سالیانی است که از تاسیس و تشکیل منطقه آزاد اروند میگذرد در روزگار گذشته ابتدا مناطق ازاد برای توسعه صنایع کوچک و تصرف بازار های جهانی در کشور المان بنیان گشت.

آنچه مشخص است مناطق آزاد با احداث زیر ساخت ها و امکانات رفاهی و صنعتی در صدد جذب سرمایه گذار و جذب افراد خوش فکر با تفکر و اندیشه اقتصادی بودند .و از این راه اشتغال زایی همراه با توسعه فن اوری و صنعتی و تولیدی گام بر میداشتند تا اینکه امریکا با احداث بیش از 60 نقطه در ایالات متحده توانست سر امد مناطق ازاد در دنیا گردد و قطب صنعتی و تولیدی را در این مناطق به صورت اصولی و بنیادی بنیان نهد .در ایران قریب به دو دهه است که مناطق ازاد در برخی از نقاط استقرار یافته اند .ابتدا همین تصور نیز در مورد مناطق آزاد ایران نیز میرفت .اما رفته رفته با شکل گیری این سازمان ها مشخص شد هیچ برنامه ای توسعه ای در جهت انچه مدل خارجی ان داشته ندارند.این مناطق با سیطره گسترده و استفاده از بودجه های بیت المال و درآمد های انحصاری از گمرکات به محفلی بدل گشته که اهتمامی برای فرصت سازی ندارد و بیشتر در پی فرصت سوزی است .در مناطق ازاد دیگر در سراسر کشور اوضاع کمی مثبت تر ارزیابی میشود .اما ساختار نسبی و سببی و قوم و خویشی مدیران در منطقه ازاد باعث گردیده .مدیریتناکارامد ترین و فشل ترین مدیران مناطق ازاد در کشور باشند .با نگاهی به عملکرد یک دهه در این منطقه در میابیم هیچ نقطه اتکا مثبتی در ظهور این سازمان یافت نمیشود .بروکراسی اداری سخت و دست پا گیر عدم هماهنگی با سرمایه گذار و نداشتن هیچ راهبردی در زمینه جذب سرمایه گذار و از ان مهمتر ندادن تسهیلات کم بهره سرمایه گذار رغبتی برای سرمایه گذاری دراین منطقه را ندارد و هر انکس هم به وعده های واهی در این منطقه سرمایه گذاری نموده سعی در فروش واحد خود نموده در فکر مهاجرت است .اشتغال زایی در این منطقه تقریبا ناممکن است امارهای نادرستی که بعضا منتشر میکند بر پایه واقعیت نیست .مع الاسف نمایندگان مجلس این منطقه هیچ گونه واکنشی به این رفتار و عملکرد منطقه نداشته و ندارند و بعضا با این سازمان همراه و همگام میشوند .بیشترین اسیب های اجتماعی بر اساس عدم برنامه ریزی این سازمان برای اشتغال زایی ایجاد گشته و مردم شهرهای ابادان و خرمشهر مستصل و نا امید چشم به یاری این سازمان ندارند . عامه مردم دل پر دردی از عملکرد این سازمان دارند و ان را مسبب تمامی واپسگرایی ها و عقب ماندگی ها این دو شهر میدانند .

انچه مایه تعجب است .هئیت مدیره مناطق ازاد در تهران هیچگونه واکنشی به این عملکرد سازمان منطقه ازاد در ابادان و خرمشهر نداشته و گویا دیدگان خود را بر عملکرد منفی و پر اشتباه این سازمان بسته در بعد فرهنگی با ان همه بودجه کدام ساختار فرهنگی منطقه توسعه یافته .معاونت فرهنگی این سازمان به چه کسی پاسخگو میباشد عملکرد هزینه کرد هایش را چه کسی نظارت میکند .

روابط عمومی و امور بین المل ان با ساختار تک بعدی خود را ملزم به هیچ قاعده ای نمیداند و بعضا برخی افراد خاص را در جهت همکاری میپذیرد که این خود جای بحث و گله گذاری دارد .اینکه چند خبر نگار برای همکاری جذب نمایی و الباقی را پس زنی شائبه تفکری خاص را ایجاد مینماید که باعث نفرت ورزی و ایجاد فرصت سوزی هاست .

در بعد سرمایه گذاری متاسفانه معاونت سرمایه گذاری نقش موثری در تدوین و تببین سرمایه گذاری ندارد و هر انچه تلاش برای فرصت سازی به وجود میاورد توسط مدیران بالادستی ابتر میماند و عملی نمیشود .معاونت سرمایه گذاری با حضور شخصی خوش فکر و ایده ال میتواند نجات بخش عملکرد ضعیف دیگر ساختار و بدنه این سازمان باشد به شرط انکه برخی اختیارات در حوضه عملکردی خودش به ایشان تفویض اختیار گردد اما اگر قرار است تمامی راهکارها و برنامه ها ایشان نیز با رد ان توسط هیئت مدیره این منطقه و مدیران بالا دستی مصوب و تصویب نشود ایشان هم به جرگه فرصت سوزان بدل خواهد گشت .بهر رو شاید با تغییر مدیر عامل این سازمان و تغییرات مدیرانی که به واسطه قوم و خویشی بر مناسبی دست یازیده اند .شاهد عملکرد بهینه ای از این سازمان سردرگم باشیم.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه