می گویند: شخصی برای خرید یک ماهی به بازار ماهی فروشان رفت و یک‌ ماهی را گرفت و شروع به بو کردن آن از ناحیه دُم کرد. ماهی فروش خطاب به آن شخص گفت: " معمولاً ماهی را باید از سر آن بو می کنند تا مشخص بشود که گندیده است یا تازه " ؟!.

خریدار در جواب فروشنده گفت: *" از گندیده بودن آن مطمئن هستم اما می خواهم ببینم که گندیدگی آن به دمش هم رسیده است یا نه "* !.

وظیفه ی اصلی شوراهای اسلامی شهر، قانونگذاری و نظارت بر عملکرد شهرداریها‌ است که طی سالیان گذشته نهاد شورا قادر به عمل کردن درست به وظایف خود نبوده و در مجموع شوراهای شهر بیشتر منفعل یا بصورت تابعی از شهرداریها فعالیت می کردند.

آنچه به جرات می توان آن را مصداق بارز نظارت قانونی یک عضو شورا از فعالیتهای خدماتی و عمرانی دانست و با قاطعیت ایشان را پرچمدار نظارت اثرگذار، صریح و بی پروا قلمداد نمود، *" موسی مطوری جزیره "* عضو شورای اسلامی خرمشهر است.

جزیره بدون تحمیل هیچ هزینه ای به شورا یا شهرداری، در ساعات مختلف شبانه روز به فعالیتهای مختلف خدماتی و عمرانی سر می زند و با تلفن همراه خود پرده از تفاوتهای مسلم کیفی و تخلفات واضح کاری از حیث کمیت، جنس و کیفت مصالح بکار گرفته شده در پروژه ها، بر می دارد.

فیلم های جزیره که در سطح کشور منحصر بفرد بوده و تاکنون هیچ عضو شورایی به چنین ابتکاری ( بشکل حرفه ای و مستمر ) دست نزده است، انچنان مستند و گویا هستند که عوامل پیمانکاری و ناظرین شهرداری در برابر آنها مات و مبهوت و تسلیم شده و می شوند.

بعنوان مثال این عضو شورا اکیپ اسفالت را با حضور آنی و سر زده ی خود غافلگیر می کند و با صوت و تصویر ثابت می کند که آنچه آنها بعنوان اسفالت استفاده می کردند فقط اسم آن اسفالت است که متاسفانه بابت آن، همان قیمت اسفالت درجه یک و زیرسازی و... از جیب مردم خرمشهر پرداخته می شود.

مثال دیگر ماجرای خنده آور رنگ کردن جداول خیابان است که جزیره در فیلم کوتاه ارسالی نشان می دهد عوامل شهرداری یا پیمانکاری بدون آنکه گل و لای جدول ها را پاک کنند، مقداری رنگ نامرغوب بر روی آنها می پاشند و در عوض با قیمت تمام شده که شامل زیر سازی و رنگ آمیزی است را از جیب مردم محروم خرمشهر دریافت می کنند.

مطوری جزیره بسیاری از مشکلات مربوط به ناکارآمدی یا کم کاری شهرداری را بصورت فیلمهای مستند تبدیل کرده که همگی مصداق تضییع اموال شهر و مردم و هدر دهی منابع مالی شهرداری است.

اما معادله در شهرداری و شورای خرمشهر بگونه ای است که چرخ ناکارآمدی شهر بر همین منوال در حال چرخیدن است و فیلمهای جزیره نیز قادر به تعدیل اوضاع بنفع مردم نشده است.

نکته مهم در مستندسازیهای جزیره آن است که او این فیلمها را مستقیماً به مردم تقدیم می کند زیرا از اثرگذاری چنین مستندات قاطعی بر برخی شورائیها و شهرداری بطور کلی ناامید شده است.

سئوال این است، چه دلایلی وجود دارد که برخی شورائیان خرمشهری حاضر به حفظ وضع نامطلوب موجود هستند؟

به فضل این مستندات، *آیا بازشناسی نمایندگان مردمی از آنان که در راستای منافع شهر و مردم حرکت نمی کنند و فقط منافع شخصی خود را می بینند، کاری سخت و صعب است؟.*

راستی چرا سایر اعضای شوراهای شهر کشور که قطعا بسیاری از آنها با معادله هایی شبیه به خرمشهر مواجه هستند، راه و روش بسیار موثر و بدیع جزیره را برنمی گزینند و دیوار بی اعتمادی میان خود و مردم را فرو نمی ریزند.

بر اساس فیلمهای جزیره باید گفت که؛ زخمهای بدخیم و بدبو موجود در خرمشهر، از سر و کُل پیکره ی آن گذشته و به دُم آن نیز سرایت کرده است. با این شرایط بسیار گویا، شورائیان مدافع وضع موجود و مدافع عملکرد شهرداری، باید در سلامت دو حس بویایی و بینایی خود شک کنند.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه