چرا گلزن نداریم؟ مگر بازی ساز داریم؟

شوشان – عباس چهرازی

یکم؛

دیروز بازی زیبای ال کلاسیکو را بارسلون با درخشش تقریبا همیشگی لیونل مسی به سود خود به پایان برد. بازی به میزبانی مادریدی ها بود، اما این مهمانان جدایی طلب بودند که با یک بازی جذاب پایتخت نشینان را نقره داغ کردند.اما مهمی که در این بین ، مهمی که نباید از چشم و ذهن دور بماند سبک بازیگردانی خوب میان داران و هافبک های بارسا بود که اگر قرار بر این باشد مسخ گل های مسی و سوارز بشویم و به عقبه ی آنها نپردازیم، حکایت همان تنگ چشمانی هستیم که نظر به میوه کنند و غافل از تماشای بوستان.به نقلی حکایت بازی سازانی چون اینیستا در خط عقب تر و بازی سازی وی حکایت باغبانیست که میوه های تیمش در بوستان وی ثمر می دهد...

دوم؛

همین دیروزی که بارسلون برتری خودش را بر کهکشانی های قدرتمند و محبوب قدرت به اثبات رساند.

اهواز- مرکز خوزستان- ناحیه ای در جنوب غربی ایران- در قلب خاورمیانه ی پر آشوب. در انتصابی با حضور شهردارش، معاون فرهنگی شهردار و متولی حوزه ی فرهنگی آن شهر را معرفی کرد. انتخابی که به حیث زمانی پیش از این مورد انتظار بود اما به هر روی ،انجام شد.

مصداق این انتصاب جوانی ذی وجه و به نقل مدافعانش ذی صلاح بود. که هرچه در سوابق اجرایی- فرهنگی وی غور می خوریم به مواردی بر نمی خوریم الا کسوتی در یک شبکه ی ماهواره ای مذهبی و ایضا رده ای میانی در یک سایت خبری تحلیلی.سوابقی که هرچه در پی متناظر سازی با معاونان اسبق میشود کمتر سنخیتی از لحاظ کمی و کیفی یافت میشود . لااقل با مسند نشینان این کسوت در ادوار دوم و سوم( در این بین انتخاب شورای چهارم یک استثنا بوده و فرجام این دوره به قدر کافی هویداست) به هر تقدیر نگارنده با در نظر گرفتن تمامی ابعاد و البته اصرار کمیسیون فرهنگی شورا بر این انتصاب، تمایل به تقابل نداشته ولی هر چه در زمینه ی ذهنی بدنبال تفوق نگاه خوشبینانه و فانتزی بر واقعیات انتصابات مشابه مسبوق بوده کمتر استثنایی حاصل شده.

مشخصا هرچه خط و سیر انتصاب از شورای دوم بدین سو را دنبال میکنیم.نمودار سیر نزولی چگالی و کیفیت مسند داران این کسوت آشکار میکند.کافیست نام آشنایی معاونت فرهنگی از شورای دوم را برای اهل فرهنگ و رسانه با ناآشنا بودن نام این دوره وارسی کنیم که عیارها خیلی بهتر عیان می شود. در ایام پیش از این انتصاب هرچه نام گزینه ها برای معاونت فرهنگی طرح میشد غالبا افرادی با سابقه ی فرهنگی و مدیریتی فرهنگی بودند که این نکته را به اذهان متبادر می کرد که اعضای شورا و شهردار در پی انتصاب مدیرانی با نگاه و سوابق کلان هستند. که متاسفانه هرچه پیش رفته شد فاصله با آن نام ها بیشتر گشت.

سوم

بعد از بازی دیروز تلویزیون به یک دهه قبل بازگشت. صحنه هایی از یک ال کلاسیکو را بازپخش کرد. نکته ای که باز هم خودنمایی میکرد گلزنی لیونل مسی جوان بود. سیری رو به رشد از جانب مسی وتیمش طی شده بود. چنانکه وقتی به پاس های گل یک دهه گذشته می نگرید بازهم شاهد بازی سازی هافبک هایی همچون اینیستا هستیم و این واقعیت برای مخاطب جا می افتد که آنسان میتوانیم گلزنی با طراز مسی و تیمی مثل بارسلون متصور باشیم که روح واقعیت بازی سازان را درک کرده باشیم. واقعیتی که در خیلی از دیگر تیم هاقائل به آن نیستند و صرفا در پی گل هستند و نه طریق میشناسند و نه چارجوب دروازه را.

چهارم؛

اگر حوزه ی فرهنگ در شهرداری را یکی از موقعیت های گل زنی بدانیم در پی بازی سازی و پاس هایی هستیم که گلی برای این شهر به ارمغان آورند.تا چه آید و چه شود؟!

هوالعلیم