فراز و فرودهای بسیار داشته‌اند و بارها آمدن به لیگ برتر و بازگشت به لیگ یک را تجربه کرده‌اند اما قصه لیگ هفدهم برای آن‌ها فرق دارد؛ آمده‌اند و رویای بسیار در سر دارند. این تیم، با انگیزه‌ترین نفت آبادانِ ادوار مختلف است و هواداران آن حتی رویای قهرمانی را در سر پرورانده‌اند.

نفتی‌ها پس از اینکه لیگ شانزدهم را بسلامت پشت سر گذاشتند، برای هفدهمین فصل از لیگ فوتبال ایران، خانه تکانی اساسی داشتند؛ "فراز" جایگزین "فیروز" شد تا نفت آبادان در راس کادر فنی، تغییراتی را در خود ببیند.

فراز کمالوند در بدو ورود و در حالی که هنوز نفسی تازه نکرده بود، برای اینکه از رقبا عقب نماند، کار خود را آغاز کرد؛ مرتضی اسدی، جاسم کرار، فرید بهزادی‌کریمی و داوود نوشی‌صوفیانی، اولین خریدهای او بودند، خریدهایی که هواداران را به داشتن یک تیم خوب امیدوار کرد.

کمالوند که به بستن تیم‌های خوب معروف است، امید جهانبخش، پدیده لیگ شانزدهم و امین پورعلی و محسن حمیدی را هم به نفت آبادان آورد، اما این پایان عملکرد خوب کمالوند در خریدهای آغاز فصل نبود و او سه برزیلی‌ - آگوستو سزار، مگنو باتیستا و لوسیانو پریرا - را هم به برزیلِ ایران آورد.

با موفقیت نفت در فصل نقل و انتقالات، شروع زود تمرینات و برگزاری اردوهای هدفمند و شاداب، حالا گفته می‌شود که این تیم، بهترین نفت آبادان تاریخ فوتبال ایران است؛ نفتی که با "فراز"، امید پرواز دارد.

باوجود اینکه کمالوند قول قهرمانی و حتی کسب سهمیه آسیایی را به یار دوازدهم طلایی‌پوشان نداده است اما این هوادار با دیدن این تیم، جانی دوباره گرفته و از الان برای حضور روی سکوها و خواندن "هلل یوس هل یوسه" و برای به رنگ زرد در آوردن ورزشگاه تختی آبادان و انداختن لرزه بر اندام حریفان با شعارهای خاص آبادانی، آماده است و آغاز لیگ را به انتظار نشسته است.

آبادانی‌ها که به گفته خودشان فوتبال از نان شب برای‌شان واجب‌تر است، آرزوهای بسیاری با این نفت دارند و اگر تمام معادلات نفتی‌ها در این فوتبال بی‌حساب و کتاب خوب پیش برود، این نفتِ تازه‌نفس که امسال با شخصیت‌تر از قبل شده، می‌تواند حتی سهمیه آسیایی را به دست آورد.

با مجموعه نسبتا کاملی که کمالوند آماده کرده است، امسال هیچ موفقیتی دور از دسترس نیست و از الان باید منتظر يک نفتِ مقتدر باشيم؛ نفتی که با حضور کمالوند می‌تواند حتی بازیکنانی را به تیم‌ملی معرفی کند؛ چیزی که مدت‌ها است از فوتبال خوزستان دریغ شده است. پس در لیگ هفدهم قلب برزیل خوزستان می‌خواهد بیشتر از قبل بتپد.

و شاید در لیگ هفدهم دیگر هیچ آبادانی استرس سقوط نداشته باشد و شاهد فوتبال برزیلی و روی زمین همراه با تکنیک و تاکتیک باشد. شاید امسال آب راحتی از گلوی هوادار دوآتیشه نفت آبادان پایین برود و حتی شاید سرود قهرمانی در آبادان طنین‌انداز شود.

اتحاد، همدلی و بدون حاشیه بودن نیز در این تیم موج می‌زند و وقتی حسین بغلانی با رضایت خود بازوبند کاپیتانی را به مرتضی اسدی می‌سپارد، نشان می‌دهد که چیزی به عنوان "من" در نفت وجود ندارد و همه برای رسیدن به هدف، "ما" شده‌اند.

هواداران نفت هم که به قول خودشان "با این فراز دیگر به فرود فکر نمی‌کنیم"، سفت و سخت کنار تیم‌شان هستند و دور تمام حاشیه‌ها خط قرمز کشیده‌اند؛ حمایت این هوادار دل فراز و یارانش را هم قرص کرده است و خوب می‌دانند که چه کوه طلایی رنگی پشت سر آن‌ها قد علم کرده است.

امسال ورزشگاه تختی آبادان بیشتر از قبل به تسخیر فریاد "آبادان برزیلته" در می‌آید.

یادداشت: پریسا زنگنه‌منش

برچسب ها: پریسا زنگنه‌منش

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه