امروز آذربایجان منتظر التیام دردهایش است

و اذا اصابتکم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون

شب های قدر و سرنوشت، گویی دوباره سرنوشت از سر نوشت ، خون ، خون بابک، ستار خان و مدنی ها.. آری آذربایجان همواره تاریخش به خون آراسته است.

بسیار دردناک است شنیدن خبر زلزله و دردناک تر از آن مرگ انسانهای که هنوز آینده را دوست داشتند و چشم به آینده بسته بودند و برای ساختن ایرانی آباد ، طرح های نو به نو داشتند ولی امروز باید جامه ی خون آلود خاکی که آغشته به خون دلیرمردانی چون ستار خان و باقرخان هستند بر صورت های معصوم خود بکشند و آرام در این خاک سرافراز بخوابند

بچه های معصوم ورزقانی که شاید آن روز باورشان نمی شد کوه ها و زمین های که هر روز در آن توپ بازی می کردند و در آن کشت و زرع می کردند عصیان گری کنند و یا آن روستا زاده ای که هر روز به امید صبحی نو گوسفندان را در کوه های کلیبر از سوی به سوی می دواند و باورش نمی شد خیانت این کوه ها را..

کوه های که در دامن خود شهریاران را پرورانده بود شهریاری که می نوشت :

آمان آیرلیق آمان آیرلیق

مادرانی که شاید به این امید روز شان را به عصر رسانده بودندآن عصر لعنتی که پسری دارند جوان، دختری دارند دم بخت، و چه خوش است عروسی هایشان، دانشگاه رفتن و صاحب نوه شدن هایشان..و امروز باید پیکر تکه تکه شده ای جگر گوشه ای خود را به آغوش کشند و ضجه کنان بر پیکر بی جانشان به نظاره بنشینند..

و امروز ایران عزادار است عزای پاره تن های خود که بی هیچ گناهی معصومانه و با زبان روزه پیش خدای خود عروج کردند و سبکبال و آرام و بی هیچ آلامی در بارگاه امن جای گرفتند.

امروز آذربایجان منتظر التیام دردهایش است، در این روزگاری که گویی لنگیدن پای دونده المپیکی از بی پدر شدن اهری برای صداو سیمای ملی اولویت دارد!!! گویی شمارش طلاها و مدال های کسب شده دلچسب تر از طفلان معصومی است که لحظه به لحظه بر تعداد مرگ شان افزوده می گردد!!

چه زیباست در این روزهای که متعلق به علی این تندیس عدالت و مجسم حقیقت است ،علی که از غم یتیمان شبی آرام بر بستر نخوابید،ما ایرانی شیعه با الگو گرفتن از این اسوء مردانگی به یاری هموطنانمان بشتابیم و با کمک های مادی مان هر چند که ناچیز باشد دست نوازش بر سر یتمی بکشیم و با پرهیز از مراسم های پرخرج و هزینه ی که با نام افطاری گاها فقط نصیب متمولان تنشنه ی قدرت می شود اهری ها، ورزقانی ها را نصرت و یاری دهیم.