- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
نی جفتی از سازهای بومی شوشتر با نوع خاص خود است، که در زیر مختصری از تاریخچه آن و اساتید موسیقی شوشتر که مشغول نوازندگی این ساز بوده اند را می خوانید:
شوشان | مجتبی خادم سیدالشهدا:
نی جفتی:
سازی بادی و از خانواده قمیش دار است. از جنس نی ویا استخوان پاهای پرده ای بومی این منطقه به نام دال نیز ساخته می شود که دو عدد از آن در کنار هم قرار می دهند. می گیرند که به همین دلیل است صدای آن بسیار پر حجم و جذاب است.
پیشینه زیادی دارد و از هزاران سال پیش در مناطق گسترده ای از خاورمیانه ساز مهم مراسم شادی و سرور مردم بوده است. ابو نصر فارابی در قرن چهارم هجری (950 میلادی) دو نمونه از
آن را شناسایی کرده و در کتاب موسیقی الکبیر خود به تصویر کشیده است.
نی جفتی بیشتر در نواحی جنوب و جنوب غربی ایران نواخته می شود. منطقه باستانی شوشتر، بوشهر و هرمزگان مهم ترین خاستگاه آن هستند. این ساز غالباً همانند نظایر خود در کردستان و شمال خراسان که دوزله و قوشمه نام دارند، در محافل شادمانی به کار می رود و علاوه بر تکنوازی با سازهای کوبه ای نظیر، دمام، کسر (Kaser) (نوعی طبل جنوبی) نواخته می شد و همچنین در کهن شهر شوشتر نی جفتی را با طبل های کوچک و یا با تنبک که در گویش شوشتر بیشتر با نام (نی، تمبک) شناخته می شود و نیز با دایره هم همراهی می شود.
و نیز در دیار باستانی شوشتر کسانی هم به خوبی نی جفته را می نواخته اند و هنوز کسانی هم هستند که نی جفته را می نوازند. نام مستعار یا هنری آنها به این نامند.
اساتیدی چون:
استادسبز علی(سوز علی)، استاد کرم آرامی (کرم شلو)، استاد صادق خیر خواه (باب صادق)، استاد احمد نی زن، استاد غلام مختاربند (غلام خم)، استاد عیدی خادم سیدالشهدا (عیدی نظر علی)، استاد شعبان، استاد حاجی شیشط، استاد غلام حسین شیر دل (غلام شیر دل)، استاد محمد علی آخوند (آخوند)، استاد عیدی بهار (عیدی بهار)، استاد علی کوچکی (علی کوچک)، استاد سید جلال مرعشی (آ جلال)، استاد محمود بهمن زاده (محمود بهمن)، استاد حسین وکیل زرگر (حسین وکیل)، استاد علی باغبان
امید که اولین جشنواره کشوری نی جفته را بتوان در شهر شوشتر به زودی زود برگزار کرد تا هنر نوازندگان چیره دست این دیار دوباره آوازه ایران زمین باشد.
