شوشان ـ حسن دادخواه :
از حکومتها و نظامهای حکمرانی در سراسر جهان و بر پایه تجربه بشری، انتظار می رود که برخاسته از « رای» مردم باشد و به عنوان وکیل و نمایندگان مردم و به پشتوانه حمایت و پشتیبانی و دریافت « رای» مردم، عهده دار اداره کشور می شود. مردم با رای خویش، برخی امکانات و اختیارات مالی، نظامی، انتظامی و اجتماعی را از خویش سلب می کنند و تصرف در آن را به وکیل و نماینده و حاکمان می سپارند تا در جهت حفظ منافع ملی، آن امکانات را برابر با قوانین مورد استفاده قرار دهند!
بر این پایه، کلیه مقامات کشوری می توانند از سوی مردم و در جهت برآوردن خواست مردم، از سوی مردم، تصمیم بگیرند و در اموال آنان تصرف کنند.
در همین راستا، سیستم نظارتی مستقل نیز موظف است بر روند کار مقامات اجرایی کشوری نظارت کند و مطابقت اقدامات و تصمیم ها را با قوانین زیر نظر داشته باشند تا استفاده های نامطلوب و نادرست از اموال مردم را جلوگیری کند!
در چنین جوامع، جلب رضایت مردم در اولویت کارگزاران و مقامات کشوری قرار دارد و همه دغدغه و کوشش آنان فراهم آوردن رفاه عمومی و پیشرفت و توسعه همه جانبه کشور است.
بی گمان، اگر ارتباط و پیوند میان مردم و نظام حکمرانی، بر پایه راستی و درستی باشد، دستاورد آن، بالا بودن و بالا شدن میزان اعتماد مردم به مقامات و نظام حکومتی است. این اعتماد، به عنوان نقطه اشتراک و اتصال میان مردم با یکدیگر و میان مردم و دولت، موجب همبستگی ملی خواهد شد. در ادامهی رفتار گرم و محبت آمیز و دوسویه میان مردم و دولت، شاهد علاقمندی شهروندان به وطن خویش خواهیم بود. پایبندی مردم به سرزمین و زیستگاه، انگیزه حفظ و نگه داری از منابع طبیعی و محیط زیست را در جامعه بالا می برد.
نوع تعامل کشورها با کشورهای دیگر، بر پایه تامین مصالح ملی و میهنی است. هر یک از مقامات سیاسی و اقتصادی کشورها می کوشند تا با استفاده از امتیازات کشورها و سرزمین های دیگر، داشته ها و توانایی های مردم خویش را نیز در معرض استفاده دیگران قرار دهند تا یک همبستگی منطقه ای و جهانی بر پایه صلح و آرامش برقرار گردد. جهان با صلح و صفا و همکاری های برابر، به مراتب، بهتر اداره می شود تا در ستیز و نزاع و تهدید یکدیگر!
شنبه ۲۳ فروردین قرار است مذاکرات ایران و آمریکا پس از چند سالی که به تهدید و تحریم سپری شد، در یکی از کشورهای دوست در حاشیه خلیج فارس، آغاز شود. مردم ایران این مناسبت و رویداد را خوش می دارند و در چنین روزی بدون برهم خوردن نظم عمومی در خیابان ها، به شادی و قدردانی از کوشش های تیم مذاکره کننده می پردازند! این شادی، مقامات و کارگزاران دولت و حکومت ایران را تشویق و تایید می کند تا به پشتوانه حمایت مردمی، در پشت میز مذاکره بنشینند. این شادی آشکار، تایید و تصویب ملی یک راه بی بازگشت را اعلام می کند تا هیچ فردی جرات وجسارت، حرکت در مسیر مخالف آن را پیدا نکند! روز شنبه، روز شادی ملی است که نه بوی سازش و تسلیم می دهد و نه نشانی از خودباختگی در آن دیده می شود. روز شنبه، نمایش یک اراده و تصمیم ملی با هدف نجات و نگهبانی از ایران است. روز همبستگی ملی و روز تجلی اراده جامعه مدنی ایران است.