ماجرای انتقال آب خزر به کویر!

روزنامه فرهنگ جنوب در ستون ویژه های خود نوشت : اين حکايت را احتمالا شنيده‌ايد که بنده خدايي، يک دکمه داشته و براي اينکه دکمه اش، بدون استفاده نماند، مي‌رود سفارش مي‌دهد تا يک دست کت و شلوار متناسب با آن دکمه برايش به ضمیمه بدوزند! قديمي‌ها بي‌‌جهت اين جور حکايت ها را روایت نکرده بودند و احتمالا گوشه چشمي هم به روزگار ما داشتند؛ يعني بر اساس تجارب تاريخي‌شان، مي‌دانستند که هر چند وقت يک بار، کشور گل و بلبل ما گرفتاري هايي پيدا مي‌کند که در اين جور حکايت‌ها ذکري از آنها رفته است.

اگر خاطرتان باشد سال گذشته، اعلام شد که به هر خانواده ايراني، هزار متر مربع زمين رايگان مي‌دهندکه در آن باغ ويلا بسازند. اما بعد از اعلام اين طرح‌، بقيه فکر کردند دولت اين همه زمين را از کجا مي‌خواهد بياورد و تنها نتيجه اي که گرفتند اين بود که اين طرح در کوير لوت امکان اجرا دارد! ولي آنجا يک مشکل کوچک داشت؛ اينکه کوير آب ندارد که در آن باغ ساخته شود!  احتمالا، حالا بعد از يک سال از آن ماجرا، دولتمردان‌، به فکرشان رسيده که آب درياي خزر را ببرند وسط کوير تا مشکل آن زمين ها هم حل شود!

يعني دستور دوخت کت و شلوار صادر شده است! ديروز رئيس سازمان بازرسي کل کشور گفته: اين که دشت‌هاي ما به آب نياز دارند قبول داريم. اما خواهش مي‌کنم مطالعات، پيش بيني، ‌راهکار و ‌اولويت‌بندي‌هاي اين طرح براي سازمان بازرسي کل کشور ارسال شود. سازمان بازرسي کل کشور مي‌خواهد بداند که اين طرح کجا مطالعه شده و چه مسيري براي اجراي آن انتخاب شده است؟

از کجا برداشت شود و قرار است به کدام دشت آب برسد؟ قرار است آب صنعتي ارائه شود يا کشاورزي؟ قرار است با چه قيمتي اين آب تحويل داده شود؟ چقدر از قيمت اين آب توسط دولت ارائه مي‌شود و چقدر توسط مردم؟ قرار است چقدر از بودجه ملي هزينه شود؟

مجوز قانوني و مصوبه مجلس شما کجاست؟! مصوبه نهادهاي تصميم‌گيري تان کجاست؟ پس ای کاش در زمان اجرای طرح های مختلف در انتقال آب کارون به فلات مرکزی و اصفهان هم کسی پیدا می شد تا از دولت چنین سوالات کارشناسی و  منطقی می پرسید!

ضمن اینکه ذره بین به نوبه خود از آبادانی اراضی لم یزرع مرکز کشور با انتقال آب خزر بسیار موافق است اما بیشتر نظر دارد که این انتقال با حفاری صورت گیرد نه با خط لوله تا در این کانال بتوان به پرورش ماهی و آبزی پرداخت و از ظرفیت های تجاری در این آبراه بزرگ آبی غافل نشد.