شوشان - غلامرضا نورآبادی:
مدتها مشکلات موجود کشور توسط کارشناسان و اندیشمندان وطن دوست تحلیل وشناسایی و به متولیان بوروکراسی کشور و مصوب کنندگان قوانین و بودجه ارائه و تذکرات لازم نیز داده شده که مثمر ثمر واقع نشد.
درکلیه موارداقتصادی،فرهنگی ،اجتماعی و زیست محیطی و...جز به جز نظرات را شنیدند و بایگانی کردند.بزبان ساده یعنی راه و روش حکومت با استدلال و منافع در تضاد است.
دستگاههای عریض و طویل اداری و سامانه های موازی و بازرسی های موازی جهت مصوبات متنوع شکل گرفته .
ادارات آنقدر فربه شدند که بخش اعظم بودجه را بخود اختصاص میدهند و برای هر کار چند نفر و چندین سازمان را بخود مشغول کرده تا یک کار کوچک را انجام دهند که دست بر قضا همین تراکم نیروهای دولتی بواسطه مقررات ذکر شده فوق موجب عدم انجام هر کار و گشودن هر گره ای شده است.
اینهمه حقوق بگیر از مشاور و مدیر و...علاوه بر آن که نتوانستند جلوی گرانی اقلام مصرفی خانوار ،قاچاق،بازار ارز و سکه وبوجودامدن مافیاهای گوناگون در تمام عرصه ها از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را بگیرند ،پای خودشان را روی گلوی مردم گذاشتند و سر درب هر اداره نوشتند، برخورد بد با کارمندان عواقب قضایی برای ارباب رجوع دارد و لذا امکان اصلاح و چابکی را فدای مصلحت نمودند.(البته حساب پرسنل را که تلاش میکنند قوانین؟! را اجرا کنند ،باید از حساب سیاستگذاران بورکراسی جدا دید ).
حالا این بوروکراسی بی خاصیت وقتی با بحران گرانی ،قاچاق،سیل خشکسالی،تورم وتزریق واکسن و....مواجهه میشود ،دست به دامان نیروهای نظامی و امنیتی میشود.برای هر بحران از سپاه و بسیج استمداد طلبیده میشود.
آب نیست ،سپاه.
برق نیست ،سپاه.
کار نیست ،سپاه .
تزریق واکسن ،سپاه
سیل آمد،سپاه و الی آخر.
این موارد نشان میدهد که دولتها و مسئولان آخرین تیر در ترکش را در بازی خطرناکی گرفته اند.از آنجا که حل مشکلات اقتصادی ،اجتماعی در حیطه وظایف بوروکراسی دولتی است ،تصور میشود این استمدادهای گوناگون هدفمند شده و در صورت ناتوانی در حل مشکلات (که در چارچوب وظایفش نیست و قطعا نمی تواند تمام مشکلات مردم را حل کند)موجب تخریب وجهه آن خواهد شد و بجای دولت در سیبل انتقادات مردمی قرار خواهند گرفت و در اعتراضات بعدی فدا خواهد شد.بنفع چه کسی و چه جریانی ؟آنها که چپاول و غارت میکنند مشکلی ندارند و حداکثر سوار میشوند و به سوی کعبه آمال خود میروند.ما میمانیم و سپاه و بسیج و ...
آیا عمد و دامی در کاراست؟
نظام نیاز به یک خانه تکانی در جهت منافع ملی دارد و کسانیکه خود را دایه مهربانتر از مادر نشان داده اند باید طرد و حتی برای عملکردشان در دوران تصدی محاکمه شوند.
باید انتخاب نمایندگان ،عزل و نصب های مدیران و مسئولان بر مبنای تخصص و تجربه باشد وهمچنین با تمام احترامی که برای روحانیت قائلیم باید جایگاه و فرهنگ اسلامی را فدای سایر منافع و کسب پست ها نکنند.
واژگان خلافت و حکومت /اختیار و مسئولیت نیازمند باز تعریف و بازنگری و تطابق با مقتضیات دنیای امروز است.
بهر صورت که بنگریم ،هیچ راهی جز تدوین سیاستهای جدید نظام برای توسعه و آینده کشور و پاسخگویی به خواست های مردم نیست.
باید برای پاسخ به این مطالبات اقدام عملی کرد و تیمی متخصص و مردمی برای اینکار از استان تا کشور سازماندهی کرد.