اصولأ نامگذاری مناسبتها برای روزها و هفته هایی خاص در تقویم رسمی هر کشوری الویت های ارزشی و برنامه ای آن کشور را مشخص میکند ، آنجا که با تغییر حاکمیت ها ،نامگذاری تقویم های ملی نیز دستخوش تغییر میشوند، در مباحث فرهنگی و اجتماعی از قبیل نامگذاری: هفته معلم، مبارزه با مواد مخدر، محیط زیست ، بهداشت ، عصای سفید ،و ... ، از آنجا نشأت میگیرد ،که نشان داده میشود ،که مسوولان متوجه اهمیت موضوع شده ،و این توجه و برنامه ریزی تا بدانجا رسیده ،که حتی تقویم رسمی کشور مزین به این مهم شده است .

اما متاسفانه ،بسیاری از این عناوین مندرج نه تنها باعث رشد و ارتقایی در موضوعات پیشگفت نشده !! بلکه موجب شده زمان و هزینه های زیادی برای گزارش دهی ، تهیه آمارهای بعضا غیر واقعی و تعریف نمودن بودجه و و نیروی انسانی خارج از روند معمول برای سازمان ایجاد ،و بسیاری از مدیران روزها و هفته های مذکور را ابزاری برای تثبیت خود با ارائه دستاوردهایی بعضا ؛کارتونی؛ به نمایش در بیآورند.

برای نگارنده !همیشه جای سوال است ، که اینهمه اخبار رشد و پیشرفت سازمانها داخلی که مرتب توسط رسانه های درون سازمان و حتی ملی در طی چند دهه در حال اعلام است؛ و تا آنجا پیش میروند ،که اعلام میشود از برنامه جلوتر هستند!!چرا این تعالی در عالم واقع و بصورت عینی مشاهده نمیگردد!!! و با این حجم از موفقیت ها الان باید مدینه فاضله میبودیم.

در غالب جلسات هماهنگی برای بزرگداشت ؛هفته ها و ایام خاص با این دستور و مصوبه مواجه میشویم: تصویب شد برای بزرگداشت .‌‌.. "ادارات و مدارس نسبت به نصب بنر یا پارچه نویس اقدام نمایند."

با در نظر گرفتن حدود متوسط دومیلیون موسسه ،اداره، و مراکز آموزشی و.. و هزینه کرد حداقل ۵ بنر در سال با در نظر گرفتن هر بنر بصورت متوسط ۳۰۰۰۰ تومان اولا ببینید چه حجمی از میلیاردها تومان صرف میگردد و تبعات زیست محیطی ناشی از پسماند شیمیایی بنرها و زشت کردن چهره شهر به بهانه های بزرگداشت ها و... و حتی ایجاد تجاسر و سوئ استفاده از این اقدام که عملا در انتخابات شورای شهر و ... به وضوح به نمایش درمیآید چه زیانهای مادی و غیر مادی را موجب میگردد، لذا این هدف گذاری در تبلیغ و هزینه کرد، نشاندهنده آنست ،که خدمات و توفیقات اعلام شده !! برای مردم ملموس نیست ،! و آحاد اجتماع از خدمات مذکور غافلند ،در صورتیکه! بقولی:آنچه عیان است ،چه حاجت به بیان است!! و خدمات اجتماعی هر چند ناچیز خود را در عرصه اجتماعی بصورت شفاف نشان میدهد.

اقدامات ارزشی و فرهنگی با بنر و جار زدن در جامعه نهادینه نمیشود، بلکه این حوزه ها بصورت فرایندی و بتدریج با برنامه های حرفه ای و مدیریت زمان همگام با نیازهای اجتماع بایستی مسیر تکاملی خود را طی مینمایند ، اما این مسیر رو به رشد و بهبود است ، بطوریکه با گذشت زمان ته تنها معضلات کم و کم تر میشود ،بلکه رفاه،آرامش و اخلاق پررنگتر خویش را نشان خواهند داد.

بعنوان مثال و با توجه به اینکه اکنون در تعطیلات مدارس بسر میبریم ،شاهدیم ، از چند دهه گفتن و نوشتن بابت پر کردن اوقات فراغت دانش آموزان و تشکیل هزاران جلسه در جاجای کشور هنوز برای برنامه ریزی و اهداف و پوشش واقعی جامعه هدف با یک سردرگمی مواجه هستیم ، بطوریکه اکثر دانش آموزان در این ایام به امان خدا رها میشوند ،در صورتیکه امروزه اوقات فراغت نه تنها برای دانش آموزان بلکه حتی برای بزرگسالان آنقدر اهمیت و اعتبار پیدا کرده که تبدیل به یک نظریه اجتماعی شده ، که در آن کارکردها از قبیل ارتقا سطح اخلاقی جامعه و ایجاد و نهادینه شدن مسوولیت های اجتماعی از اهداف این نظریه بشمار میآید ، و بسیاری از ارزش های اجتماعی در این فرازها تقویت میگردد ، مثلا حوزه فراغت یک حوزه کاملا تخصصی است که متولیان و متخصصان خاص خود را دارد و مربوط به فصل خاصی از سال نمیگردد ، و این حوزه برای تمامی ساعتهای خارج از ساعات موظف دانش آموزان و حتی کارکنان ،برنامه ،هدف و کادر تربیت شده دارد، اما مقایسه کنید، برنامه های اوقات فراغت کشور ما برای دانش آموزان با ۳۰ سال پیش ،مشاهده می کنید.

نه تنها تغییری رخ نداده، بلکه بعلت عقب افتادگی از دانش آموزان بدلیل شکافی که تکنولوژی ایجاد کرده و باعث جذب آنان شده که برنامه های فراغت هیچگونه جذابیتی برای دانش آموزان نداشته و پایگاههای تابستانی که برای این هدف تعریف شده اند روز به روز خلوت تر از گذشته میشوند، امروزه موجودیت آموزشی و فرهنگی تا بدانجا رسیده که ، یادگیری دیگر تغییرات پایدار در رفتار بر اثر آموزش نیست ،بلکه هدایت به کشف استعدادها وپایداری در بالفعل درآوردن آنهاست ، در اینجاست که توسعه بجای مفهومی صنعتی ،هویت انسانی بخود میگیرد و رفتارهایی که موجب انحراف یک جامعه از واقعیات شود ، نه تنها جرم بلکه یک جنایت بشمار می آید .

توسعه فرهنگی و اجتماعی با رویکرد انسان محوری فقط توسط افراد متخصص ، دلسوز و متعهد به سازمانها اتفاق میافتد ،نه اینکه مسولیت آن به افراد ی سپرده شود که بدور از آشنایی با حیطه های مذکور و تنها بخاطر انتصاب به این و آن ، تولیت موضوع را عهده دار شده و باعث شوندآینده اجتماع بخاطر حضور آنان به بازی گرفته ، و دغدغه اینرا داشته باشند که بنرهای فریب را در چند متر در سر ادارات خود نصب نمایند.

بگذریم! بحمدالله با این سبقت از برنامه ها و توفیقات اعلام شده از طرف مدیران وطنی لازم است ،مدیران ژاپنی و اتریشی برای طی کردن دوره های خاص مدیریتی!!! دوره های بیشتری ببینند و فصل ،مدیریت بنری، را بر فصول درسی خود بیافزایند...

برچسب ها: فاضل خمیسی

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه