی، پدیده های فرهنگی و اجتماعی جوامع را که آدمهای اهل فهم و فن با تامل مطالعه می کنند. نقش رفتاری فردی و جمعی انسانهای سرنوشت ساز را در اتفاقات اجتماعی تحول زا می توانند ببینند و تحلیل نمایند. همواره تغییرات جوامع انسانی، پدیده های فرهنگی و اجتماعی هم قاعدتاً متاثر از ان اتفاقات سوژه ی مطالعات جامعه شناسان، روانشناسان اجتماعی و علمای علوم مدیریتی بوده اند. بنابراین سیر تنزل و تکامل پدیده های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جوامع را می توان ناشی از فراز و فرودهایی دانست. که نقش رفتاری یا رهبری فردی و جمعی در اتفاقات واقعی و شبه اتفاقات اولاً، خلق الساعه نبوده ونیستند، ثانیاً، خلاف حوادث غیر مترقبه ی طبیعی و غیر ارادی عمل نمی کنند. زیرا هر کنش و واکنش فردی و جمعی بهنجار بطور طبیعی باید دارای هدف، برنامه و قابلیت مدیریت اجرایی باشد. در غیر اینصورت نابهنجار، مستبدانه و فاجعه بار می تواند باشد. فلذا تحرکات آگاهانه ی انسانها با اهداف و اغراض خاص فردی و جمعی در ایجاد اتفاقات تحول زا و تحقق پدیده های فرهنگی و اجتماعی نقش تعیین کننده ای دارند. پیروزی‌ها و شکست ها ی تاریخی نقش تعیین کنندگی تحرکات آگاهانه ی اجتماعی و فعالیت‌های گروهی را برجسته تر کرده است. برخلاف تحرکات و رفتارهای ناآگاهانه ی توده ای که بیشتر غریزی و ناشی از افراط و تفریط های رفتاری ویرانگر می باشند. انسانها معمولاً آگاهانه یا ناآگاهانه در اتفاقات سازنده و مخرب نقش ایفا می کنند‌. از جمله اتفاقات اساسی که در طول تاریخ بشکل  فردی و جمعی موثر در سرنوشت جوامع انسانی بوده اند،جنبش های انقلابی ، تحرکات خشن اجتماعی و کشفیات علمی می باشند. در نتیجه می توان ادعا کرد،اکثر تحولات و پدیده های اجتماعی حاصل دستآوردهای علمی، انواعی از انقلابات ، نهضت های اجتماعی ، کودتاها و جنگها بوده اند. در تمام مراحل تحولات و اتفاقات تاثیر گذار و دگرگون ساز فوق الذکری که دارای هدف، برنامه و قابلیت مدیریت داشته اند. نقش سازنده و مخرب رهبری و مدیریت آگاه یا ناآگاه غیر قابل انکار می باشد. زیرا اسناد، شواهد تاریخی و تجارب بشری مربوط به هرگونه  اتفاق فرآیندی تحول زا و پدیده ی اجتماعی نشان می دهند. بدون نقش رهبری فردی آگاهانه یا بکارگیری اثربخش خرد جمعی منتج به نتیجه ای سازنده یا مخرب نمی گردیدند. چنانچه اثربخشی نقش مدیریت فردی و رهبری اجتماعی نزد علمای تربیتی، اندیشه های سیاسی و روانشناسی اجتماعی در هدایت تحرکات انسانی و سازمانی اثبات شده است. وقتی در جوامع مدرن چگونگی کسب نتایج، استمرار و تحکیم تحولات و پدیده ها مورد تحلیل قرار می گیرند. یا در جوامع توسعه یافته علل انحراف و محو دستآورد های در رفتارهای فردی، اجتماعی و مدیریتی ارزیابی می شوند. هیچ عقل سلیمی بدون توجه به نقش موثر رهبری و مدیریت امور بخود اجازه نمی دهد که دم از تحول زایی و چگونگی بروز پدیده ها بزند. مگر اینکه نرمال نباشد، یا اتفاقات اجتماعی جرقه ای موضوعی  و غیر مترقبه ناشی از حوادث طبیعی باشند. حال که به اهمیت و برجستگی نقش فردی و خرد جمعی در  رهبری امور اجتماعی و مدیریت سازمانی پرداخته شد. باید پذیرفت که رهبران آگاه و مدبر هیچ وقت خود را از راهبرد اندیشی فردی در امور حاکمیت و حکمرانی تحت اوامر  مبرا نمی سازد. و در بهره گیری از خردجمعی برای تصمیم سازی و تصمیم گیری بی نیاز هم نمی داند. در غیر اینصورت یا مغرور و مستبدند، یا جاهل و مستکبرند.
رهبران اجتماعی و مدیران سازمانی ضمن برخورداری از کاریزمای رهبری مبتنی بر دانایی عمومی، معرفتی و تخصصی با بهره گیری از خرد جمعی سکانداری و فرماندهی دور اندیشانه  می کند. آنگاه که چنین شد آگاهانه با آگاه سازی عمومی قلوب را تسخیر و فرمان مدبرانه اتخاذ می نماید. چنین رویکردی  هیچ مجال و عذری برای عدم فرمانبری حیاتی و رد اجابت اوامر راهبردی برای مجموعه های حکمرانی و جوامع هدف انسانی نمی گذارد. در نتیجه فرمان رهبری بر قلوب و همانند توپخانه در عملیات جنگی می تواند عمل نماید. تا کارگزاران حکمرانی در زیر آتش تهیه ی فرامین با تامین امنیت  و آرامش خاطر بیشتر تنها به تحقق اهداف داخلی و خارجی تا اتمام ماموریت عالمانه ی خود بکوشند. امروز که ایران اسلامی در برهه ی حیاتی بین دو خط آتش بیرونی و داخلی مانند فشارهای سیاسی با تحریم های غربیان از یک سو و نا کارآمدیها و نا ترازی های درون حاکمیتی از سوی دیگر قرار گرفته است. باید برخورداری از دانایی عمومی ، معرفتی و تخصصی همراه با بهره گیری از خرد جمعی  منشاء اثر و کارآمدی قرار گیرد. تا با توکل بر خدا برای عبور از معبری که به مرور و در اثر فرصت سوزی ها و خود زنی های تاریخی پر از تله و مین های قابل انفجار شده اند.
با درایت رهبری، مشارکت اکثریت ملت و آشتی ملی منبعث از خردجمعی تصمیمات عاجلی اتخاذ گردد. و از اتلاف بیشتر امکانات زیر ساختی، منابع طبیعی و انسانی داخلی جلوگیری شود‌. امید است با اجتناب از افراط و تفریط های شوم وحدت شکنانه ی پوپولیستی و پر هزینه ای که از هم اکنون در درون شروع شده است. چنانچه  یکی از امید بیرونی ها و ترامپ برای فروپاشی از درون می باشد. با پرهیز از ماجراجویی و بهانه سازی های خارجی همراه با هزینه های خطرناکی که آغازیدن گرفته است. هزینه های غیر ضروری بر دیپلماسی نظام اسلامی را برای گره گشایی از مشکلات منطقه ای، بین المللی و ساختگی آمریکاییان تحمیل نگردد.
زیرا امروزه با وجود ترامپ خیره سر هم بیش از هر زمان دیگری اصرار خطرناکی برای عبور از معبر تصنعی نظم نوین ساختگی تفکر دنیای سلطه و خاورمیانه ی جدید می کند. هم این اصرارهای مستکبرانه می تواند به مثابه ی عدو سبب خیر برای نطام اسلامی در افکار جهانی و دول مسلمان عمل نماید. اگر وحدت درونی و تضارب افکار عمومی با آشتی ملی بدور از لجاجت حاصل گردد. به نوعی میتواند عامل همگرایی ملل مسلمان با اثبات کننده ی مواضع نطامی اسلامی برای امیدواری در گذر از برخی بحران های داخلی و منطقه ای باشد.  لاجرم نظام اسلامی که به عنوان استخوان در گلوی این شیپور شوم و پیچ گذر خطر غربیان در خاورمیانه قرار دارد. باید با خردورزی درایت خنثی ساز و خیره کننده ای با گرفتن تصمیمات سخت داخلی و خارجی بخرج دهد. تا هم سلامت خود را بیش از هر زمان دیگر با حفظ منافع بین المللی و امنیت ملی تامین نماید و هم تمامی تهدیدات را با تصمیمات شجاعانه و عزتمندانه به فرصتهای عالمانه، عاقلانه و دور اندیشانه درونی و بیرونی مبدل گرداند. چون ترامپ مغرور، شکافهای درونی، آستانه ی تحمل تضعیف شده و فشار بیرونی مضاعف می تواند بحران زا گردند. اگر نگوییم ونزوئلا و سوریه ساز اما با عنایت به اینکه ملت اصلی ترین سرمایه ی نظام اسلامی است. دچار سردرگمی و آشفتگی در بحران سازی ها یا حداقل درون نسل‌های جدید پتانسیل همراهی با بحران های پر دردسر و تقابل جدی با نظام اسلامی وجود دارد. به امید دور اندیشی عاجل، بهره گیری بیشتر از خردجمعی و آشتی ملی برای فردای بهتر ایران اسلامی.