مبارزه برای پیروزی انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و نقش استان در خط مقدم دفاع مقدس و ...
شوشان - امید حلالی: سخنان آیت الله در نماز جمعه این هفته اهواز غافلگیر کننده بود چرا که در استان پر تنش و بحران زده خوزستان ایشان حقیقتاً نقش پدر و زعیمی داشته اند در همه حال پشتیبان و حامی و دلسوز که اینک به هر دلیلی نغمه رفتن و جدایی را با مقدماتی عنوان کرده اند.
بهت و ناباوری افکار عمومی متعاقب این سخنان شاید از آن جهت بود که آیت الله موسوی جزایری در همه این سال ها و چند دهه اخیر نقشی فراتر از تصدی یک سمت اداری یا سیاسی معمول را ایفا کرده اند. شاید مثال هایی بر این مورد را در محیط پیرامون خود فراوان سراغ داریم که برخی از افراد از فرط امتزاج با رویدادها، تداعی کننده یکدیگرند که در رابطه با آیت الله موسوی جزایری با مفاهیم بلندی صدق می کند همچون :
مبارزه برای پیروزی انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و نقش استان در خط مقدم دفاع مقدس، بازسازی خوزستان، دفاع عقیدتی از مرزهای تشیع علوی در مقابل فرقه سازی های ضاله ای همچون وهابیت که با احداث حوزه علمیه امام خمینی توسط ایشان و همراهی روحانیون جوان شکل گرفت که چه بسا اگر این مجاهدت ها نبود خوزستان مستعد ترین منطقه برای ظهور و بروز گروه های وهابی حتا بیش و پیش از آنچه در سوریه دیدیم می شد و این دفاع منجر به از دست عزیزان گرانقدری از جامعه روحانیت شد همچون شیخ هشام صیمری (ره) روحانی شهید بوسیله ترور عوامل کوردل که تصویرش در بیت آیت الله و محل ساده و صمیمی نشست ایشان با مراجعان و گروه های مختلف نصب شده است و ... که در آخرین اقدام گروه های تروریستی در مراسم رژه 31 شهریور 97 نیز به همراه سایر مسئولین استانی در جایگاه مورد سوء قصد قرار گرفت و طبیعی ست که ارشد ترین و اولین هدف برای اقدام آن کوردلان ایشان بود که خدا خواست و این سرمایه بی بدیل برای ایران و خوزستان و انقلاب حفظ شد.
از طرفی وقتی که به نقش تاریخی و بی وقفه آیت الله موسوی جزایری نظاره کنیم خواهیم دید که ایشان در تمام مقاطع به عنوان نماینده ای شایسته برای معمار انقلاب امام خمینی (ره) و جانشین برحق شان آیت الله خامنه ای عمل کرده و سر رشته دار و محور وحدت و اعتدال و همگرایی در خوزستان و دفاع تمام قد از انقلاب بوده اند. ارتباط عاطفی و الفت ایشان با بزرگان توده مردم، بازاریان و صنعتگران، عشایر و اقوام خوزستان و وجها و معتمدان چنان است که در بیشتر مراسمات آنان خاصه فواتح که از اهمیت بسیاری نزد خوزستانی ها و عشایر برخوردار است حضور پر رنگ داشته و نقشی پدرانه در اصلاح ذات البین به هنگامه های نزاع و اختلاف دارد.
آنان که توفیق درک محضر این سید بزرگ را داشته اند می دانند که نوع تجارب و رفتار پر عطوفت و دربرگیراننده وی به نوعی ست که شناختش خود مستلزم غور و تفحص فراوان و وقت گذاشتن های بسیار است و موعدی نیست که محضرشان را دریابی و به نکته ای جدید وقوف نیابی که قریب به یقین از برکت انس و الفت با قرآن مجید و نهج البلاغه و آثار بزرگان ادب فارسی و سرگذشت و حکایات شعرا و اندیشمندان می باشد و حضور بی واسطه در هنگامه های بزرگ و تاریخی این سرزمین همچون انقلاب و دفاع مقدس.
چندی قبل در دفتر روزنامه و سایت شوشان نشستی برگزار کرده بودیم با عنوان : «تعادل بخشی میان منافع ملی و منافع منطقه ای» که با استقبال نخبگان و کارشناسان روبرو شد. موضوع بحث آن بود که چگونه ارائه رهیافت و بحث کنیم که هم منافع ملی ارج دار باقی بمانند و به عنوان خط قرمز و هم منافع محلی پایمال نگردد نسخه های غیر کارشناسی و تصمیمات عجولانه قرار نگیرند تا از آنچه باید همگرایی در هدف و غایت باشد خدای نکرده تضاد و انشقاق حاصل نشود که شاید الگوی عملی برای چنین رفتار و راهکاری «منهج آیت الله» باشد که همواره در مقام نظر و عمل چنین نقش متعادل کننده ای را ایفا کرده و هیچ گاه نماینده رهبری بودن باعث نشده تا نسبت به موضوعات مهمی همچون انتقال ظالمانه آب از سرچشمه های خوزستان یا برخی جفاهایی که به خوزستان صورت می گیرد و ... سکوت نماید که هر کدام می توانست منجر به اعتراضات گسترده عمومی شود، و به عنوان پرچمداری برای این مطالبه گری مطرح باشد البته به دور از رادیکالیسم و با رعایت جنبه اعتدال و انصاف و منافع منطقه و کشور را به شکل توامان دیدن.
حضور آیت الله جزایری به عنوان یکی از علمای طراز اول شیعه در خوزستان پر محنت با مشغله های عدیده صد البته ایشان را از احراز و اثبات جایگاه بایسته علمی که ممکن بود از استقرار ایشان در قم یا نجف و تهران حاصل آید قدری فاصله انداخته چرا که احاطه و قدرت اجرایی ایشان بنا بر تصدیق کسانی که از نزدیک کارهای آیت الله را دنبال می کنند چنان است که اگر بخشی از زحماتی را که در خوزستان کشیده بودند در قم انجام می دادند یا مشهد و ... به راحتی و سرعت می توانستند منشا وحدت و همگرایی و جذب طیف های مختلف گردد.
وجوه نوگرایی آیت الله موسوی جزایری در ایجاد دانشگاه امیرالمومنین و شبکه ماهواره ای خصوصی الاهواز نیز از دیگر کارهای ماندگار وی در کنار آموزش صدها طلبه حاذق است که هم اکنون در حال انجام وظیفه و دفاع و گسترش نهضت امام جعفر صادق (ع) هستند که این تاثیر در خارج از خوزستان و تا مناطق جنوبی و شیعه نشین عراق و کویت و بحرین و ... نیز امتداد دارد.
با این همه و صرفنظر از بررسی نقش و عملکرد آیت الله موسوی جزایری در 5 دهه گذشته که اکنون 75 سال از عمر با برکت شان می گذرد در رابطه با زمینه سازی ایشان در خطبه های نماز جمعه این هفته اهواز آنچه بیشتر از هر چیز به چشم می آید «صداقت در گفتار» است که بی پیرایه به شرح وضعیت جسمانی و محدودیت های خود در اقامه نماز برای مامومین پرداخت که هر چند سخنان ایشان در این بخش صراحت داشت لیکن در موضوع استمرار مسئولیت نمایندگی ولی فقیه در خوزستان قدری مبهم بود و معظم له با تشریح وضعیت خود و پهناوری خوزستان و مشکلات عدیده این منطقه به نظر می رسد که ادامه این مسئولیت را منوط به صلاحدید ولی فقیه کرده است و تا آخرین جملات خطبه بر ضرورت تقویت رهبری تاکید داشت.
تصمیم آتی و حساس هر چه باشد دارای سه بعد است :
الف: در یکی از آنان آیت الله موسوی جزایری قرار دارد که حتما بین خود و خدا خلوت کرده و صداقتاً به این نتیجه رسیده که اقامه نماز را دیگر روحانیون واجد شرایط می توانند انجام دهند و اشکالاتی را بر ادامه کار خود تصور کرده یا از باب احتیاط عنوان کرده اند.
ب: ضلع دیگر مردم خوزستان اند که به وجود و حضور این پدر معنوی خو کرده و ایشان را مدافع و معتمد خود می دانند و قاطبه آنان خواستار استمرار خدمات و فعالیت و مسئولیت متعادل و میانه رو و اصولی آیت الله موسوی جزایری هستند.
ج: ضلع دیگر این تعیین تکلیف رهبری معظم انقلاب هستند که بایست دید تشخیص شان در این مساله کدام است؟ اینکه فرد دیگری عهده دار مسئولیت نمایندگی معظم له در خوزستان باشند یا همچنان آیت الله موسوی جزایری در «گام دوم انقلاب» این سنگر مهم انقلاب اسلامی را حفظ نمایند یا اینکه رخصت فراغتی دهند تا ایشان که بردبارانه و وفادار 5 دهه از عمر شریف را در خدمت مبارزه و انقلاب و دفاع و جهاد علمی بوده اند به استراحت و تجدید قوا و درمان و اتمام و مدون کردن کارهای علمی شان بپردازند.
در هر صورت نوع ارتباط آیت الله موسوی جزایری با منصب و مسئولیت تداعی کننده عبارت: «شرف المكان بالمكين» است یعنی آنکه ارزش هر جايگاه به كسي است كه در آن قرار گرفته است و به عبارت ديگر، انسان است كه به يک جايگاه ارزش مي دهد و امیدواریم که در رابطه با این مهم آنچه خیر مردم و آیت الله موسوی جزایری و میهن عزیزمان است رقم بخورد.
انشاالله