این روزها چقدر جای خالی ((مقتدایی)) احساس می شود

شوشان ـ منصور فاضلی :

 سیاستمدار شایسته کسی است که راه را می داند، راه را طی می کند و راه را نشان می دهد و براساس آنچه که احساس می‌کند عام المنفعه و به نفع کل مردم است، تصمیم می گیرد و با تفکر و قاطعیت پای تصمیم خود می ایستد شجاعت ، قدرت تصمیم گیری ، مسئولیت پذیری و همدلی از صفات بارز مدیری مدبر و مقتدر است شاید به جرات بگویم این صفات و ویژگی های بارز فقط در مردی وجود داشت که اندیشه توسعه استان خوزستان را در سر میپروراند و او کسی نبود جز دکتر مقتدایی اندیشمندی که خودش را از جنس مردم می‌دانست

اما کسانی که مرتباً دچار تردید و شک می شوند و نظرات خود را تغییر می دهند، به درد سیاست نمی خورند. یک سیاستمدار می تواند قبل از تصمیم گیری سوال کند، کنجکاوی به خرج دهد، مسائل را مزه مزه کند و با حوصله سمت و سوی حرکت خود را پیدا کند و بداند چه کاری را می خواهد انجام دهد و چه کاری را نمی خواهد انجام دهد ، اما از زمانی که تصمیم گرفت ، دیگر نباید شک کند و باید به سرعت تصمیم خود را انجام دهد ، یک سیاستمدار شایسته اگر مردد گردد فرصت ها را از دست می دهد. سیاستمدار باید قبول داشته باشد که در سیاست باید مقتدر و هوشیار و شجاعت به خرج دهد اما اگر مدیری صفات فوق را نداشته باشد این مردم هستند که در طولانی مدت باید از جیب جریمه سنگین بی تجربگی وی را پرداخت نمایند
دشمن یک سیاستمدار، بی نظمی و آشفتگی است . اگر کارهای یک سیاستمدار از نظم برخوردار نباشد و دچار آشفتگی باشد، خواه ناخواه با شکست مواجه خواهد شد. سیاستمدار باید بداند کار سیاسی مانند اداره کردن یک کارخانه خیلی بزرگ است که تعداد زیادی کارمند و کارگر در آن کار می کنند. برای موفقیت این کارخانه باید همه چیز سر جای خودش باشد و هر کسی به طور دقیق و مشخص بداند کارش چیست.
یک سیاستمدار با تجربه برای اجرای امور نیاز به نظم آهنین دارد. انجام کارها در عرصه سیاست، باید تعریف شده و بر اساس استانداردها و بر مبنای کنترل و نظارت باشد. یک سیاستمدار خوب باید نظم و انضباط، جدیت، اقتدار ، شجاعت ، قدرت تصمیم گیری ، را در خود پرورش دهد تا بتواند یک فرد قابل ، در عرصه سیاست باشد
اگر کسی در امور روزمره یا استراتژیک خود، بی حساب و کتاب باشد، بدانید آن فرد به هیچ وجه مناسب کار سیاسی نیست و شما نمی توانید به او اطمینان کنید و سرنوشت خود را به او بسپارید. کسی که در اندازه کوچک نتواند کارهای خود و مجموعه زیر دست خود را اداره کند، در اندازه بزرگتر مطمئناً مشکل خواهد داشت. بی نظمی و آشفتگی ذهنی، آشفتگی کاری، نمودهایی از ذهنیت آدم هایی است که اصولاً به درد سیاست نمی خورند.

داشتن طرح و برنامه از الزامات یک سیاستمدار است.
اما فردی که فارغ از تفکر سیاسی است در جواب به مشکلات مشخص، به جای ارائه برنامه، صحبت های کلی میکند و از این شاخه به آن شاخه میپرد و پراکنده گویی می‌کند و سخن های بی نظم، غیر دقیق و بدون ترتیب و اولویت ارائه مینماید . سخنانی که معلوم نیست از کجا شروع و در کجا ختم می شود. کسی که طرح و برنامه دقیقی نداشته باشد، نمی توان برای پیشبرد اهداف و بهبود شرایط راهکار داشته باشد. در نتیجه مجبور می شود هر چه که به ذهنش می رسد را بدون در نظر گرفتن امکان اجرائی آن، به زبان آورد.

سیاستمدار واقعی کسی است که دقیقاً بداند چه می خواهد بگوید و چه می خواهد بکند و چه کاری را قادر است انجام دهد. سیاستمدار واقعی  برای اهداف خود طرح و برنامه دارد و اهداف برایش فقط یک شعار زود گذر نیستند. او به دقت و ترتیب مشخص می کند که چه کارهایی قرار است انجام شود و اگر در هر مرحله مشکلی پیش آمد، چگونه می خواهد آن مشکل را رفع کند. سیاستمدار واقعی برای هر مسئله، باید علاوه بر راه حل های مناسب، چندین راه حل جایگزین نیز در دست داشته باشد. انسان هایی که از این خصلت ها برخوردار هستند، به درد سیاست می خورند و ما می توانیم به آنها اعتماد کنیم
ای کاش تندیسی از مقتدایی ساخته شود و نصب العین مدیران قرار گیرد